Vertaling van "globale aanslag tegen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aanslag op de veiligheid van de staat | aanslag tegen de staat
attentat à la sûreté de l'Etat

aanslag tegen de zeden
attentat aux moeurs

aanslag op de staatsveiligheid [ misdrijf tegen de staatsveiligheid | politiek delict ]
atteinte à la sûreté de l'État [ crime contre la paix publique | crime contre la sûreté de l'État ]

werk tegen een globale prijs
travail à prix global

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

1. In de mate dat de in artikel 169 WIB 92 bedoelde omzetting in een fictieve rente niet van toepassing is, zijn de voormelde kapitalen en afkoopwaarden overeenkomstig artikel 171, 1°, d, 2°, b, 2°quater, 3°bis en 4°, f, WIB 92, afzonderlijk belastbaar tegen de hieronder vermelde aanslagvoeten, tenzij een globale aanslag tegen het progressief tarief berekend overeenkomstig de artikelen 130 tot 145 en 146 tot 156, WIB 92 voor de belastingplichtige voordeliger is.
1. Dans la mesure où leur conversion en rentes fictives visée à l'article 169 CIR 92 n'est pas applicable, les capitaux et valeurs de rachat précités sont imposables distinctement aux taux précisés ci-dessous, conformément à l'article 171, 1°, d, 2°, b, 2°quater, 3°bis et 4°, f, CIR 92, sauf si une imposition globale aux taux progressifs calculée conformément aux articles 130 à 145 et 146 à 156, CIR 92, est plus avantageuse pour le contribuable.

Er dient te worden opgemerkt dat wanneer de kapitalen en afkoopwaarden niet worden vereffend in voormelde omstandigheden, zij het voorwerp uitmaken van een globale aanslag tegen het progressief tarief berekend overeenkomstig de artikelen 130 tot 145 en 146 tot 156, WIB 92.
Il y a lieu de remarquer que lorsque les capitaux et valeurs de rachat ne sont pas liquidés dans les circonstances précitées, ils font l'objet d'une imposition globale aux taux progressifs calculée conformément aux articles 130 à 145 et 146 à 156, CIR 92.

« Maken de artikelen 308, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 418, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, enerzijds, en de artikelen 309, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 419, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, anderzijds, onder de belastingplichtigen een onderscheid dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre uit de voormelde artikelen voortvloeit dat een buitenlandse vennootschap met een Belgische vestiging geen recht heeft op moratoriuminteresten op overschotten van roerende voorheffingen die, ten gevolge van een vergissing van de administratie, niet zijn vastgesteld naar aanleiding van de inkohiering van de globale belasting en die dus niet aan de vennootschap zijn terugbetaald binnen de normale termijn van twee maanden vanaf de inkohiering van de belasting, maar later, naar aanleiding van een beroep voor het hof van beroep tegen de ongunstige beslissing van de gewestelijke directeur der belastingen, terwijl indien - onder overigens gelijke omstandigheden - de administratie dezelfde vergissing (weigering tot het verrekenen van de voorheffingen) begaat na de inkohiering van een aanvankelijk correcte aanslag of een vergissing in verband met het bedrag van belastbare grondslag, de vennootschap recht zal hebben op moratoriuminteresten op de terugbetaling van dezelfde sommen naar aanleiding van het beroep ?
« Les articles 308, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 418, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'une part, et les articles 309, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 419, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'autre part, font-ils entre les contribuables une distinction contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il résulte de ces articles qu'une société étrangère ayant un établissement belge n'a pas droit à des intérêts moratoires sur des excédents de précomptes mobiliers qui, à la suite d'une erreur de l'administration, n'ont pas été constatés à l'occasion de l'enrôlement de l'impôt global et qui ne sont donc pas restitués à la société dans le délai normal de deux mois à dater de l'enrôlement de l'impôt, mais plus tard, à la suite d'un recours devant la cour d'appel contre la décision défavorable du directeur régional des contributions, alors que si - toutes choses égales par ailleurs - l'administration commet la même erreur (refus d'imputer les précomptes) après l'enrôlement d'une cotisation initiale correcte ou commet une erreur sur le montant de la base imposable, la société aura droit à des intérêts moratoires sur la restitution des mêmes sommes à la suite du recours ?

« Maken de artikelen 308, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 418, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, enerzijds, en de artikelen 309, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964, en 419, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, anderzijds, onder de belastingplichtigen een onderscheid dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre uit de voormelde artikelen voortvloeit dat een buitenlandse vennootschap met een Belgische vestiging geen recht heeft op moratoriuminteresten op overschotten van roerende voorheffingen die, ten gevolge van een vergissing van de administratie, niet zijn vastgesteld naar aanleiding van de inkohiering van de globale belasting en die dus niet aan de vennootschap zijn terugbetaald binnen de normale termijn van twee maanden vanaf de inkohiering van de belasting, maar later, naar aanleiding van een beroep voor het hof van beroep tegen de ongunstige beslissing van de gewestelijke directeur der belastingen, terwijl indien - onder overigens gelijke omstandigheden - de administratie dezelfde vergissing (weigering tot het verrekenen van de voorheffingen) begaat na de inkohiering van een aanvankelijk correcte aanslag of een vergissing in verband met het bedrag van belastbare grondslag, de vennootschap recht zal hebben op moratoriuminteresten op de terugbetaling van dezelfde sommen naar aanleiding van het beroep ?
« Les articles 308, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 418, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'une part, et les articles 309, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 419, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'autre part, font-ils entre les contribuables une distinction contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il résulte de ces articles qu'une société étrangère ayant un établissement belge n'a pas droit à des intérêts moratoires sur des excédents de précomptes mobiliers qui, à la suite d'une erreur de l'administration, n'ont pas été constatés à l'occasion de l'enrôlement de l'impôt global et qui ne sont donc pas restitués à la société dans le délai normal de deux mois à dater de l'enrôlement de l'impôt, mais plus tard, à la suite d'un recours devant la cour d'appel contre la décision défavorable du directeur régional des contributions, alors que si - toutes choses égales par ailleurs - l'administration commet la même erreur (refus d'imputer les précomptes) après l'enrôlement d'une cotisation initiale correcte ou commet une erreur sur le montant de la base imposable, la société aura droit à des intérêts moratoires sur la restitution des mêmes sommes à la suite du recours ?