De therapie die wordt toegepast, richt zich op drie domeinen : de waarde van het geld opnieuw leren kennen door bijvoorbeeld nooit méér dan het absolute noodzakelijke geld bij zich te hebben; de patiënt wordt aangeraden niet meer te spelen, zelfs niet een onschuldig gezelschapsspel; aan de patiënt wordt wiskundig uitgelegd wat in werkelijkheid zijn winstkansen zijn; men tracht te weten te komen welke affectieve, sociale en andere tekorten hij wil compenseren door de verslaving.
La thérapie appliquée est axée sur trois domaines : réapprendre la valeur de l'argent en n'ayant toujours en poche que l'argent nécessaire; le patient est encouragé à ne plus jouer du tout. On lui explique mathématiquement quelles sont ses chances de gagner; on essaye de savoir quels manques affectifs, sociaux ou autres doivent être compensés par la dépendance.
