Vertaling van "geschillen waarover het hof zich later moet uitspreken " (Nederlands → Frans) :

Die controverses zouden immers ook aan bod kunnen komen in geschillen waarover het Hof zich later moet uitspreken. Partijen zouden alsdan kunnen verwijzen naar opvattingen en/of interpretaties die door een voorzitter weliswaar in tempore non suspecto zijn weergegeven (en mogelijk de wetgever hebben kunnen beïnvloeden), terwijl diezelfde voorzitter zou deelnemen aan de besluitvorming over arresten waarbij de betrokken teksten dienen te worden toegepast.
Les parties pourraient dans ce cas faire référence aux opinions et/ou interprétations rendues par un président, même s'il l'a fait in tempore non suspecto (et qui auraient pu éventuellement influencer le législateur), alors que ce même président participerait au processus décisionnel menant à l'élaboration d'arrêts et dans lequel il est tenu d'appliquer les textes concernés.

In verband met de programma's wijst dat Europees Hof erop : « De definitie en de inrichting van het studieprogramma vallen in beginsel onder de bevoegdheid van de Verdragsluitende Staten. Het betreft in grote mate een opportuniteitsprobleem waarover het Hof zich niet moet uitspreken en waarvan de oplossing op gewettigde wijze kan variëren naar gelang van het land en het tijdperk. In het bijzonder belet de tweede zin van artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol de Staten niet om via het onderwijs of de opvoeding informatie of kennis met een al dan niet rechtstreeks godsdienstig of filosofisch karakter te verspreiden. Zij staat zelfs de ouders niet toe zich te verzetten tegen de opname van een dergelijk onderwijs of een dergelijke opvoeding in het schoolprogramma, zo niet zou elk geïnstitutionaliseerd onderwijs mogelijk onwerkzaam blijken. De tweede zin van artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol impliceert daarentegen dat de Staat, door zijn functies op het gebied van opvoeding en onderwijs uit te voeren, erover waakt dat de informatie of kennis die in het programma zijn opgenomen, op objectieve, kritische en pluralistische wijze worden verstrekt. Hij verbiedt de Staat een doel van indoctrinatie na te streven dat kan worden geacht de godsdienstige en filosofische overtuigingen van de ouders niet in acht te nemen. Dat is de grens die niet mag worden overschreden » (EHRM, grote kamer, 29 juni 2007, Folgero en anderen t. Noorwegen, § 84; 9 oktober 2007, Hasan en Eylem Zengin t. Turkije, § § 51-52).
Au sujet des programmes, la Cour européenne indique : « La définition et l'aménagement du programme des études relèvent en principe de la compétence des Etats contractants. Il s'agit, dans une large mesure, d'un problème d'opportunité sur lequel la Cour n'a pas à se prononcer et dont la solution peut légitimement varier selon les pays et les époques. En particulier, la seconde phrase de l'article 2 du Protocole n° 1 n'empêche pas les Etats de répandre par l'enseignement ou l'éducation des informations ou connaissances ayant, directement ou non, un caractère religieux ou philosophique. Elle n'autorise pas même les parents à s'opposer à l'intégration de pareil enseignement ou éducation dans le programme scolaire, sans quoi tout enseignement institutionnalisé courrait le risque de se révéler impraticable. La seconde phrase de l'article 2 du Protocole n° 1 implique en revanche que l'Etat, en s'acquittant des fonctions assumées par lui en matière d'éducation et d'enseignement, veille à ce que les informations ou connaissances figurant au programme soient diffusées de manière objective, critique et pluraliste. Elle lui interdit de poursuivre un but d'endoctrinement qui puisse être considéré comme ne respectant pas les convictions religieuses et philosophiques des parents. Là se place la limite à ne pas dépasser » (CEDH, grande chambre, 29 juin 2007, Folgero et autres c. Norvège, § 84; 9 octobre 2007, Hasan et Eylem Zengin c. Turquie, § § 51-52).

Gesteld dat de wetgever zich moet buigen over een tekst betreffende een discriminatie, dan zal hij hierover zeker niet het Arbitragehof raadplegen omdat hij weet dat dat Hof zich misschien later over dat probleem zal moeten uitspreken.
Supposons que le législateur soit saisi d'un texte relatif à une discrimination.

Daarom geldt de rechtspraak van het Hof van Cassatie over de « zo goed als gewone » bevoegdheid van de jeugdrechtbank naar analogie eveneens voor de familierechtbank (Cassatie, eerste kamer, 11 mei 1984, J.T., 1984, 614) : de familierechtbank moet zich uitspreken over geschillen die de familie betreffen, ook al overschrijden die strikt genomen de grenzen van haar bevoegdheden « in terminis ».
Dès lors, la jurisprudence de la Cour de cassation sur la compétence « semi-ordinaire » du tribunal de la jeunesse peut s'appliquer, par analogie, au tribunal de la famille (Cass., première chambre, 11 mai 1984, J.T., 1984, 614) : ce tribunal statuera dans les conflits intéressant la famille, même si ces conflits débordent le cadre strict de ses compétences « in terminis ».

3. meent dat het voetbal heeft geleden onder het ontbreken van een duidelijk, stabiel en voorspelbaar rechtskader; merkt op dat deze tak van sport ook nog kampt met een grote aantal rechtszaken aangaande de wettelijkheid van de organisatie en de voorschriften, zodanig dat zelfs de organisatie van het Europese sportmodel ter discussie staat; verzoekt derhalve de Commissie, de lidstaten en de voetbalautoriteiten om in nauw overleg in het licht van het Onafhankelijke Rapport over de Europese sport (2006) een geschikt rechtskader te omschrijven om te voorkomen dat er nieuwe juridische geschillen ontstaan en dat het Hof van Justitie zich moet uitspreken over de toekomst van het beroepsvoetbal in Europa; stelt voor dat bij het vaststellen van het rechtskader rekening zal worden gehouden met het specifieke karakter van de sport en de beginselen die noodzakelijk zijn om de rechtvaardigheid, de solidariteit en de educatieve functie van sport te waarborgen en dat het kader zich richt op het instellen van geharmoniseerde regels die een gezonde concurrentie tussen de verschillende Europese clubs waarborgen met behoud van gelijke kansen bij de wedstrijden; is echter van mening dat wettelijke en financiële overwegingen niet alleen bepalend mogen zijn voor de benadering van beroepsvoetbal, maar dat de sociale en opvoedkundige aspecten eveneens van belang zijn;
3. considère que le football a souffert de l'absence d'un cadre juridique clair, stable et prévisible; note de surcroît que le sport doit faire face à de nombreux contentieux portant sur la légalité de ses structures et de ses règles, qui sont de nature à remettre en cause l'organisation même du modèle sportif européen; invite par conséquent la Commission, les États membres et les autorités du football à définir en étroite concertation un cadre juridique approprié à la lumière du Rapport Indépendant sur le Sport Européen (2006) afin d'éviter de nouveaux contentieux et que la Cour de justice ne détermine l'avenir du football professionnel en Europe; recommande que le cadre soit axé sur la prise en compte de la spécificité du sport et des principes nécessaires à la sauvegarde de l'équité, de la solidarité et de la fonction éducative, ainsi que la mise en place de règles harmonisées assurant la saine concurrence entre les différents clubs européens et permettant une égalité des chances dans les compétitions; affirme cependant que l'approche du football professionnel ne doit pas être uniquement juridique et financière et que sa dimension sociale et éducative est tout aussi importante;

Het gaat niet over privéaangelegenheden waarover de Raad van State zich moet uitspreken, maar geschillen aangaande de overheid. Al die geschillen zijn gebonden aan termijnen.
Il ne s'agit pas de litiges privés sur lesquels le Conseil d'État devrait se prononcer, mais de contentieux de droit public, liés à des délais.