Traduction de «gewone kamerverhuring zouden bestaan » (Néerlandais → Français) :

Het Europees Hof herinnert in dat opzicht, in zijn reeds aangehaalde arrest Escoubet t. België, eraan « dat ' volgens de gewone betekenis van de woorden, die overtredingen onder het strafrecht vallen die aanleiding kunnen geven tot straffen die met name een ontradend effect moeten hebben en die gewoonlijk bestaan in vrijheidsbeperkende maatregelen en geldboeten ' (arrest Özturk, voormeld, pp. 20-21, § 53), met uitzondering van ' die welke wegens de aard, de duur of de uitvoeringsvoorwaarden ervan geen aanzienlijke schade zouden kunnen berokkenen ' (zie, inzake vrijheidsberoving, het arrest Engel en anderen, voormeld, pp. 34-35, § 82) » ( § 36).
La Cour européenne rappelle à cet égard dans son arrêt Escoubet c. Belgique précité « que ' selon le sens ordinaire des termes, relèvent en général du droit pénal les infractions dont les auteurs s'exposent à des peines destinées notamment à exercer un effet dissuasif et qui consistent d'habitude en des mesures privatives de liberté et en des amendes ' (arrêt Özturk précité, pp. 20-21, § 53), à l'exception de ' celles qui par leur nature, leur durée ou leurs modalités d'exécution ne sauraient causer un préjudice important ' (voir, en matière de privation de liberté, l'arrêt Engel et autres précité, pp. 34-35, § 82) » ( § 36).

— een aanpassing van de samenstelling van de kamers van de tuchtrechtbank (in eerste aanleg) en de tuchtrechtbank in hoger beroep : deze zouden bestaan uit een rechter (raadsheer) in de tuchtrechtbank, een gewone assessor (raadsheer-assessor) en een buitengewone assesor (raadsheer-assessor).
— adapter la composition des chambres du tribunal disciplinaire (de première instance) et du tribunal disciplinaire d'appel: celles-ci seraient composées d'un juge (conseiller) au tribunal disciplinaire, d'un assesseur ordinaire (conseiller assesseur) et d'un assesseur extraordinaire (conseiller assesseur).

De vaststelling, in een rechterlijke beslissing, van de schending van een wezenlijke vormvereiste bij de aanneming van een koninklijk besluit, net als het loutere bestaan van hangende beroepen voor de gewone rechtscolleges, kan niet tot gevolg hebben dat de onregelmatigheden waarmee het in het geding zijnde koninklijk besluit zou kunnen zijn aangetast, zelfs vóór uitspraak wordt gedaan over de regelmatigheid ervan in het kader van die beroepen, niet zouden kunnen worden verholpen.
Le constat, dans une décision juridictionnelle, de la violation d'une formalité substantielle lors de l'adoption d'un arrêté royal, tout comme la seule existence de recours pendants devant les juridictions judiciaires, ne peuvent avoir pour effet que les irrégularités dont pourrait être entaché l'arrêté royal litigieux ne puissent être redressées avant même qu'il soit statué sur sa régularité dans le cadre desdits recours.

Een richtlijn van de Unie beschermt niet alleen personen aan wie de vluchtelingenstatus kan worden verleend, maar tevens personen die niet in aanmerking komen voor deze status, doch ten aanzien van wie er zwaarwegende gronden bestaan om aan te nemen dat zij, wanneer zij naar hun land van herkomst of van hun gewone verblijfplaats terugkeren, een reëel risico zouden lopen op ernstige schade (subsidiaire-beschermingsregeling).
Une directive de l’Union protège non seulement les personnes qui peuvent se voir accorder le statut de réfugié, mais également celles qui ne peuvent pas bénéficier de ce statut, mais pour lesquelles il y a des motifs sérieux et avérés de croire qu’en cas de renvoi dans leur pays d’origine ou de résidence habituelle, elles courraient un risque réel de subir des atteintes graves (régime de la protection subsidiaire).

De eerste prejudiciële vraag heeft betrekking op het verschil in behandeling dat, volgens de door de verwijzende rechter in aanmerking genomen interpretatie van de in het geding zijnde bepalingen, zou bestaan onder rechtspersonen naargelang zij bij de gewone rechtscolleges een rechtsvordering instellen die in overeenstemming is met een van hun statutaire doelen en ertoe strekt een einde te maken aan onmenselijke en vernederende behandelingen in de zin van artikel 3 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, dan wel zij bij het Hof met hetzelfde doel of enkel met een statutair doel een beroep tot vernietiging instellen : de eersten zouden hun vordering onontvankelijk verklaard zien krachtens de artikelen 17 en 18 van het Gerechtelijk Wetboek in die interpretatie dat hun belang om in rechte op te treden alleen datgene omvat wat betrekking heeft op het bestaan van de rechtspersoon, de vermogensgoederen en de morele rechten ervan, terwijl de tweeden hun vordering ontvankelijk verklaard zullen kunnen zien overeenkomstig artikel 2, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof.
La première question préjudicielle porte sur la différence de traitement qui, selon l'interprétation des dispositions en cause retenue par le juge a quo, existerait entre personnes morales suivant qu'elles introduisent devant les juridictions judiciaires une action en justice conformément à un de leurs buts statutaires et visant à faire cesser des traitements inhumains et dégradants au sens de l'article 3 de la Convention européenne des droits de l'homme ou qu'elles introduisent un recours en annulation devant la Cour dans le même but ou dans un simple but statutaire : les premières verraient leur action déclarée irrecevable en vertu des articles 17 et 18 du Code judiciaire dans l'interprétation selon laquelle leur intérêt à agir ne comprend que ce qui concerne l'existence de la personne morale, ses biens patrimoniaux et ses droits moraux alors que les secondes pourront voir leur action déclarée recevable conformément à l'article 2, 2°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle.

Uit de parlementaire voorbereiding blijkt dat artikel 2, 10°, aldus werd geredigeerd om misbruiken in te dijken die in de sector van de gewone kamerverhuring zouden bestaan en niet om nog andere formules dan de studentenkamerverhuur en de gewone kamerverhuur aan het decreet te onderwerpen.
Il ressort des travaux préparatoires que l'article 2, 10°, a été conçu pour lutter contre les abus qui existeraient dans le secteur de la location classique de chambres et non pour soumettre au décret d'autres formules que la location de chambres d'étudiants ou la location de chambres ordinaires.