Vertaling van "grootste stressfactoren voor bosecosystemen " (Nederlands → Frans) :

De opstapeling van zware metalen is een van de grootste stressfactoren voor bosecosystemen en voor de vitaliteit van bomen.
L'accumulation des métaux lourds est un facteur considérable de stress pour les écosystème forestier et la vitalité des arbres.

G. het belang benadrukkend van bosecosystemen voor het behoud van de biodiversiteit in overeenstemming met de uit internationale overeenkomsten voortvloeiende verplichtingen; overwegende dat het bij deze verplichtingen onder andere gaat om het Verdrag inzake biologische diversiteit (Rio 1992) en om de doelstelling de achteruitgang van het aantal dier- en plantensoorten tegen 2010 te stoppen (EU-bijeenkomst in Göteborg 2001; Johannesburg 2002); in de overtuiging dat het voor een succesvolle naleving van deze verplichtingen van het grootste belang is voldoende gebieden als natuurreservaten aan te wijzen en de bosbouwmethoden, samen met de ruimtelijke ordening, beter af te stemmen op de biologische voorwaarden;
G. tenant à souligner combien il importe de conserver intact l'écosystème forestier si l'on veut protéger la biodiversité conformément aux engagements résultant des conventions internationales, notamment la convention de Rio de 1992 sur la diversité biologique ou l'initiative visant à arrêter la diminution des espèces d'ici 2010, adoptée lors des sommets européen de Göteborg en 2001 et de Johannesburg en 2002; faisant observer que, pour progresser dans cette voie, il est essentiel de définir des zones de réserve suffisantes et d'adapter davantage les méthodes de gestion des forêts aux exigences biologiques dans le cadre de l'aménagement du territoire,

6. benadrukt het belang van bosecosystemen voor het behoud van de biodiversiteit in overeenstemming met de uit internationale overeenkomsten voortvloeiende verplichtingen; merkt op dat het bij deze verplichtingen onder andere gaat om het Verdrag inzake biologische diversiteit (Rio 1992) en om de doelstelling de achteruitgang van het aantal dier- en plantensoorten tegen 2010 te stoppen (EU-bijeenkomst in Göteborg 2001; Johannesburg 2002); merkt op dat het voor een succesvolle naleving van deze verplichtingen van het grootste belang is voldoende gebieden als natuurreservaten aan te wijzen en de bosbouwmethoden, samen met de ruimtelijke ordening, beter af te stemmen op de biologische voorwaarden;
6. tient à souligner combien il importe de conserver intact l'écosystème forestier si l'on veut protéger la biodiversité conformément aux conventions internationales, notamment par des actions telles que la convention de Rio de 1992 sur la diversité biologique ou l'initiative visant à arrêter la diminution des espèces d'ici 2010 adoptée lors du sommet européen de Göteborg en 2001 et à Johannesbourg en 2002; fait observer que, pour progresser dans cette voie, il est essentiel de définir des zones de réserve suffisantes et d'adapter davantage les méthodes de gestion des forêts aux exigences biologiques dans le cadre de l'aménagement du territoire;

G. benadrukt het belang van bosecosystemen voor het behoud van de biodiversiteit in overeenstemming met de uit internationale overeenkomsten voortvloeiende verplichtingen; merkt op dat het bij deze verplichtingen onder andere gaat om het Verdrag inzake biologische diversiteit (Rio 1992) en om de doelstelling de achteruitgang van het aantal dier- en plantensoorten tegen 2010 te stoppen (EU-bijeenkomst in Göteborg 2001; Johannesburg 2002); merkt op dat het voor een succesvolle naleving van deze verplichtingen van het grootste belang is voldoende gebieden als natuurreservaten aan te wijzen en de bosbouwmethoden, samen met de ruimtelijke ordening, beter af te stemmen op de biologische voorwaarden;
G. tenant à souligner combien il importe de conserver intact l'écosystème forestier si l'on veut protéger la biodiversité conformément aux conventions internationales, notamment par des actions telles que la convention de Rio de 1992 sur la diversité biologique ou l'initiative visant à arrêter la diminution des espèces d'ici 2010, adoptée lors du sommet européen de Göteborg en 2001 et à Johannesbourg en 2002; faisant observer que, pour progresser dans cette voie, il est essentiel de définir des zones de réserve suffisantes et d'adapter davantage les méthodes de gestion des forêts aux exigences biologiques dans le cadre de l'aménagement du territoire,