Vertaling van "gewijsde erga " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

in kracht van gewijsde gegane beslissing | onherroepelijke beslissing | vonnis in kracht van gewijsde
décision passée en force de chose jugée | jugement ayant autorité de chose jugée | jugement ayant force de chose jugée

exceptie van gewijsde
exception de chose jugée

kracht van gewijsde
force de chose jugée

herroeping van het gewijsde
requête civile

afwezig verklaard bij vonnis in kracht van gewijsde
déclaré absent par jugement passé en force de chose jugée

tenuitvoerlegging van het vonnis [ gezag van het gewijsde | tenuitvoerlegging van een arrest | werking van het vonnis | wijze van tenuitvoerlegging ]
voie d'exécution [ autorité de la chose jugée | effet du jugement | exécution d'un arrêt | exécution du jugement | mesure d'exécution forcée ]

principe van het gezag van gewijsde
principe de la res judicata

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Volgens de hoogleraren Franchimont en Traest beoogt het tweede lid de jurisprudentie van het Hof van Cassatie vast te leggen waarbij een eind gemaakt is aan de omstandigheid dat het gezag van het strafrechtelijk gewijsde « erga omnes » geldt, door te beslissen dat dat gezag « er niet aan in de weg staat dat een partij in een later burgerlijk proces de kans moet hebben de gegevens, afgeleid uit het strafgeding, te betwisten in zoverre zij geen partij was in het strafgeding of er niet vrij haar belangen kon laten gelden » (38).
Selon les professeurs Franchimont et Traest, le but de l'alinéa 2 est de consacrer la jurisprudence de la Cour de Cassation qui a mis fin au caractère « erga omnes » de l'autorité de la chose jugée au pénal, en décidant que cette autorité « ne fait pas obstacle à ce que, lors d'un procès civil ultérieur, une partie ait la possibilité de contester les éléments déduits du procès pénal, dans la mesure où elle n'était pas partie à l'instance pénale ou dans la mesure où elle n'a pu librement y faire valoir ses intérêts » (38).

(38) Cass., 2 oktober 1997 Arr. Cass., 1997, blz. 381. Het Hof rechtvaardigt dat wordt afgestapt van het gezag van gewijsde erga omnes door « het algemeen rechtsbeginsel van het recht van verdediging en (door) artikel 6, lid 1, van het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, dat inhoudt dat eenieder het recht heeft op een eerlijke behandeling van zijn zaak bij het vaststellen van zijn burgerlijke rechten en verplichtingen ».
(38) Cass. 2 octobre 1997, Pas., 1997, I, 381. La Cour justifie l'abandon de l'autorité de chose jugée erga omnes par « le principe général du droit relatif au respect des droits de la défense et (par) l'article 6, alinéa 1, de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales qui dispose que toute personne a droit à ce que sa cause soit entendue équitablement lors de la contestation de ses droits et obligations de caractère civil ».

Er bestaat in de rechtsleer heel wat onduidelijkheid over de rechtsgevolgen van vernietigingsarresten van de Raad van State (3) , die al dan niet terugwerkende kracht hebben (« ex tunc », worden geacht nooit te hebben bestaan en meer nog de arresten van de Raad van State die een administratieve handeling vernietigen, hebben gezag van gewijsde erga omnes (4) ).
La doctrine est pour le moins confuse en ce qui concerne les effets juridiques des arrêts d'annulation du Conseil d'État (3) , notamment quant à la question de savoir s'ils ont effet rétroactif ou non (ils produisent leurs effets ex tunc et les règles annulées seraient donc réputées n'avoir jamais existé; en outre, les arrêts du Conseil d'État qui annulent un acte administratif ont autorité de chose jugée erga omnes (4) ).

Het Hof van Cassatie heeft deze erga omnes-werking getemperd en aanvaard dat het gezag van het strafrechtelijk gewijsde slechts geldt voor de partijen die tijdens het strafproces de gelegenheid hadden om hun verhaal en opmerkingen naar voor te brengen (Cass., 15 februari 1991, RTDH, 1992, blz. 227 met noot M. Franchimont).
La Cour de cassation a tempéré cet effet erga omnes et accepté que l'autorité de la chose jugée au pénal ne vaille que pour les parties ayant eu la possibilité, durant le procès pénal, de présenter leur moyens et leurs observations (Cass., 15 février 1991, R.T.D.H., 1992, p. 227 avec note de M. Franchimont).

In tegenstelling tot wat de verzoekers aanvoeren, heeft een arrest dat een vordering tot schorsing van een wetgevende norm inwilligt, gezag van gewijsde erga omnes , zij het dat dit slechts voorlopig geldt tot het arrest op het beroep tot vernietiging is gewezen of tot de termijn van drie maanden is verstreken na de uitspraak van het arrest dat de schorsing beveelt.
Contrairement à ce que prétendent les requérants, l'arrêt qui suspend une norme législative est revêtu de l'autorité de chose jugée erga omnes , même si ce n'est que de manière provisoire, jusqu'à ce que l'arrêt statuant sur le recours en annulation ait été rendu ou que le délai de trois mois à dater du prononcé de l'arrêt ordonnant la suspension soit écoulé.

In tegenstelling tot wat de verzoeker aanvoert, heeft een arrest dat een vordering tot schorsing van een wetgevende norm inwilligt gezag van gewijsde erga omnes , zij het dat dit slechts voorlopig geldt tot het arrest op het beroep tot vernietiging is gewezen of tot de termijn van drie maanden is verstreken na de uitspraak van het arrest dat de schorsing beveelt.
Contrairement à ce que prétend la partie requérante, l'arrêt qui suspend une norme législative est revêtu de l'autorité de chose jugée erga omnes , même si ce n'est que de manière provisoire, jusqu'à ce que l'arrêt statuant sur le recours en annulation ait été rendu ou que le délai de trois mois à dater du prononcé de l'arrêt ordonnant la suspension soit écoulé.

De verzoekende partijen zijn van oordeel dat de Ministerraad de grenzen overschrijdt van het gezag van gewijsde erga omnes van het arrest nr. 97/99, dat zich ertoe beperkt te stellen dat de wetten van 22 februari 1998 en 25 januari 1999 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schenden.
Les requérantes estiment que le Conseil des ministres méconnaît les limites attachées à l'autorité de chose jugée erga omnes de l'arrêt n° 97/99, lequel se borne à affirmer que les lois du 22 février 1998 et du 25 janvier 1999 ne violent pas les articles 10 et 11 de la Constitution.