Traduction de «geen schuldige gaan » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Een verzamelcategorie voor stoornissen waarin er een zekere mengeling bestaat van specifieke ontwikkelingsstoornissen van spraak en taal, van schoolvaardigheden en van de motorische functie, maar waarin geen daarvan voldoende overheerst om de belang-rijkste diagnose te vormen. Deze gemengde categorie dient alleen gebruikt te worden indien er een belangrijke overlap bestaat van elk van deze specifieke ontwikkelings stoornissen. Deze stoornissen gaan doorgaans, maar niet altijd, samen met enige mate van veralgemeende stoornis van cognitieve functies. Deze categorie dient derhalve gebruikt te worden wanneer er sprake is van functiestoornissen die voldoen aan de criteria van twee of meer van de categorieën F80.-, F81.- en F82.-.
Définition: Catégorie résiduelle de troubles, dans lesquels il existe à la fois des signes d'un trouble spécifique du développement, de la parole et du langage, des acquisitions scolaires et des fonctions motrices, mais sans qu'aucun de ces éléments ne prédomine suffisamment pour constituer le diagnostic principal. Cette catégorie, mixte, doit être réservée à des cas où il existe un chevauchement important de chacun de ces troubles spécifiques du développement. Ces troubles s'accompagnent habituellement, mais pas toujours, d'un certain degré d'altération des fonctions cognitives. Cette catégorie doit ainsi être utilisée pour des perturbations répondant aux critères d'au moins deux des catégories F80.-, F81.- et F82.

Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.
Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Professor doctor L. Verhofstadt-Denève (Universiteit Gent, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) verwoordt het als volgt : « Mijn standpunt is dat vanuit psychosociaal oogpunt het (1) een goede zaak zou zijn dat ouders dit kunnen officialiseren, wat naar alle waarschijnlijkheid het pijnlijke rouwproces zal verlichten; (2) maar het in geen geval een verplichte aangelegenheid mag worden waarbij ouders zich schuldig gaan voelen (of strafbaar zouden worden gesteld) indien zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven».
Le professeur L. Verhofstadt-Denève (Université de Gand, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) voit les choses comme suit: « D'un point de vue psychosocial, (1) il serait bon, selon moi, que les parents puissent officialiser leur situation, ce qui, selon toute vraisemblance, faciliterait leur douloureux travail de deuil (2). Il ne devrait toutefois s'agir, en aucun cas, d'une obligation qui aurait pour effet de les amener à se culpabiliser (ou à être sanctionnés) en cas de non-déclaration de leur enfant mort-né».

Professor doctor L. Verhofstadt-Denève (Universiteit Gent, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) verwoordt het als volgt : « Mijn standpunt is dat vanuit psycho-sociaal oogpunt het (1) een goede zaak zou zijn dat ouders dit kunnen officialiseren, wat naar alle waarschijnlijkheid het pijnlijke rouwproces zal verlichten; (2) maar het in geen geval een verplichte aangelegenheid mag worden waarbij ouders zich schuldig gaan voelen (of strafbaar zouden worden gesteld) indien zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven».
Le professeur L. Verhofstadt-Denève (Université de Gand, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) voit les choses comme suit: « D'un point de vue psychosocial, (1) il serait bon, selon moi, que les parents puissent officialiser leur situation, ce qui, selon toute vraisemblance, faciliterait leur douloureux travail de deuil (2). Il ne devrait toutefois s'agir, en aucun cas, d'une obligation qui aurait pour effet de les amener à se culpabiliser (ou à être sanctionnés) en cas de non-déclaration de leur enfant mort-né».

Professor doctor L. Verhofstadt-Denève (Universiteit Gent, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) verwoordt het als volgt : « Mijn standpunt is dat vanuit psycho-sociaal oogpunt het een goede zaak zou zijn dat ouders dit kunnen officialiseren, wat naar alle waarschijnlijkheid het pijnlijke rouwproces zal verlichten; maar het in geen geval een verplichte aangelegenheid mag worden waarbij ouders zich schuldig gaan voelen (of strafbaar zouden worden gesteld) indien zij hun doodgeboren kind niet zouden aangeven».
Le professeur L. Verhofstadt-Denève (Université de Gand, Department of Developmental, Personality and Social Psychology) voit les choses comme suit: « D'un point de vue psychosocial, il serait bon, selon moi, que les parents puissent officialiser leur situation, ce qui, selon toute vraisemblance, faciliterait leur douloureux travail de deuil. Il ne devrait toutefois s'agir, en aucun cas, d'une obligation qui aurait pour effet de les amener à se culpabiliser (ou à être sanctionnés) en cas de non-déclaration de leur enfant mort-né».

Daarom moeten we geen overhaaste conclusies trekken over het ongeval en, nog belangrijker, geen schuldige gaan aanwijzen.
Pour cette raison, nous ne devons pas tirer de conclusions hâtives au sujet de l’accident et, plus important encore, nous ne devons pas commencer à porter des accusations.

We gaan niet alleen voorbij aan driehonderd jaar juridisch inzicht in territoriale verantwoordelijkheid, dat wil zeggen dat een misdrijf de verantwoordelijkheid is van het rechtsgebied waar het wordt gepleegd, maar we gaan ook terug naar het premoderne idee dat mensen die besluiten over wetten geen verantwoording schuldig zijn aan de mensen die volgens die wetten leven, maar alleen aan hun eigen geweten.
Non seulement nous balayons 300 ans de reconnaissance juridique de la responsabilité territoriale, à savoir qu’un crime relève de la responsabilité du territoire où il a été commis, mais nous retournons en outre à l’idée pré-moderne selon laquelle ceux qui décident les lois n’ont pas de comptes à rendre à leurs sujets, mais seulement à leur propre conscience.

2. a) Op welke wijze gaan de Belgische politiediensten om met Interpol-gegevens wanneer het meldingen betreft van personen die volgens democratische normen geen misdrijven hebben gepleegd? b) Hoe gaat de Belgische overheid bijvoorbeeld om met leiders van verboden politieke partijen, vooral wanneer deze personen zich niet aan daden van geweld tegen personen hebben schuldig gemaakt?
2. a) Comment les services de police belges traitent-ils les renseignements d'Interpol quand il s'agit d'informations relatives à des personnes n'ayant commis aucun délit selon les normes démocratiques? b) Quelle attitude l'Etat belge adopte-t-il à l'égard, notamment, des dirigeants de partis politiques interdits, surtout lorsque les intéressés ne se sont pas rendus coupables d'actes de violence contre des personnes?