Vertaling van "goeder trouw begane materiële vergissingen " (Nederlands → Frans) :

Gewone nalatigheid, materiële vergissingen, te goeder trouw begane onjuistheden, enz. vallen niet onder dat begrip.
De simples négligences, des erreurs matérielles, des irrégularités commises de bonne foi, etc. ne relèvent pas de cette notion.

Immers, bij de « cliënten » van de Dienst voor de geneeskundige controle heeft 25 % ter goeder trouw bepaalde vergissingen begaan. Een 70 % beging punctuele vergissen en 5 % zijn de echte fraudeurs.
En effet, des prestataires de soins qui sont renvoyés devant le Service de contrôle médical, parce qu'ils ont commis des erreurs, 25 % ont agi de bonne foi, 70 % sont des auteurs d'erreurs ponctuelles et 5 % sont de véritables fraudeurs.

Vergissingen inzake de doodsoorzaak — te goeder trouw of zelfs opzettelijk — kunnen zware gevolgen hebben en leiden tot een teraardebestelling (en dikwijls zelfs een crematie) zonder enig verder onderzoek.
Toute erreur concernant la cause du décès — qu'elle soit commise de bonne foi ou intentionnellement — peut avoir des conséquences graves et conduire à une inhumation (et souvent même une crémation) sans qu'aucun examen supplémentaire n'ait été accompli auparavant.

Vergissingen nopens de persoon (homoniemen, verwarring tussen echtgenoten, spelling van de naam), het adres, de identificatie van de schuldeiser (naam van de vennootschap, firma), de bedragen waarover het gaat en de verantwoording ervan, kunnen leiden tot een overdreven zware sanctie tegen wie te goeder trouw heeft gehandeld.
En effet, les erreurs relatives à la personne (homonymies, confusion entre époux, orthographies du nom), à l'adresse, à l'identification du créancier (dénomination sociale, commerciale), aux montants en cause ainsi que la justification de ceux-ci permettraient d'aboutir à une sanction disproportionnée à l'égard de ceux qui ont agi en toute bonne foi.

Wanneer ingevolge een duidelijke materiële fout van de aanvrager of inschrijver die te goeder trouw handelt, is nagelaten bewijsstukken over te leggen, verklaringen af te leggen, aanvraagformulieren in te vullen of andere procedurele stappen te ondernemen, verzoekt de bevoegde ambtenaar de aanvrager of inschrijver het nodige te doen om dat te verhelpen.
Lorsque, en raison d'une erreur matérielle évidente, le demandeur ou le soumissionnaire, agissant de bonne foi, omet de présenter des pièces, de remettre des relevés ou de remplir des demandes, ou, d'une autre manière, néglige des étapes de la procédure, le fonctionnaire compétent invite le demandeur ou le soumissionnaire à prendre les mesures correctives qui s'imposent.

36 Zoals in punt 42 van de bestreden beschikking in herinnering is gebracht, kan van verschoonbare dwaling slechts sprake zijn in uitzonderlijke omstandigheden waarin met name de betrokken instelling aan de oorsprong van de begane dwaling lag doordat zij door haar gedrag bij een justitiabele te goeder trouw die alle zorgvuldigheid aan de dag heeft gelegd die van een marktdeelnemer met normale kennis van zaken mag worden verwacht, een aanvaardbare verwarring heeft veroorzaakt (arrest van 15 december 1994, Bayer/Commissie, C‑195/91 P, Jurispr. blz. I‑5619, punten 26‑28).
En effet, ainsi qu’il a été rappelé au point 42 de l’ordonnance attaquée, l’erreur excusable ne peut viser que des circonstances exceptionnelles où, notamment, l’institution concernée a été à l’origine de l’erreur commise par un comportement de nature à provoquer une confusion admissible dans l’esprit d’un justiciable de bonne foi et faisant preuve de toute la diligence requise d’un opérateur normalement averti (arrêt du 15 décembre 1994, Bayer/Commission, C-195/91 P, Rec. p. I-5619, points 26 à 28).

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechtelijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ?
« Interprétés en tant qu'ils permettraient la condamnation personnelle de l'organe d'une personne morale à réparer le dommage résultant de la faute pénale commise alors qu'il a cru en toute bonne foi, compte tenu des éléments de fait de l'époque dont il avait connaissance, ne pas commettre une infraction, les articles 1382 et 1383 du Code civil ne violent-ils pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, sur base de ces mêmes dispositions, l'organe d'une personne morale ne peut être condamné personnellement à la réparation du dommage causé suite à une faute civile, non qualifiée pénalement, qu'il aurait commise en cette qualité ?

De verwijzende rechter stelt aan het Hof de vraag of « de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet [schenden] in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechtelijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ».
Le juge a quo interroge la Cour sur le point de savoir si, « interprétés en tant qu'ils permettraient la condamnation personnelle de l'organe d'une personne morale à réparer le dommage résultant de la faute pénale commise alors qu'il a cru en toute bonne foi, compte tenu des éléments de fait de l'époque dont il avait connaissance, ne pas commettre une infraction, les articles 1382 et 1383 du Code civil ne violent pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, sur base de ces mêmes dispositions, l'organe d'une personne morale ne peut être condamné personnellement à la réparation du dommage causé suite à une faute civile, non qualifiée pénalement, qu'il aurait commise en cette qualité ».