Traduction de «genoemd – heeft de commissie een laatste redmiddel voorgesteld » (Néerlandais → Français) :

Gelet op deze risico’s, maar helaas ook op andere waar ik hier verder niet op in kan gaan maar die u precies bekend zijn – u hebt ze net zelf genoemd – heeft de Commissie een laatste redmiddel voorgesteld, de opname van een vrijwaringsclausule.
Face à ces risques, et à d’autres, malheureusement, que je ne peux développer ici mais dont vous connaissez le détail – vous venez de l’évoquer –, la Commission a proposé un dernier recours, l’inclusion d’une clause de sauvegarde.

De Commissie heeft op 14 maart 2014 Italië en de belanghebbenden bij de procedure geïnformeerd over de richtsnoeren voor staatssteun aan luchthavens en luchtvaartmaatschappijen (hierna de „richtsnoeren luchtvaartsteun van 2014” genoemd) (6) die ze had aangenomen op 20 februari 2014, en heeft Italië uitgenodigd ten laatste 20 werkdagen na de bekendmaking van de richtsnoeren luchtvaartsteun van 2014 opmerkingen in te dienen.
Le 14 mars 2014, la Commission a informé l'Italie et les parties intéressées à la procédure que les lignes directrices de la Commission sur les aides d'État aux aéroports et aux compagnies aériennes (ci-après les «lignes directrices de 2014 relatives au secteur de l'aviation») (6) ont été adoptées le 20 février 2014 et a invité l'Italie à soumettre des observations dans un délai de 20 jours ouvrables à compter de la publication des lignes directrices de 2014 relatives au secteur de l'aviation.

Op 22 januari 2014 heeft de Commissie de energie- en klimaatdoelstellingen die tegen 2030 zouden moeten worden gehaald, voorgesteld in een mededeling onder de titel „Een beleidskader voor klimaat en energie in de periode 2020-2030” (3) (hierna „het beleidskader voor 2030” genoemd).
Le 22 janvier 2014, la Commission a proposé les objectifs en matière de climat et d’énergie à réaliser pour 2030 dans une communication intitulée «Un cadre d’action en matière de climat et d’énergie pour la période comprise entre 2020 et 2030» (3) (le «cadre d’action pour 2030»).

In haar mededeling van 29 juni 2011„Een begroting voor Europa 2020” (7) heeft de Commissie voorgesteld intensiever gebruik te maken van bestaande uitvoerende agentschappen voor de uitvoering van EU-programma’s in het meerjarige financiële kader (hierna „het MFK” genoemd) 2014-2020.
Dans sa communication du 29 juin 2011 intitulée «Un budget pour la stratégie Europe 2020» (7), la Commission a proposé d’exploiter la possibilité d’un recours accru aux agences exécutives existantes pour la mise en œuvre de programmes de l’Union dans le cadre financier pluriannuel 2014-2020 (ci-après le «CFP»).

Op 18 maart 2013 heeft de Commissie een gewijzigd voorstel voor een richtlijn betreffende de transparantie van maatregelen ter regeling van de prijsstelling van geneesmiddelen voor menselijk gebruik en de opneming daarvan in de openbare stelsels van gezondheidszorg (hierna „de voorgestelde richtlijn” genoemd) vastgesteld (1).
Le 18 mars 2013, la Commission a adopté une proposition modifiée concernant une directive sur la transparence des mesures régissant la fixation des prix des médicaments à usage humain et leur inclusion dans le champ d’application des systèmes publics d’assurance-maladie (la directive proposée) (1).

Op dezelfde datum heeft de Commissie een voorstel aangenomen voor een Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad houdende maatregelen om een hoog gemeenschappelijk niveau van netwerk- en informatiebeveiliging in de Unie te waarborgen (2) (hierna de „voorgestelde richtlijn” of „het voorstel” genoemd).
Le même jour, la Commission a adopté une proposition de directive du Parlement européen et du Conseil concernant des mesures destinées à assurer un niveau élevé commun de sécurité des réseaux et de l’information dans l’Union (2) (ci-après la «directive proposée» ou la «proposition»).

“Met de vaststelling van de in artikel 4, lid 1, genoemde voedingsprofielen door middel van de procedure van het regelgevend comité, heeft de Commissie de door haar voorgestelde maatregelen, die bij het Permanent Comité voor de Voedselketen en Diergezondheid zijn ingediend, willen voorzien van een toelichting met een beschrijving van de criteria die worden gehanteerd voor de vaststelling van de voedingsprofielen”.
«Lors de l’établissement des profils nutritionnels visés à l’article 4, paragraphe 1, par la procédure du comité de réglementation, la Commission s’engage à accompagner ses propositions soumises au comité permanent de la chaîne alimentaire et de la santé animale, d’une note explicative exposant les critères qui seront pris en considération pour l’établissement des profils nutritionnels».

12. is van mening dat de EU initiatieven dient te ontplooien om het concept van de "beschermingsverantwoordelijkheid" waar te maken en daarbij voorrang dient te geven aan preventieve actie, civiele middelen en steun aan regeringen van derde landen bij de vervulling van de beschermingsplicht ten opzichte van hun bevolking; benadrukt dat dwangmaatregelen, met inbegrip van militair ingrijpen, slechts als laatste redmiddel en strikt in overeenstemming met het internationaal recht mogen worden toegepast; herhaalt in het bijzonder zijn standpunt dat, wanneer de Veiligheidsraad de inzet van geweld overweegt, hij altijd rekening moet houden met de vijf criteria van legitimiteit die in het bovengenoemde rapport van de secretaris-generaal van de VN van 21 maart 2005 zijn voorgesteld en die het Parlement heeft onderschreven: de ernst van de bedreiging, de juistheid van het doel, het laatste redmiddel, de evenredigheid van de middelen en een redelijke kans van slagen; is het ermee eens dat de beginselen die verband houden met het gebruik van geweld en de toestemming daartoe moeten worden neergelegd in een resolutie van de Veiligheidsraad;
12. considère que l'Union devrait développer des initiatives visant à faire du concept de "responsabilité de protéger" une réalité, tout en donnant priorité à l'action préventive, aux moyens civils et à des mesures destinées à aider les gouvernements des pays tiers à remplir leur devoir de protection des populations; souligne que les mesures coercitives, y compris l'intervention militaire, ne peuvent être utilisées qu'en dernier recours et dans le strict respect du droit international; rappelle en particulier que, lorsque l'usage de la force est envisagé, le Conseil de sécurité doit toujours prendre en considération les cinq critères de légitimité proposés par le rapport précité du 21 mars 2005 du Secrétaire général des Nations unies et soutenus par le Parlement, à savoir la gravité de la menace, la légitimité du motif, le dernier ressort, le caractère proportionné des moyens et la chance raisonnable de succès; convient que les principes relatifs à l'usage de la force et à son autorisation devraient être fixés par une résolution du Conseil de sécurité;

12. is van mening dat de EU initiatieven dient te ontplooien om het concept van de "beschermingsverantwoordelijkheid" waar te maken en daarbij voorrang te geven aan preventieve actie, civiele middelen en steun aan regeringen van derde landen bij de vervulling van de beschermingsplicht ten opzichte van hun bevolking; benadrukt dat dwangmaatregelen, met inbegrip van militair ingrijpen, slechts als laatste redmiddel en strikt in overeenstemming met het internationaal recht mogen worden toegepast; herhaalt in het bijzonder zijn standpunt dat, wanneer de Veiligheidsraad de inzet van geweld overweegt, hij altijd rekening moet houden met de vijf criteria van legitimiteit die door de secretaris-generaal van de VN zijn voorgesteld in zijn rapport van maart 2005 en die het Parlement heeft onderschreven: de ernst van de bedreiging, de juistheid van het doel, het laatste redmiddel, de evenredigheid van de middelen en een redelijke kans van slagen; is het ermee eens dat de beginselen die verband houden met het gebruik van geweld en de toestemming daartoe moeten stoelen op een resolutie van de Veiligheidsraad;
12. considère que l'UE devrait développer des initiatives visant à faire du concept de "responsabilité de protéger" une réalité, tout en donnant priorité à l'action préventive, aux moyens civils et à des mesures destinées à aider les gouvernements des pays tiers à remplir leur devoir de protection des populations; souligne que les mesures coercitives, y compris l'intervention militaire, ne peuvent être utilisées qu'en dernier recours et dans le strict respect du droit international; rappelle en particulier que, lorsque l'usage de la force est envisagé, le Conseil de sécurité doit toujours prendre en considération les cinq critères de légitimité proposés par le rapport de mars 2005 du Secrétaire général des Nations unies et soutenus par le Parlement, à savoir la gravité de la menace, la légitimité du motif, le dernier ressort, le caractère proportionné des moyens et la chance raisonnable de succès; convient que les principes relatifs à l'usage de la force et à son autorisation devraient être fixés par une résolution du Conseil de sécurité;