Vertaling van "gemeenrechtelijke verjaring " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

voorgeschreven verjaring(stermijn | voorgeschreven verjaring(stermijn)
restriction statutaire des prescriptions

executieverjaring | verjaring van de straf | verjaring van het recht tot uitvoering van de straf of maatregel
prescription de la peine | prescription des sanctions et des peines

verjaring van de strafvordering | verjaring van het recht tot strafvordering
prescription de l'action publique | prescription des infractions et des poursuites

gemeenrechtelijke sanctie
sanction de droit commun

gemeenrechtelijke boekhoudregel
règle comptable de droit commun

gemeenrechtelijk wanbedrijf
délit de droit commun

stuiting van de verjaring
interruption de la prescription

verjaring
prescription

verjaring van de vordering [ procestermijn ]
prescription d'action [ délai de procédure ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De in artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek bedoelde gemeenrechtelijke verjaring heeft betrekking op de gemeenrechtelijke aansprakelijkheid van de architecten of aannemers die, op grond van artikel 1147 van het Burgerlijk Wetboek, na de oplevering aangevoerd kan worden wegens lichte gebreken, namelijk tekortkomingen die de stevigheid van de gebouwen niet in gevaar brengen.
La prescription de droit commun prévue par l'article 2262bis du Code civil vise, quant à elle, la responsabilité de droit commun des architectes ou des entrepreneurs qui peut être mise en oeuvre, sur la base de l'article 1147 du Code civil, après la réception, pour vices véniels, soit les défauts qui n'affectent pas la solidité des bâtiments.

Art. 23. De termijn van de gemeenrechtelijke verjaring is, voor de partijen bij een geschil betreffende de toepassing van dit decreet, onderbroken vanaf de datum waarop de onafhankelijke commissie voor de buitengerechtelijke regeling van geschillen de ontvankelijkheid van een vordering tot buitengerechtelijke regeling heeft vastgesteld.
Art. 23. Les délais de prescription de droit commun sont, dans le chef des parties à un litige au sujet de l'application du présent décret, suspendus à partir de la date à laquelle la commission indépendante de règlement extrajudiciaire des litiges a constaté la recevabilité d'une demande de règlement extrajudiciaire.

Door de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring heeft ons recht met de invoering van de gemeenrechtelijke verjaring van tien jaar afscheid genomen van de dertigjarige verjaring die als archaïsch en onaangepast werd beschouwd.
Avec la loi du 10 juin 1998 modifiant certaines dispositions en matière de prescription, qui a instauré la prescription de droit commun de dix ans, notre droit a renoncé à la prescription de trente ans, considérée comme archaïque et inadaptée.

In de tweede plaats moet worden gewezen op een tendens in onze rechtsorde die ertoe strekte om de privaatrechtelijke verjaringstermijnen — waaronder de gemeenrechtelijke verjaring — substantieel in te korten.
Deuxièmement, il convient d'attirer l'attention sur une tendance qui, dans notre ordre juridique, consistait à raccourcir substantiellement les délais de prescription en droit privé, parmi lesquels la prescription de droit commun.

». b. Bij drie vonnissen van 12 februari 2015 in zake de stad Charleroi tegen respectievelijk Guy Doumont, Alain Dognaux en Gérald Severy, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 30 mei 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Henegouwen, afdeling Charleroi, de volgende prejudiciële vragen gesteld : 1. « Schendt artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat het niet van toepassing is op de vordering tot terugbetaling van wedden die een gemeente ten onrechte heeft betaald, vordering waarvan de verjaring bijgevolg zou zijn vastgelegd bij de in artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek beoogde gemeenrechtelijke regeling, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, terwijl datzelfde artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek zo zou worden geïnterpreteerd dat het van toepassing is op de vordering tot betaling van dezelfde wedden, bij ontstentenis van betaling door de gemeente ?
». b. Par trois jugements du 12 février 2015 en cause de la ville de Charleroi contre respectivement Guy Doumont, Alain Dognaux et Gérald Severy, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 30 mai 2016, le Tribunal de première instance du Hainaut, division Charleroi, a posé les questions préjudicielles suivantes : 1. « L'article 2277 du Code civil, interprété comme ne s'appliquant pas à l'action en répétition de traitements indûment payés par une commune, action dont la prescription serait dès lors régie par le régime de droit commun visé à l'article 2262bis du Code civil, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution alors que ce même article 2277 du Code civil serait interprété comme s'appliquant à l'action en paiement des mêmes traitements, en cas de défaut de payement par la commune ?

Ongeacht of het gaat om de ene of de andere van de twee voormelde verjaringen, of zelfs om beide, lijkt het bovendien niet meer mogelijk aan te nemen dat een verjaring van dertig jaar de gemeenrechtelijke verjaring in burgerlijke zaken is, ermee rekening houdend dat, sinds de wijziging van het Burgerlijk Wetboek bij de wet van 10 juni 1998, alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren na tien jaar (artikel 2262bis); die termijn wordt echter voortaan beschouwd als die van het gemeen recht van de verjaring van die rechtsvorderingen (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1087/1, p. 11), waarbij de dertigjarige verjaring is beperkt tot de zakelijke rechtsvorderingen (artikel 2262) en bijzondere rechtsvorderingen (zoals welke is beoogd in artikel 2277ter, tweede lid).
En outre, qu'il s'agisse de l'une ou de l'autre des deux prescriptions évoquées plus haut, voire des deux, il ne paraît plus possible de considérer qu'une prescription de trente ans est la prescription de droit commun en matière civile, compte tenu de ce que, depuis la modification du Code civil par la loi du 10 juin 1998, toutes les actions personnelles se prescrivent par dix ans (article 2262bis); or, ce délai est désormais considéré comme celui du droit commun de la prescription de ces actions (Doc. parl., Chambre, 1996-1997, n° 1087/1, p. 11), la prescription trentenaire étant limitée aux actions réelles (article 2262) et à des actions particulières (telle que celle qui est visée à l'article 2277ter, alinéa 2).

Er kan, enerzijds, worden aanvaard dat het ingewikkelde karakter van de materies die het voorwerp uitmaken van een expertise, kan verantwoorden dat de toepassing van de aansprakelijkheid van diegenen die ze hebben uitgevoerd - met als gevolg, voor hen, de verplichting om de stukken te bewaren - een langere termijn verantwoordt dan die welke redelijkerwijze voor hen noodzakelijk kan worden geacht om de aan hen verschuldigde bedragen te vorderen; men kan, anderzijds, rekening houdend met de vijfjarige verjaringen waarin artikel 2262bis, § 1, van het Burgerlijk Wetboek inzake buitencontractuele aansprakelijkheid voorziet en waarin de artikelen 2276, 2276bis en 2276quater van het Burgerlijk Wetboek voorzien met betrekking tot het ontlasten van de rechters, advocaten en schuldbemiddelaars, aanvaarden dat de wetgever ervan is uitgegaan dat een dergelijke verjaring, om redenen van samenhang, alleen nodig was voor de deskundigen die taken krachtens de wet volbrengen, waarbij de andere deskundigen - die handelen op een contractuele basis en buiten het gerechtelijk kader - onderworpen zijn aan een tienjarige verjaring die vandaag overeenstemt met de gemeenrechtelijke verjaring voor de persoonlijke rechtsvorderingen (artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek).
On peut admettre, d'une part, que la complexité des matières faisant l'objet d'une expertise puisse justifier que la mise en oeuvre de la responsabilité de ceux qui l'ont réalisée - avec le corollaire que constitue, pour ceux-ci, l'obligation de conserver des pièces - justifie un délai plus long que celui qui peut raisonnablement être considéré comme leur étant nécessaire pour réclamer les sommes qui leur sont dues; on peut admettre, d'autre part, compte tenu des prescriptions quinquennales prévues en matière de responsabilité extracontractuelle par l'article 2262bis, § 1, du Code civil et en ce qui concerne la décharge des juges, des avocats et des médiateurs de dettes par les articles 2276, 2276bis et 2276quater du Code civil que le législateur ait estimé qu'une telle prescription ne s'imposait, pour des raisons de cohérence, que pour ceux des experts qui accomplissent des missions en vertu de la loi, les autres experts - agissant sur une base contractuelle et en dehors du cadre judiciaire - étant soumis à une prescription décennale qui correspond aujourd'hui à la prescription de droit commun pour les actions personnelles (article 2262bis du Code civil).

Aangezien deze regel onze vordering tot nietigheid wegens bedrog omvat, stemt hij overeen met artikel 1304, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek (zie B. CLAESSENS et D. COUNYE, « De repercussies van de wet van 10 juni 1998 op de structuur van het gemeenrechtelijke verjaringsregime », in De herziening van de bevrijdende verjaring door de wet van 10 juni 1998, Kluwer, 1999, blz. 81).
Dans la mesure où elle recouvre notre action en nullité pour dol, cette règle est conforme à l'article 1304, alinéa 2, du Code civil (v. B. CLAESSENS et D. COUNYE, « De repercussies van de wet van 10 juni 1998 op de structuur van het gemeenrechtelijke verjaringsregime », in De herziening van de bevrijdende verjaring door de wet van 10 juni 1998, Kluwer, 1999, p. 81).