Mijn grootste angst is dat mijn regering, als gevolg van de mislukte top in Hampton Court en het glansloze Britse voorzitterschap, in december al te enthousiast zal proberen om haar gezicht te redden door een akkoord over de begroting te bewerkstelligen, en dat de heer Blair daardoor veel te veel zal toegeven waar het gaat om de Britse korting, alleen maar om te kunnen zeggen dat het Britse voorzitterschap iets heeft bereikt, dat wil zeggen, iets anders heeft bereikt dan dat het het faillissement van de EU heeft verzekerd door de deur open te zetten voor de toetreding van Turkije.
Ma plus grande crainte face à l’échec du sommet de Hampton Court et à une présidence britannique bien pâle est que cela n’incite mon gouvernement à vouloir sauver la face et à arriver à un accord sur le budget en décembre et que M. Blair ne concède beaucoup trop sur le rabais britannique, juste pour que l’on puisse dire que la présidence britannique a accompli quelque chose, c’est-à-dire quelque chose d’autre que de garantir la faillite de l’UE en ouvrant la porte à l’adhésion de la Turquie.
