4. Als er geen regeling kan worden uitgewerkt zoals in de luiken 1 en 2 is vooropgeste
ld, kan er dan toch niet overwogen worden om van Belgische zijde toch een (zelfde) tussenkomst te verlen
en aan de getroffen grensarbeid(st)ers die slachtoffer werden van een ernstig (arbeids ?)ongeval, ofwel aan hun nabestaanden bij dodelijke afloop (alsof deze in ons land tewerkgesteld waren geweest), en dit naar analogie met de regeling die er bestaat voor de pensioenregeling voor de grensarbeid(st)ers (cf. artikel 3, § 7, van de wet van 20 juli 19
...[+++]90 tot instelling van een flexibele pensioenleeftijd voor werknemers en tot aanpassing van de werknemerspensioenen aan de evolutie van het algemeen welzijn) ?4. Si aucune réglementation ne peut être élaborée comme il est suggéré aux points 1 et 2, ne pourrait-on malgré tout envisager d'accorder, côté belge, une (même) intervention en faveur des travailleurs victimes d'un grave accide
nt (du travail), ou bien, en faveur de leurs proches en cas de décès (comme s'ils avaient été occupés dans notre pays) et ceci par analogie avec la réglementation existante dans le régime de pensi
on des travailleurs frontaliers (cf. article 3, § 7, de la loi du 20 juillet 1990 instaurant un âge flexible de la r
...[+++]etraite pour les travailleurs salariés et adaptant les pensions des travailleurs salariés à l'évolution du bien-être général) ?