Vertaling van "grondwettelijk hof voert " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

Grondwettelijk Hof | Konstitutioneel Hof
Cour constitutionnelle

referendaris bij het Grondwettelijk Hof
référendaire à la Cour constitutionnelle

Grondwettelijk Hof
Cour constitutionnelle

volwaardig grondwettelijk hof
cour constitutionnellement qualifiée

Arbitragehof | Grondwettelijk Hof
Cour constitutionnelle | Cour d'Arbitrage

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het middel voert een schending aan van de in artikel 23 besloten standstill-verplichting zonder te preciseren hoe de bestreden bepaling een aanzienlijke achteruitgang zou betekenen in de bescherming van de bij die bepaling gewaarborgde rechten, zodat de precisie vereist bij artikel 6 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof ontbreekt om het Hof in staat te stellen daarover te oordelen.
Le moyen est pris de la violation de l'obligation de standstill contenue dans l'article 23 sans préciser en quoi la disposition attaquée impliquerait un recul significatif de la protection des droits garantis par cette disposition, de sorte qu'il manque de la précision exigée par l'article 6 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle pour permettre à la Cour d'en juger.

Voert artikel 1675/19, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek, volgens hetwelk de beschikking waarbij de rechter, op verzoek van de schuldbemiddelaar, een bevel tot tenuitvoerlegging geeft voor het voorschot dat hij bepaalt of ten belope van het bedrag van de erelonen, emolumenten en kosten dat hij vaststelt, niet vatbaar is voor verzet of hoger beroep, geen discriminatie in in het licht van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in voorkomend geval in samenhang gelezen met artikel 23, derde lid, 1°, van de Grondwet, tussen, enerzijds, de schuldbemiddelaar die, overeenkomstig de lering uit het arrest nr. 85/2010 gewezen op 8 juli 2010 door het Grondwettelijk Hof, hoger beroep vermag in te stellen tegen een gecombineerde beschikking waarbij een gerechtelijke aanzuiveringsregeling wordt opgelegd en waarin uitspraak wordt gedaan over het verzoek tot begroting van de erelonen, emolumenten en kosten van de schuldbemiddelaar, en, anderzijds, de schuldbemiddelaar die geen hoger beroep zou mogen instellen tegen een beschikking die uitsluitend betrekking heeft op de begroting van de erelonen, emolumenten en kosten ?
L'article 1675/19, § 3, du Code judiciaire, selon lequel la décision par laquelle le juge, sur requête du médiateur de dettes, délivre un titre exécutoire pour la provision qu'il détermine ou pour le montant des honoraires, émoluments et frais qu'il fixe, n'est susceptible ni d'opposition ni d'appel, ne crée pas une discrimination, au regard des articles 10 et 11 de la Constitution, le cas échéant lus en combinaison avec l'article 23, alinéa 3, 1°, de la Constitution, entre, d'une part, le médiateur de dettes qui, conformément à l'enseignement de l'arrêt n° 85/2010 rendu le 8 juillet 2010 par la Cour constitutionnelle, est admis à interjeter un appel contre une décision combinée qui impose un plan de règlement judiciaire et qui statue sur la demande de taxation des honoraires, émoluments et frais du médiateur de dettes, d'autre part, le médiateur de dettes qui ne serait pas admis à interjeter un appel contre une décision portant exclusivement sur la question de la taxation des honoraires, émoluments et frais ?

Onverminderd artikel 26, § 4, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, voert het Hof van Cassatie in fiscale zaken geen middel ambtshalve aan.
Sans préjudice de l'article 26, § 4, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle, la Cour de cassation ne soulève pas de moyen d'office en matière fiscale.

— het huidige voorzitterschap van de Europese Unie heeft de situatie van Duitsland nog ingewikkelder gemaakt, wat de indruk kan wekken dat het campagne voert bij de andere lidstaten ten gunste van een positie die het krachtens het eigen grondwettelijk hof niet zou moeten verdedigen.
— la situation de l'Allemagne est rendue encore plus compliquée par son rôle de président actuel de l'Union européenne, ce qui peut prêter à croire qu'elle fait campagne auprès des autres États membres en faveur d'une position qu'elle ne devrait pas défendre, selon sa propre cour constitutionnelle.

Hoofdstuk 6 voert de bepalingen weer in die de reclame voor ingrepen van medische esthetiek verbieden, en sluit zich zo aan bij de mening van het Grondwettelijk Hof dat de wet van 6 juli 2011 had vernietigd.
Le chapitre 6 réinstaure les dispositions interdisant la publicité relative aux actes d'esthétique médicale, en se conformant à l'avis de la Cour constitutionnelle qui avait annulé la loi du 6 juillet 2011.

In zoverre de Vlaamse Regering in haar memorie van wederantwoord betoogt dat het invoeren van de bestreden belasting verschillende verdragsbepalingen schendt, waarvan het wijzigen onder de Vlaamse bevoegdheid zou ressorteren, voert zij in werkelijkheid een nieuw middel aan dat in dat stadium van de rechtspleging niet meer kan worden voorgedragen (artikel 85, tweede lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof).
Dans la mesure où le Gouvernement flamand soutient, dans son mémoire en réplique, que l'établissement de l'impôt attaqué viole plusieurs dispositions conventionnelles dont la modification relèverait de la compétence flamande, il invoque en réalité un moyen nouveau qui, à ce stade de la procédure, ne peut plus être formulé (article 85, alinéa 2, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle).

Het Hof plaatst twee voorwaarden voorop die een partij moet naleven indien zij campagne voert voor een wijziging van de wetgeving, dan wel van de wettelijke of grondwettelijke structuren van de Staat :
Elle place deux conditions à respecter par un parti en cas de campagne en faveur d'un changement de législation ou des structures légales ou constitutionnelles de l'État :

Teneinde de ontvankelijkheid van haar beroep te verantwoorden, voert de verzoekende partij artikel 4, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof aan, dat bepaalt :
Pour justifier la recevabilité de son recours, la partie requérante invoque l'article 4, 2°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle, qui dispose :

In zijn memorie met verantwoording doet de Ministerraad gelden dat de verwijzende rechter aan het Hof een vraag stelt over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, en voert hij aan dat, indien artikel 6.1 van het voormelde Verdrag niet is geschonden, er geen sprake kan zijn van een schending van het grondwettelijke gelijkheidsbeginsel, in samenhang gelezen met die bepaling die, volgens de hem, niet zou zijn geschonden.
Dans son mémoire justificatif, le Conseil des ministres fait valoir que le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité des dispositions en cause avec les articles 10 et 11 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et soutient que, si l'article 6.1 de la Convention précitée n'est pas violé, il ne saurait être question d'une violation du principe constitutionnel d'égalité, lu en combinaison avec cette disposition qui, selon lui, ne serait pas violée.

De Ministerraad voert in eerste instantie aan dat er « een gebrek aan belang in hoofde van het verwijzende rechtscollege » is, nu artikel 43 van het BTW-Wetboek met ingang van 1 januari 1993 is opgeheven bij artikel 49 van de wet van 28 december 1992, zodat « de dialoog tussen het Grondwettelijk hof en het verwijzende rechtscollege [.] de Ministerraad dan ook niet meer vruchtbaar [lijkt] ».
Le Conseil des ministres allègue tout d'abord « le défaut d'intérêt de la part de la juridiction a quo », étant donné que l'article 43 du Code de la T.V. A. a été abrogé à partir du 1 janvier 1993 par l'article 49 de la loi du 28 décembre 1992 et qu' « il semble au Conseil des ministres que le dialogue entre la Cour constitutionnelle et la juridiction a quo ne puisse dès lors plus porter ses fruits ».