Vertaling van "had men deze materie bij de grondwetsherziening als bicameraal moeten " (Nederlands → Frans) :

Indien de nationaliteitsregels zulke belangrijke materie uitmaken, dat de Senaat er zich over dient te buigen, had men deze materie bij de grondwetsherziening als bicameraal moeten aanduiden.
Si les règles en matière de nationalité constituent une matière tellement importante que le Sénat estime devoir l'examiner, l'on aurait dû en faire une matière bicamérale lors de la révision de la Constitution.

In dat geval moet immers elke bepaling die op een of andere wijze afhangt van een verplicht bicamerale bepaling, ook verplicht bicameraal worden behandeld en had men zich de moeite van de grondwetsherziening van 1993 kunnen besparen
Dans ce cas, toute disposition relevant d'une manière ou d'une autre d'une disposition bicamérale égalitaire devrait en effet également être traitée selon la procédure bicamérale égalitaire et on aurait pu s'épargner la peine de réviser la Constitution en 1993

Bijvoorbeeld, indien, onder het stelsel dat voorafging aan de grondwetswijziging van 5 mei 1993 waarin de materie van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de ministers onderworpen was aan de vroegere artikelen 90 en 134 van de Grondwet, het Hof van Cassatie een minister had moeten berechten voor feiten inzake de ministeriële functie, waarin niet was voorzien door de strafwetgeving op het moment waarop ze waren begaan, dan zou het de macht en de plicht hebben gehad om de volledige uitwerking te waarborgen van de rechtstreeks toe te passen normen van artikel 7 van het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en van artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten door de toepassing van het voormalig artikel 134 van de Grondwet eigenmachtig af te wijzen, dat wegens zijn inhoud onverenigbaar bleek met voornoemde verdragen (253).
Par exemple si, sous le régime antérieur à la modification constitutionnelle du 5 mai 1993 où la matière de la responsabilité pénale des ministres était régie par les articles 90 et 134 anciens de la Constitution, la Cour de cassation avait eu à juger un ministre pour des faits relatifs à la fonction ministérielle qui n'étaient pas prévus par la loi pénale au moment où ils avaient été commis, elle aurait eu le pouvoir et le devoir d'assurer le plein effet des normes directement applicables des articles 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et 15 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques en écartant de sa propre autorité l'application de l'ancien article 134 de la Constitution qui, par son contenu, s'avérait inconciliable avec celles-ci (253).