Vertaling van "geen misdrijf vormt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

grond waarvan de braaklegging geen onderdeel vormt van de toepassing van wisselbouw
jachère fixe | jachère non fondée sur la rotation

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Daaruit volgt dat de in het geding zijnde bepaling tot gevolg kan hebben dat de situatie van een persoon die wegens een fout schade heeft geleden, aanzienlijk ongunstiger is wanneer die fout een misdrijf vormt dan wanneer zij geen misdrijf vormt.
Il s'ensuit que la disposition en cause peut avoir pour conséquence que la situation d'une personne ayant subi un dommage résultant d'une faute soit sensiblement plus défavorable lorsque cette faute constitue une infraction que lorsqu'elle n'en constitue pas une.

Door de verjaringstermijn van de vordering tot vergoeding van de schade die voortvloeit uit een fout die een strafrechtelijk misdrijf vormt, op één jaar vast te stellen en door hem te doen ingaan vanaf het opstellen van het proces-verbaal waarbij de overtreding wordt vastgesteld, maakt de wetgever het niet onmogelijk dat de burgerlijke rechtsvordering die uit de overtreding voortvloeit, verjaart na het verstrijken van een termijn die korter is dan die welke het slachtoffer van een fout — die met name voortvloeit uit de overtreding van een bepaling van het in het geding zijnde wet die geen misdrijf vormt — krachtens artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek geniet.
En fixant à un an le délai de prescription de l'action en réparation du dommage résultant d'une faute constitutive d'une infraction pénale et en le faisant débuter à dater de la rédaction du procès-verbal constatant l'infraction, le législateur n'empêche pas que l'action civile découlant de l'infraction soit prescrite à l'échéance d'un délai inférieur à celui dont bénéficie la victime d'une faute — résultant, notamment, de la violation d'une disposition de la loi en cause non constitutive d'une infraction — en vertu de l'article 2262bis, § 1, alinéa 2, du Code civil.

De verwijzende rechter stelt het Hof de vraag over het verschil in behandeling dat uit dat artikel voortvloeit tussen, enerzijds de verjaringstermijn waaraan de vordering tot vergoeding van de schade, veroorzaakt door een overtreding van de bepalingen van de wet van 10 maart 1925 die een misdrijf vormt, is onderworpen en anderzijds, de verjaringstermijn waaraan de vordering tot vergoeding van de schade, veroorzaakt door een overtreding van de bepalingen van dezelfde wet die evenwel geen misdrijf vormt, is onderworpen.
Le juge a quo interroge la Cour sur la différence de traitement qui découle de cet article entre, d'une part, le délai de prescription auquel est soumise l'action en réparation du préjudice causé par un manquement aux dispositions de la loi du 10 mars 1925 constitutif d'une infraction et, d'autre part, le délai de prescription auquel est soumise l'action en réparation du préjudice causé par un manquement aux dispositions de la même loi, mais qui n'est pas constitutif d'une infraction.

Echter, indien de scheiding in kwestie frauduleus zou blijken te zijn, dan nog vormt dergelijke scheiding op zich geen misdrijf en kan ze, als dusdanig, niet het voorwerp uitmaken van een strafrechtelijke vervolging.
Toutefois, même si la séparation en question devait s’avérer frauduleuse, pareille séparation ne constitue en soi toujours pas un délit et, comme telle, elle ne peut faire l’objet de poursuites pénales.

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over het verschil in behandeling dat uit dat artikel voortvloeit tussen, enerzijds, de verjaringstermijn waaraan de vordering tot vergoeding van de schade, veroorzaakt door een overtreding van de bepalingen van de wet van 10 maart 1925 die een misdrijf vormt, is onderworpen en, anderzijds, de verjaringstermijn waaraan de vordering tot vergoeding van de schade, veroorzaakt door een overtreding van de bepalingen van dezelfde wet die evenwel geen misdrijf vormt, is onderworpen.
Le juge a quo interroge la Cour sur la différence de traitement qui découle de cet article entre le délai de prescription auquel est soumise l'action en réparation du préjudice causé par un manquement aux dispositions de la loi du 10 mars 1925 constitutif d'infraction, d'une part, et le délai de prescription auquel est soumise l'action en réparation du préjudice causé par un manquement aux dispositions de la même loi, mais qui n'est pas constitutif d'une infraction, d'autre part.

Door de verjaringstermijn van de vordering tot vergoeding van de schade die voortvloeit uit een fout die een strafrechtelijk misdrijf vormt, op één jaar vast te stellen en door hem te doen ingaan vanaf het opstellen van het proces-verbaal waarbij de overtreding wordt vastgesteld, maakt de wetgever het niet onmogelijk dat de burgerlijke rechtsvordering die uit de overtreding voortvloeit, verjaart na het verstrijken van een termijn die korter is dan die welke het slachtoffer van een fout - die met name voortvloeit uit de overtreding van een bepaling van de in het geding zijnde wet die geen misdrijf vormt - krachtens artikel 2262bis, § 2, van het Burgerlijk Wetboek geniet.
En fixant à un an le délai de prescription de l'action en réparation du dommage résultant d'une faute constitutive d'une infraction pénale et en le faisant débuter à dater de la rédaction du procès-verbal constatant l'infraction, le législateur ne rend pas impossible que l'action civile découlant de l'infraction soit prescrite à l'échéance d'un délai inférieur à celui dont bénéficie la victime d'une faute - résultant, notamment, de la violation d'une disposition de la loi en cause non constitutive d'une infraction - en vertu de l'article 2262bis, § 2, du Code civil.

De opschorting van de uitspraak van een veroordeling met toepassing van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie vormt een maatregel van individualisering van straffen die de rechter de mogelijkheid verschaft de dader van een misdrijf op proef te stellen gedurende een bepaalde periode, na afloop waarvan, indien zijn gedrag bevredigend is, geen veroordeling wordt uitgesproken, noch een gevangenisstraf wordt opgelegd (Hand., Senaat, 1963-1964, nr. 5, vergadering van 26 november 1963, p. 80).
La suspension du prononcé d'une condamnation en application de la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation constitue une mesure d'individualisation des peines qui permet au juge de mettre l'auteur d'une infraction à l'épreuve pendant un certain temps, à la suite duquel, si son comportement est satisfaisant, aucune condamnation n'est prononcée, ni aucune peine d'emprisonnement subie (Ann., Sénat, 1963-1964, n° 5, séance du 26 novembre 1963, p. 80).

Aangezien de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde bijslag geen straf is in de zin van artikel 1 van het Strafwetboek, vormt het in die bepaling omschreven gedrag geen misdrijf in de zin van artikel 38 van de wet van 27 juni 1969.
La majoration prévue par la disposition en cause n'étant pas une peine au sens de l'article 1 du Code pénal, le comportement que décrit cette disposition n'est pas une infraction au sens de l'article 38 de la loi du 27 juin 1969.

Het criterium van de « objectieve differentiëring », dat de Ministerraad afleidt uit de verdeling van de bewijslast in de burgerlijke en de strafrechtspleging, doorstaat de analyse niet langer, want het is niet objectiveerbaar (de houding die deze of gene beklaagde vanuit empirisch oogpunt zou kunnen aannemen en de reactie van deze of gene magistraat op die houding kunnen zeker geen objectief en redelijk criterium ter verantwoording van de betwiste discriminatie vormen), en is onwerkdadig, want krachtens artikel 1315 van het Burgerlijk Wetboek en artikel 870 van het Gerechtelijk Wetboek staat het aan het slachtoffer om de fout - die een misdrijf vormt - van diegene die door hem voor het burgerlijk gerecht is opgeroepen, te bewijzen, zodat de verweerder in de burgerlijke rechtsvordering die voor de burgerlijke rechtbank wordt opgeroepen, naar het voorbeeld van de beklaagde die voor het strafgerecht wordt vervolgd, er vanuit wettelijk oogpunt niet toe gehouden is zijn medewerking te verlenen aan de bewijsvoering; indien hij nalaat voor het door het burgerrechtelijk rechtscollege bevolen deskundigenonderzoek te verschijnen, zullen hem de - in voorkomend geval ongunstige - conclusies van de deskundige worden tegengeworpen.
Le critère de « différenciation objective », déduit par le Conseil des ministres de la répartition de la charge de la preuve dans les procédures civile et pénale, ne résiste pas plus à l'analyse, car il ne peut être objectivé (l'attitude que pourrait empiriquement adopter tel ou tel prévenu et la réaction de tel ou tel magistrat à cette attitude ne peuvent certainement pas constituer un critère de justification objective et raisonnable de la discrimination litigieuse) et est inopérant puisque, en vertu de l'article 1315 du Code civil et de l'article 870 du Code judiciaire, c'est à la victime qu'il incombe de prouver la faute - constitutive d'infraction - de celui qu'elle a assigné devant la juridiction civile, de telle sorte qu'à l'instar du prévenu poursuivi devant la juridiction répressive, le défendeur à l'action civile attrait devant la juridiction civile n'est légalement pas tenu de collaborer à l'administration de la preuve; s'il s'abstient de comparaître à l'expertise ordonnée par la juridiction civile, il se verra opposer les conclusions - le cas échéant défavorables - de l'expert.

Ten vijfde, de zware wanbedrijven met gereguleerde stoffen: distributie of handel in verdovende middelen, gereguleerde stoffen en psychotrope stoffen en marihuana, bezit of bewaring van verdovende middelen, gereguleerde stoffen en psychotrope stoffen of marihuana met het voornemen ze te verkopen, met uitzondering van kleine hoeveelheden waarvan het bezit krachtens het nationaal recht geen ernstig misdrijf vormt.
Cinquièmement, les délits graves impliquant des substances réglementées : distribution ou trafic de narcotiques, de substances réglementées et psychotropes et de marijuana ; possession ou détention dans l'intention de vendre de narcotiques, de substances réglementées et psychotropes ou de marijuana, à l'exception des faibles quantités qui ne sont pas considérées comme une infraction grave par le droit national.