Vertaling van "handelingen nooit strafbaar zouden " (Nederlands → Frans) :

(42) Tijdens de besprekingen in de verenigde commissies van de Senaat zijn verklaringen gedaan waarbij ten onrechte gesteld is dat deze handelingen nooit strafbaar zouden zijn.
(42) Les discussions au sein des commissions réunies du Sénat contiennent des interventions faisant état, à tort, de ce que ces comportements ne seraient jamais punissables.

e. indien de handelingen of nalatigheden op grond waarvan de veroordeling werd uitgesproken een strafbaar feit opleveren naar het recht van de Staat van tenuitvoerlegging of een strafbaar feit zouden opleveren indien dit op zijn grondgebied zouden zijn gepleegd; en
e. les actes ou omissions qui ont donné lieu à la condamnation doivent constituer une infraction pénale au regard du droit de l'Etat d'exécution ou devraient en constituer une s'ils survenaient sur son territoire; et

b. een afschrift van de wettelijke bepalingen van de Staat van tenuitvoerlegging waaruit blijkt dat de handelingen of nalatigheden op grond waarvan de veroordeling werd uitgesproken een strafbaar feit opleveren naar het recht van de Staat van tenuitvoerlegging of een strafbaar feit zouden opleveren indien dit op zijn grondgebied zouden zijn gepleegd.
b. une copie des dispositions légales de l'Etat d'exécution desquelles il résulte que les actes ou omissions qui ont donné lieu à la condamnation dans l'Etat de condamnation constituent une infraction pénale au regard du droit de l'Etat d'exécution ou en constitueraient une s'ils survenaient sur son territoire.

De handelingen die naar Belgisch recht niet strafbaar zijn, maar die toch een daad van corruptie zouden uitmaken in de zin van artikel 2 van het Verdrag, zullen naar Belgisch recht ook aanleiding geven tot schadevergoeding : het gaat immers om handelingen die kennelijk een inbreuk uitmaken op de algemene zorgvuldigheidsnorm.
Les actes qui ne sont pas punissables d'après le droit belge mais qui constitueraient tout de même un acte de corruption au sens de l'article 2 de la Convention donneront également lieu à une indemnisation dans le droit belge: il s'agit en effet d'actes qui constituent manifestement une infraction à la règle de précaution générale.

Indien krachtens het protocol de verdragsstaten immers verplicht zijn bepaalde vormen van wapenhandel strafbaar te stellen en aan de andere kant samen te werken door middel van wederzijdse rechtshulp, onder meer inzake uitlevering met het oog op de bestraffing van deze delicten, zou een verdragsstaat met een niet-internationaal gewapend conflict het protocol kunnen aanwenden opdat andere staten niet-gouvernementele troepen vervolgen die zich schuldig zouden maken aan wapenhandel, terwijl de regeringsstrijdkrachten net dezelfde handelingen zouden kunnen stellen, maar zonder onder de toepassing van het protocol te vallen op grond van artikel 4, § 2. Overeenkomstig dat artikel zijn de transacties tussen staten, of welke staatsactiviteit dan ook, uitgesloten van het toepassingsgebied ervan als de nationale veiligheid in gevaar is, hetgeen steeds het geval zal zijn bij een niet-internationaal gewapend conflict.
En effet, si le protocole oblige les États parties, d'une part, à criminaliser certains actes de trafic d'armes et, d'autre part, à coopérer par le biais de l'entraide judiciaire, notamment l'extradition à la répression de ces infractions, un État partie en proie à un conflit armé non international pourrait utiliser le protocole pour obtenir d'autres États la poursuite des forces non gouvernementales qui se rendraient coupables d'un trafic d'armes, alors que les forces gouvernementales pourraient accomplir exactement les mêmes actes, mais ne tomberaient pas sous le coup du protocole en raison de l'article 4, paragraphe 2, qui exclut de son champ d'application les transactions interétatiques, voire n'importe quelle activité étatique, en cas de danger pour la sécurité nationale, ce qui sera toujours le cas en cas de conflit armé non international.

de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het beginsel van de wettigheid van de strafbaarstelling verankerd in de artikelen 12 en 14 van de Grondwet, artikel 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 15 van het Internationaal verdrag inzake burgerlijke en politieke rechten, in zoverre, op strafrechtelijk en procedureel vlak, een verschil in behandeling zou kunnen worden ingevoerd tussen twee rechtzoekenden die met dezelfde ingesteldheid, hetzelfde besef of dezelfde intentie dezelfde materiële handelingen hebben gesteld, wat tot een verbreking van de gelijkheid zou kunnen leiden, doordat de bewoordingen van voormelde artikelen, strafbaar gesteld bij artikel 81, 1° van de wet van 4 augustus 1996 betreffende het welzijn van de werknemers bij de uitvoering van hun werk, het de rechtzoekenden niet mogelijk zouden maken om, op het ogenblik dat zij een gedrag aannemen, te weten of dat gedrag al dan niet strafbaar is ?
violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec le principe de légalité de l'incrimination consacré par les articles 12 et 14 de la Constitution, l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 15 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, en tant qu'il pourrait, sur le plan pénal et procédural, être instauré une différence de traitement entre deux justiciables ayant commis les mêmes actes matériels dans le même état d'esprit, de conscience ou de volonté, ce qui pourrait être constitutif d'une rupture d'égalité, en raison du fait que la formulation des articles précités dont l'article 81, 1°, de la loi du 4 août 1996 relative au bien-être des travailleurs lors de l'exécution de leur travail punit l'inobservation, ne permettrait pas aux justiciables de savoir, au moment où ils adoptent un comportement, si celui-ci est ou non punissable ?

« Schendt art. 79bis, § 1, 2°, van de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten de artikelen 12 en 14 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het gelijkheidsbeginsel zoals verankerd in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, en artikel 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat de omschrijving ' die diensten verricht die slechts een commercieel beperkt doel of nut hebben naast het omzeilen van de bescherming van een doeltreffende technische voorziening ' geen voldoende normatieve inhoud heeft om het misdrijf te kunnen definiëren en bijgevolg, op strafrechtelijk en procedureel vlak, een verschil in behandeling zou kunnen worden ingevoerd tussen twee rechtzoekenden die met dezelfde ingesteldheid, hetzelfde besef of dezelfde intentie dezelfde materiële handelingen hebben gesteld, wat tot een verbreking van de gelijkheid zou kunnen leiden, doordat de bewoordingen van artikel 79bis, § 1, 2°, van de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten, strafbaar gesteld bij artikel 81 van de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten het de rechtzoekenden niet mogelijk zouden maken om, op het ogenblik dat zij een gedrag aannemen, te weten of dat gedrag al dan niet strafbaar is ?
« L'article 79bis, § 1, 2°, de la loi du 30 juin 1994 relative au droit d'auteur et aux droits voisins viole-t-il les articles 12 et 14 de la Constitution, combinés avec le principe d'égalité, tel qu'il est inscrit aux articles 10 et 11 de la Constitution, et avec l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que les termes ' preste des services qui n'ont qu'un but commercial limité ou une utilisation limitée autre que de contourner la protection de toute mesure technique efficace ' n'ont pas un contenu normatif suffisant pour pouvoir définir l'infraction et en ce qu'il pourrait par conséquent, sur le plan pénal et procédural, être établi une différence de traitement entre deux justiciables ayant commis les mêmes actes matériels dans le même état d'esprit, de conscience ou de volonté, ce qui pourrait être constitutif d'une rupture d'égalité en raison du fait que les termes utilisés par l'article 79bis, § 1, 2°, de la loi du 30 juin 1994 relative au droit d'auteur et aux droits voisins, sanctionné par l'article 81 de la loi du 30 juin 1994 relative au droit d'auteur et aux droits voisins, ne permettraient pas aux justiciables de savoir, au moment où ils adoptent un comportement, si celui-ci est ou non punissable ?

Indien een eerdere veroordeling is gebaseerd op handelingen die in een bepaalde lidstaat niet strafbaar zijn, kunnen daaraan dan ook door de rechter geen "rechtsgevolgen kunnen worden verbonden [die] gelijkwaardig zijn" aangezien er in het geheel geen rechtsgevolgen zouden zijn geweest wanneer het om een louter nationale zaak zou zijn gegaan.[3]
Par conséquent, si certains actes, que sanctionne une condamnation antérieure, ne sont pas punissables dans un État membre donné, il sera impossible à la juridiction d'y «attacher des effets juridiques équivalents», car il n’y aurait eu absolument aucun effet juridique s'il s'était agi d'une procédure purement nationale[3].