Vertaling van "grond niet zelf berekend heeft " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze categorie omvat bepaalde gedragsstoornissen die niet onder andere categorieën zijn geclassificeerd. Ze worden gekenmerkt door herhalingen van handelingen zonder duidelijk beredeneerbare reden, die niet beheerst kunnen worden en doorgaans de belangen van de betrokkene zelf en die van andere mensen schaden. De betrokkene vertelt dat het gedrag samengaat met drang tot handelen. De oorzaak van deze stoornissen is onbegrepen en ze worden bij elkaar gegroepeerd op grond van het feit dat hun beschrijvingen in grote trekken overeenkomen, niet omdat er andere belangrijke overeenkomsten bekend zijn.
Définition: Cette catégorie comprend certains troubles du comportement qui ne peuvent pas être classés sous d'autres rubriques. Ils sont caractérisés par des actes répétés, sans motivation rationnelle claire, incontrôlables, et qui vont généralement à l'encontre des intérêts du sujet lui-même et de ceux d'autres personnes. Le sujet indique que son comportement est sous l'emprise d'impulsions à agir. La cause de ces troubles n'est pas connue. Ils ont été regroupés en raison de certaines similitudes dans leur tableau clinique, non parce qu'ils ont en commun d'autres caractéristiques importantes.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Behre Dolbear verklaart in zijn verslag evenwel dat de aan de grond toegeschreven waarde de door Ellinikos Xrysos gemelde waarde is en dat het de waarde van de grond niet zelf berekend heeft.
Behre Dolbear mentionne toutefois dans son rapport que la valeur accordée au terrain correspond à celle présentée par Ellinikos Xrysos et qu’elle n’a pas été évaluée par Behre Dolbear.

Nochtans, is de noodzaak om te beschikken over een aalmoezenier van islamitische eredienst niet zozeer gebaseerd op een concrete vraag van hen maar voornamelijk op de vaststelling dat Defensie zelf behoefte heeft aan een professionele spirituele omkadering van de moslims binnen haar organisatie.
Cependant, le besoin de disposer d'un aumônier du culte islamique ne se base pas tant sur une demande concrète de leur part mais avant tout sur la constatation que la Défense elle-même a besoin d'un encadrement spirituel professionnel des musulmans au sein de son organisation.

Zelfs wanneer een persoon overlijdt na overbrenging naar een ziekenhuis, zal dat ziekenhuis de aard van de aandoening/letsel registreren zonder uitspraak te doen over het feit of de patiënt dit al dan niet zelf veroorzaakt heeft.
Même lorsqu'une personne décède après le transfert à l'hôpital, l'hôpital enregistrera la nature de la maladie/blessure sans se prononcer sur le fait que le patient se l'est auto-infligée ou pas.

Gelet op het feit dat de Dienst Regulering geen elementen heeft vastgesteld die zouden toelaten om een nieuwe raadplegingsperiode te eisen, zoals bedoeld in artikel 55, § 4, a) van het Licentiebesluit; Gelet op het feit dat de Dienst Regulering inbreuken op de vigerende reglementering heeft vastgesteld die niet toelaten het resultaat van het verloop van de raadplegingen te bevestigen, zoals bedoeld in artikel 55, § 4, d) van het Licentiebesluit; Gelet op het feit dat de Dienst Regulering geen bemerkingen heeft bij het door BAC voorgestelde principe van "CPI +/- X" als formule voor tariefcontrole en gelet op het feit dat de Dienst Regulering geen bemerkingen heeft bij de oefening van `rebalancing' die BAC heeft doorgevoerd bij zijn tariefsysteem, ziet de Dienst Regulering geen grond om zelf een totaal andere formule voor tariefcontrole en een tariefsysteem op te leggen, zoals bedoeld in artikel 55, § 4, c) van het Licentiebesluit Beslist de Dienst Regulering op grond van artikel 55, § 4, b) van het Licentiebesluit dat het tariefsysteem en de formule voor tariefcontrole, zoals voorgesteld door Brussels Airport Company na afloop van de raadplegingen en zoals weergegeven onder punt 5.1. van deze beslissing, moet aangepast worden als volgt : A. Het door Brussels Airport Company meegedeelde tariefsysteem, te weten : - de vergoeding voor landen en opstijgen zoals bepaald in artikel 1 van het meegedeelde tariefsysteem en weergegeven onder punt 5.1 van deze beslissing; - de vergoeding voor het stationeren van vliegtuigen zoals bepaald in artikel 3 van het meegedeelde tariefsysteem en weergegeven onder punt 5.1 van deze beslissing; - de passagiersvergoeding zoals bepaald in artikel 4 van het meegedeelde tariefsysteem en weergegeven onder punt 5.1 van deze beslissing; - de veiligheidsvergoeding zoals bepaald in artikel 5 van het meegedeelde tariefsysteem en weergegeven onder punt 5.1 van deze beslissing; wordt voor elk jaar van de gereguleerde periode 2016-2021 naar bene ...
Considérant la circonstance que le Service de Régulation ne dispose d'aucun élément permettant de justifier la tenue d'une nouvelle période de consultation comme prévu à l'article 55, § 4, a) de l'Arrêté royal de Licence; Considérant que les manquements à la réglementation en vigueur constatés par le Service de Régulation ne permettent pas de confirmer le résultat du déroulement des consultations, comme prévu à l'article 55, § 4, d) de l'Arrêté royal de Licence; Considérant l'absence de remarque du Service de Régulation concernant le principe proposé par BAC de « CPI +/- X » comme principe de contrôle tarifaire ainsi que l'absence de remarque concernant l''exercice de « rebalancing » que BAC a mis en oeuvre dans son système tarifaire, le Service de Régulation considère qu'il n'y a pas de fondement pour la mise en oeuvre d'une formule totalement différente pour le contrôle tarifaire et le système tarifaire, comme visé à l'article 55, § 4, c) de l'Arrêté royal de Licence. Le Service de Régulation décide en exécution de l'article 55, § 4, b) de l'Arrêté royal de Licence, que le système tarifaire et la formule de contrôle tarifaire, tels que présentés par Brussels Airport Company au terme des consultations et comme repris au point 5.1. de la présente décision, doivent être adaptés de la manière suivante : A. Le système tarifaire communiqué par Brussels Airport Company, à savoir : - la redevance d'atterrissage et de décollage telle que fixée à l'article 1 du système tarifaire communiqué et figurant au point 5.1. de la présente décision; - la redevance pour le stationnement d'un aéronef tel que fixée à l'article 3 du système tarifaire communiqué et figurant au point 5.1. de la présente décision; - la charge pour les passagers telle que fixée à l'article 3 du système tarifaire communiqué et figurant au point 5.1. de la présente décision; - la redevance de sûreté telle que fixée à l'article 5 du système tarifaire communiqué et figurant au point 5.1. de la présente déci ...

2'. Alpha' is met andere woorden een project van de vennootschap zelf en heeft niets te maken met enig voornemen van de Staat als aandeelhouder om aandelen te verkopen.
2. Le projet 'Alpha' est donc un projet de la société même et n'a rien à avoir avec une intention quelconque de l'État, en tant qu'actionnaire, de vendre des actions.

Indien de investering betrekking heeft op een verwerving, wordt het bedrag van de subsidie als volgt berekend : 1° in geval van verwerving in der minne, wordt de subsidie berekend op basis van de aankoopprijs, die de raming verricht door de ontvanger van de registratie niet mag overschrijden; 2° in geval van onteigening wordt het bedrag van de subsidie berekend op grond van de door de hoven en recht- banken vastgestelde vergoedingen».
Lorsque l'investissement comprend une acquisition, le montant du subside est calculé comme suit : 1° en cas d'acquisition à l'amiable, le subside est calculé sur la base du prix, qui ne peut dépasser l'estimation du receveur de l'enregistrement; 2° en cas d'expropriation, le montant du subside est calculé sur la base d'indemnités convenues ou fixées par les cours et tribunaux».

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...

2. « Schendt de gezamenlijke toepassing van de artikelen 101 (zoals het van toepassing is sinds de wijziging ervan bij de wet van 23 maart 2001) en 103 van de herstelwet van 22 januari 1985 houdende sociale bepalingen, in samenhang gelezen met artikel 20 van de cao nr. 77bis, en van artikel 39 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de werknemer die tijdelijk, hetzij op zijn verzoek, hetzij als antwoord op een verzoek van de werkgever, zijn arbeidsprestaties heeft verminderd en wiens overeenkomst zonder een dringende reden of een voldoende reden met onmiddellijke ingang wordt beëindigd, recht zal hebben op een compenserende opzeggingsvergoeding (waarvan de duurtijd weliswaar zal worden berekend alsof hij zijn prestaties niet had verminderd) en op een forfaitaire beschermingsvergoeding, waarvan de bedragen beide zullen worden vastgesteld op basis van het lopende loon dat overeenstemt met zijn verminderde activiteiten, in de interpretatie volgens welke de beschermingsvergoeding moet worden berekend op basis van die [sic ], terwijl de werknemer die zijn prestaties niet heeft onderbroken of zelfs niet heeft verminderd en wiens overeenkomst zonder een dringende reden met onmiddellijke ingang wordt beëindigd, recht zal hebben op een compenserende opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat overeenstemt met voltijdse arbeid en waarvan het bedrag klaarblijkelijk automatisch nog steeds ten minste hetzelfde of meer zal zijn dan de cumulatie van de twee vergoedingen (opzeggingsvergoeding en beschermingsvergoeding) waarop eerstgenoemde aanspraak kan maken, wanneer die werknemers bij de aanvang een gelijkwaardig basisloon hadden en een gelijkwaardige dienstanciënniteit van meer dan vijf jaar ?
2. « L'application conjointe des articles 101 (tel qu'applicable depuis sa modification par la loi du 23/3/2001) et 103 de la loi de redressement du 22 janvier 1985 contenant des dispositions sociales, lu en combinaison avec l'article 20 de la CCT n° 77bis, et de l'article 39 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail, viole-t-elle les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que le travailleur qui temporairement, soit à sa demande, soit en réponse à une demande de l'employeur, a réduit ses prestations de travail, et dont le contrat est résilié avec effet immédiat, sans motif grave ni motif suffisant, aura droit à une indemnité compensatoire de préavis (dont la durée sera certes calculée comme s'il n'avait pas réduit ses prestations) et à une indemnité forfaitaire de protection, dont les montants seront tous deux fixés sur base du traitement en cours correspondant à ses activités réduites, dans l'interprétation suivant laquelle l'indemnité de protection doit être calculée sur base de cette [sic ], tandis que le travailleur qui n'a pas interrompu ni même réduit ses prestations, et dont le contrat est résilié avec effet immédiat, sans motif grave, aura droit à une indemnité compensatoire de préavis calculée à partir de la rémunération correspondant à un travail à temps plein et dont le montant sera, apparemment, automatiquement et toujours au moins égal ou supérieur au cumul des deux indemnités (indemnité de préavis et indemnité de protection) auxquelles peut prétendre le premier, lorsque ces travailleurs avaient une rémunération de base équivalente au départ et une ancienneté de service équivalente et supérieure à 5 années ?

« Schendt artikel 582, 1°, van het Gerechtelijk Wetboek volgens hetwelk de arbeidsrechtbank kennis neemt van de beroepen tegen beslissingen van de Minister ten aanzien van tegemoetkomingen voor minder-validen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat die wetsbepaling, zoals uitgelegd door het Hof van Cassatie in zijn arrest van 9 oktober 1995 in de zaak nr. S.95.0025.N van Malcorps Willy tegen de Belgische Staat en door Procureur-generaal H. Lenaerts in zijn conclusie voor Cass. van 14 december 1992 in de zaak A.R. nr. 8017 van de Belgische Staat tegen De Wilde A.C. , 1991-1992, 1429), de arbeidsrechtbank die kennis neemt van het beroep van de gehandicapte tegen een beslissing van de minister ten aanzien van tegemoetkomingen voor minder-validen slechts toelaat te oordelen of de minister overeenkomstig de wettelijke voorschriften over het recht op tegemoetkoming heeft beslist zodat zij alleen maar die gegevens in aanmerking kan nemen op grond waarvan de minister heeft beslist of had moeten beslissen en zodat de gehandicapte zijn vordering voor de rechter niet kan uitbreiden tot aanspraken die buiten de ministeriële beslissing vallen of zijn vordering wijzigen in aanspraken die aan het bestuur niet zijn overgelegd, terwijl artikel 807 van het Gerechtelijk Wetboek nochtans bepaalt dat een vordering die voor de rechter aanhangig is, uitgebreid of gewijzigd kan worden indien de nieuwe, op tegenspraak genomen conclusies berusten op een feit of akte in de dagvaarding aangevoerd, zelfs indien hun juridische omschrijving verschillend is en terwijl, wat de wetten inzake de sociale zekerheid en de sociale bijstand betreft, de artikelen 580, 581 en 582, 2°, van het Gerechtelijk Wetboek aan de arbeidsrechtbank nochtans de bevoegdheid geven om kennis te nemen, niet van de beroepen tegen de terzake genomen beslissingen ten aanzien van de gerechtigden, maar van de geschillen inzake het recht op de uitkeringen of tegemoetkomingen voortvloeiende uit die wetten ?
« L'article 582, 1°, du Code judiciaire, aux termes duquel le tribunal du travail connaît des recours contre les décisions du ministre en matière d'allocations au profit des handicapés, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que cette disposition législative, telle qu'elle est interprétée par la Cour de cassation dans son arrêt du 9 octobre 1995 dans l'affaire n° S.95.0025.N en cause de Malcorps Willy contre l'Etat belge et par le procureur général H. Lenaerts dans ses conclusions avant Cass., 14 décembre 1992 dans l'affaire R.G. n° 8017 en cause de l'Etat belge contre De Wilde A.C. , 1991-1992, 1429), n'autorise le tribunal du travail qui connaît du recours formé par un handicapé contre une décision du ministre en matière d'allocation au profit des handicapés qu'à juger si le ministre a statué conformément aux prescriptions légales sur le droit aux allocations, de sorte que le tribunal ne peut tenir compte que des éléments sur la base desquels le ministre a statué ou aurait dû statuer et de sorte que le handicapé n'est pas autorisé à étendre sa demande devant le juge à des droits qui ne sont pas prévus par la décision ministérielle ni à modifier sa demande en vue d'obtenir un droit qui n'a pas été soumis à l'administration, cependant que l'article 807 du Code judiciaire dispose que la demande dont le juge est saisi peut être étendue ou modifiée, si les conclusions nouvelles, contradictoirement prises, sont fondées sur un fait ou un acte invoqué dans la citation, même si leur qualification juridique est différente, et alors que, s'agissant des lois en matière de sécurité sociale et d'aide sociale, les articles 580, 581 et 582, 2°, du Code judiciaire rendent le tribunal du travail compétent pour connaître, non des recours formés contre les décisions prises en la matière à l'égard des bénéficiaires, mais des contestations relatives au droit aux allocations ou indemnités résultant de ces lois ?