Traduction de «geen beslissingen aangevochten » (Néerlandais → Français) :

Tot hiertoe werden er dienaangaande nog geen beslissingen aangevochten voor een rechtbank of bij het Centrum voor de gelijkheid van kansen en racismebestrijding.
À ce jour, aucune décision relative à cette problématique n’a été contestée devant un tribunal ou auprès du Centre pour l'égalité des chances et la lutte contre le racisme.

Verschillende gemeenten waren van oordeel dat het gewijzigde artikel 10 geen rechtsgrond kan bieden voor de vaststelling van de definitieve bijdrage voor de brandweerdiensten voor de jaren 2006 tot 2012, en hebben daarom de beslissingen van de gouverneurs met betrekking tot die periode aangevochten, zowel bij de burgerlijke rechtbanken als bij de Raad van State.
Plusieurs communes estimaient que l'article 10, modifié, ne saurait constituer la base légale pour fixer le montant définitif de la redevance incendie pour les années 2006 à 2012 et ont dès lors attaqué, à la fois devant les tribunaux civils et devant le Conseil d'Etat, les décisions prises par les gouverneurs concernant cette période.

Zij hebben daarentegen wel de mogelijkheid beroep in te dienen tegen beslissingen die ten aanzien van hen worden genomen, hetzij intern hetzij voor een arbeidsrechtbank. b) Gezien de instructies van het Agentschap als administratieve richtlijnen beschouwd worden, kunnen zij aangevochten worden voor de Raad van State. c) Tegen de instructies van het Agentschap kan beroep worden aangetekend binnen de eerder omschreven grenzen, deze vraag behoeft dan ook geen antwoord.
Ils peuvent par contre introduire contre les décisions prises à leur égard soit un recours interne soit un recours devant les juridictions du travail. b) Les instructions de l'Agence étant assimilables à des circulaires de l'administration, elles sont susceptibles d'être contestées devant le Conseil d'État. c) Les instructions de l'Agence pouvant être contestées dans les limites déjà précisées, cette question n'appelle pas de réponse.

2. Geen van beslissingen dienaangaande werd aangevochten voor een rechtbank of bij het Centrum voor gelijkheid van kasen en racismebestrijding.
2. Aucune décision à ce sujet n’a été portée devant un tribunal ou devant le Centre pour l’égalité des chances et la lutte contre le racisme.

Schendt artikel 39/57 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, samengelezen met artikel 89 van het besluit van de Regent tot regeling van de rechtspleging voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en met artikel 38 van het koninklijk besluit van 9 juli 2000 houdende bijzondere procedureregeling inzake geschillen over beslissingen betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, door het opleggen van een enkele termijn van 30 dagen, de artikelen 10, 11 en/of 191 van de Grondwet, samengelezen met artikel 13 van de Grondwet en met het standstill-beginsel, door het creëren van een discriminatie tussen twee categorieën van rechtzoekenden die hetzij in een Europees land dat geen buurland van België is, hetzij buiten Europa verblijven, zijnde enerzijds diegenen die een administratieve beslissing voor de Raad van State hebben aangevochten en anderzijds diegenen die een administratieve beslissing voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen hebben aangevochten ?
En imposant un délai unique de 30 jours, l'article 39/57 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, combiné avec l'article 89 de l'arrêté du Régent déterminant la procédure devant la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat et avec l'article 38 de l'arrêté royal du 9 juillet 2000 portant règlement de procédure particulier au contentieux des décisions relatives à l'accès au territoire, au séjour, à l'établissement et à l'éloignement des étrangers, viole-t-il les articles 10, 11 et/ou 191 de la Constitution, combinés avec l'article 13 de la Constitution et avec le principe de standstill, en créant une discrimination entre deux catégories de justiciables qui demeurent soit dans un pays d'Europe qui n'est pas limitrophe de la Belgique, soit hors d'Europe, à savoir entre, d'une part, ceux qui ont attaqué une décision administrative devant le Conseil d'Etat et, d'autre part, ceux qui ont attaqué une décision administrative devant le Conseil du Contentieux des Etrangers ?

De verzoekende partijen doen in de beide zaken gelden dat de minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten en aan wie, op grond van de aangevochten bepalingen, administratieve sancties worden opgelegd, op discriminerende wijze worden behandeld, in zoverre zij niet dezelfde procedurele waarborgen genieten als de minderjarigen die door het openbaar ministerie worden vervolgd wegens als misdrijf omschreven feiten : laatstgenoemden vallen in de regel onder de bevoegdheid van de jeugdrechter, die enkel op vordering van de procureur des Konings optreedt, onafhankelijk en onpartijdig is en beschermende maatregelen neemt die afhankelijk zijn van de persoonlijkheid van de minderjarigen en het milieu waarin ze leven; zij genieten aldus een gedifferentieerde en individuele benadering, worden strafrechtelijk niet aansprakelijk geacht en kunnen steeds hoger beroep instellen tegen de beslissingen die ten aanzien van hen zijn genomen; de eerstgenoemden daarentegen zouden afhankelijk zijn van de beslissing van de ambtenaar die wordt aangewezen bij de wet, zouden strafrechtelijk aansprakelijk worden geacht en als volwassenen worden behandeld aan wie, zonder onderzoek, boeten met een strafrechtelijk karakter zouden worden opgelegd; de jeugdrechter zou enkel kunnen optreden indien de minderjarige daartoe het initiatief neemt, zou niet kunnen overgaan tot de onderzoeksmaatregelen bedoeld in artikel 50 van de wet van 8 april 1965 en zou beslissingen wijzen waartegen geen hoger beroep zou kunnen worden ingesteld.
Les parties requérantes font valoir, dans les deux affaires, que les mineurs ayant atteint l'âge de 16 ans accomplis au moment des faits, auxquels sont infligées des sanctions administratives sur la base des dispositions attaquées, sont traités de manière discriminatoire en ce qu'ils ne bénéficient pas des mêmes garanties procédurales que les mineurs poursuivis par le ministère public pour des faits qualifiés infractions : les seconds relèvent en règle du juge de la jeunesse, lequel intervient sur saisine exclusive du procureur du Roi, est indépendant et impartial et prend des mesures de protection qui sont fonction de la personnalité des mineurs et du milieu dans lequel ils vivent; ils bénéficient ainsi d'une approche différenciée et individuelle, sont présumés pénalement irresponsables et peuvent toujours faire appel des décisions prises à leur égard; les premiers, en revanche, seraient tributaires de la décision du fonctionnaire désigné par la loi, seraient présumés pénalement responsables et traités comme des adultes auxquels seraient infligées, sans investigation, des amendes à caractère pénal; le juge de la jeunesse ne pourrait intervenir que si le mineur en prend l'initiative, ne pourrait procéder aux mesures d'investigation prévues à l'article 50 de la loi du 8 avril 1965 et rendrait des décisions qui ne seraient pas susceptibles d'appel.

Het speelt geen rol dat zij niet allen de koninklijke besluiten van 22 december 1995 en 28 oktober 1996 hebben aangevochten of dat zij de individuele beslissingen die ze toepassen, hebben uitgevoerd.
Il est indifférent qu'elles n'aient pas toutes attaqué les arrêtés royaux des 22 décembre 1995 et 28 octobre 1996 ou qu'elles aient exécuté les décisions individuelles qui en font application.

Hij beweert ook dat de verzoekende partijen, vermits zij de individuele beslissingen die met toepassing van het koninklijk besluit van 22 december 1995 zijn genomen niet te gepasten tijde voor de Raad van State hebben aangevochten, geen belang zouden hebben bij hun beroep.
Il soutient également que, faute d'avoir attaqué en temps utile devant le Conseil d'Etat les décisions individuelles prises en application de l'arrêté royal du 22 décembre 1995, les parties requérantes n'auraient pas d'intérêt à leur recours.

De artikelen 10 en 11 van de aangevochten wet hebben geen betrekking op het rechtsprekend college en de aangevochten wet organiseert geen beroep bij het hof van beroep tegen de beslissingen van dat college.
Les articles 10 et 11 de la loi attaquée ne concernent pas le collège juridictionnel et la loi attaquée n'organise pas un recours devant la cour d'appel à l'encontre des décisions prises par ce collège.