Traduction de «geding zijnde schuld » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

in het geding zijnde vervoersvoorwaarde
réserve de transport contestée

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In die interpretatie zou de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling invoeren tussen echtgenoten en wettelijk samenwonenden van een verschoonbaar verklaarde gefailleerde, naargelang de in het geding zijnde schuld overeenstemt met het gedeelte van de belasting met betrekking tot hun inkomsten, dan wel het elke andere schuld van de gefailleerde betreft, ongeacht of die al dan niet eigen is aan hem, terwijl het in beide gevallen gaat om schulden die kunnen worden ingevorderd op het eigen vermogen van de gefailleerde.
Dans cette interprétation, la disposition en cause créerait une différence de traitement entre conjoints et cohabitants légaux d'un failli déclaré excusable, selon que la dette en cause correspond à la quotité d'impôt afférente à leurs revenus ou qu'il s'agit de toute autre dette du failli, qu'elle lui soit propre ou non, alors que dans l'un et l'autre cas, il s'agit de dettes pouvant être recouvrées sur le patrimoine propre du failli.

Indien de schuldenaar naar aanleiding van de initiële factuur of uitnodiging tot betaling of naar aanleiding van de aangetekende aanmaning protesteert tegen het bestaan, de omvang of de opeisbaarheid van de schuld, mag de in het geding zijnde bepaling bijgevolg niet worden toegepast, zelfs indien die betwisting kennelijk niet gegrond is.
Par conséquent, si après avoir reçu la facture initiale ou l'invitation à payer ou la mise en demeure par recommandé, le débiteur conteste l'existence, le montant ou l'exigibilité de la dette, la disposition en cause ne peut être appliquée, même si cette contestation n'est manifestement pas fondée.

Op dezelfde wijze is de omstandigheid dat de schuldeiser van een schuld die is aangegaan, in het belang van zijn eigen vermogen, door een echtgenoot die is onderworpen aan een stelsel van scheiding van goederen, en door de verschoonbaar verklaarde gefailleerde echtgenoot, de inning van zijn schuldvordering kan verhalen op het vermogen van de echtgenoot, terwijl de schuldeiser van een schuld die onder dezelfde voorwaarden is aangegaan door een echtgenoot die is onderworpen aan een stelsel van gemeenschap van goederen of aan het wettelijke stelsel, niet zulk een inning kan verkrijgen, niet van die aard dat zij de in het geding zijnde maatregel onverantwoord maakt, omdat een dergelijk verschil in behandeling voortvloeit uit de keuze van de echtgenoten voor een bepaald huwelijksvermogensstelsel.
De même, la circonstance que le créancier d'une dette contractée dans l'intérêt de son patrimoine propre par un conjoint soumis à un régime de séparation de biens et par l'époux failli excusé, peut poursuivre le recouvrement de sa créance sur le patrimoine du conjoint alors que le créancier d'une dette contractée dans les mêmes conditions par un conjoint soumis à un régime de communauté de biens ou au régime légal ne peut pas poursuivre un tel recouvrement n'est pas de nature à rendre injustifiée la mesure en cause dès lors qu'une telle différence de traitement résulte du choix de leur régime matrimonial par les époux.

Bij zijn arrest nr. 40/2013 heeft het Grondwettelijk Hof geoordeeld dat de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schond in die interpretatie dat de echtgenoot van de gefailleerde wordt bevrijd van elke schuld die hij gezamenlijk of hoofdelijk is aangegaan met de gefailleerde, zelfs indien die schuld is aangegaan ten voordele van het eigen vermogen van die echtgenoot.
Par son arrêt n° 40/2013 du 21 mars 2013, la Cour constitutionnelle a jugé que la disposition en cause ne violait pas les articles 10 et 11 de la Constitution si elle était interprétée en ce sens que le conjoint du failli est libéré de toute dette qu'il a contractée conjointement ou solidairement avec le failli, même si cette dette a été souscrite au profit du patrimoine propre de ce conjoint.

Daar de belastingschuld met betrekking tot de inkomsten van de wettelijk samenwonende van de verschoonbaar verklaarde gefailleerde geen « schuld van de gefailleerde » in de zin van de in het geding zijnde bepaling is, in tegenstelling tot de schulden die hij gezamenlijk of hoofdelijk met zijn wettelijk samenwonende vóór het faillissement is aangegaan, ongeacht het vermogen ten voordele waarvan zij zijn aangegaan, is het niet onbestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet dat de wettelijk samenwonende van de gefailleerde daarvan niet wordt bevrijd door de werking van de verschoonbaarheid die aan zijn gefailleerde wettelijk samenwonende is toegekend.
La dette d'impôt afférente aux revenus du cohabitant légal du failli déclaré excusable n'étant pas « une dette du failli » au sens de la disposition en cause, contrairement aux dettes qu'il a contractées conjointement ou solidairement avec son cohabitant légal avant la faillite, quel que soit le patrimoine au profit duquel elles ont été contractées, il n'est pas incompatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution que le cohabitant légal du failli n'en soit pas libéré par l'effet de l'excusabilité reconnue à son cohabitant légal failli.

Hiermee raakt de in het geding zijnde bepaling een categorie van personen die, per hypothese, het slachtoffer is geweest van de frauduleuze gedraging van de andere categorie van personen, waarbij de in het geding zijnde bepaling haar hoofdelijk aansprakelijk stelt voor een schuld waarvan zij niet kan worden vrijgesteld, zelfs indien zij, als burgerlijke partij, de erkenning heeft kunnen verkrijgen van de schade die zij heeft geleden door de aangetoonde strafrechtelijke fout.
Ce faisant, la disposition en cause a pour conséquence de sanctionner une catégorie de personnes qui aura, par hypothèse, été victime du comportement frauduleux de l'autre catégorie de personnes, la disposition en cause la rendant solidaire d'une dette dont elle ne peut être exonérée, même si, en qualité de partie civile, elle a pu obtenir la reconnaissance du dommage qu'elle a subi du fait de la faute pénale établie.

Immers, naast het feit dat het in het geding zijnde decreet, door de rechtspersonen onder de consumenten op te nemen, een ruimer toepassingsgebied heeft dan de wet van 6 april 2010, verhinderen de bepalingen ervan niet de toepassing van de bepalingen van die wet, die van haar kant bedoeld is om inzake energie te worden toegepast (Parl. St., Kamer, 2009-2010, DOC 52-2340/001, p. 84, en DOC 52-2340/005, p. 26) : zij bieden aan de netbeheerder noch het recht om op eenzijdige wijze te bepalen of de elektriciteitsvoorziening conform de overeenkomst is, noch het recht om de consument op te leggen zijn verplichtingen uit te voeren, terwijl hij zou nalaten de zijne uit te voeren, noch het recht zich te bevrijden van zijn aansprakelijkheid door zijn opzet, grove schuld of elke niet-uitvoering van een belangrijke verplichting van de overeenkomst.
En effet, outre le fait que le décret en cause, en incluant les personnes morales parmi les consommateurs, a un champ d'application plus large que la loi du 6 avril 2010, ses dispositions ne font pas obstacle à l'application de celles de cette loi qui, de son côté, a vocation à s'appliquer en matière d'énergie (Doc. parl., Chambre, 2009-2010, DOC 52-2340/001, p. 84 et DOC 52-2340/005, p. 26) : elles n'offrent au gestionnaire de réseau ni le droit de déterminer unilatéralement si la fourniture d'électricité est conforme au contrat, ni celui d'obliger le consommateur à exécuter ses obligations alors qu'il serait en défaut d'exécuter les siennes, ni celui de se libérer de sa responsabilité du fait de son dol, de sa faute lourde ou de toute inexécution à une obligation principale du contrat.

Niettegenstaande de specificiteit van de sector waarin de ziekenfondsen en landsbonden van ziekenfondsen hun activiteit ontplooien, en ook al kan met de Ministerraad worden aangenomen dat het bewijs van een samenwerking tussen een ziekenfonds of landsbond van ziekenfondsen en een derde moeilijk kan worden geleverd, doet het onweerlegbare vermoeden van schuld dat is ingevoerd bij de in het geding zijnde bepaling, zoals geïnterpreteerd door de verwijzende rechter, op onevenredige wijze afbreuk aan het beginsel van het persoonlijke karakter van de straf.
Malgré la spécificité du secteur dans lequel les mutualités et les unions nationales de mutualités déploient leur activité et même s'il peut être admis, avec le Conseil des ministres, que la preuve d'une collaboration entre une mutualité ou une union nationale de mutualités et un tiers peut être difficilement apportée, la présomption irréfragable de culpabilité instaurée par la disposition en cause, telle que cette dernière est interprétée par le juge a quo, porte une atteinte disproportionnée au principe de la personnalité de la peine.

Aangezien de in het geding zijnde bepaling geen onderscheid creëert naar gelang van de aard van de door de echtgenoot aangegane verbintenis en de verwijzende rechter niet verwijst naar een situatie waarin die echtgenoot persoonlijk aansprakelijk zou zijn voor een andere schuld dan die van zijn echtgenoot, die door de in het geding zijnde bepaling wordt beoogd, kan het bezwaar van de eisende partij voor de verwijzende rechter evenmin worden aangenomen.
Dès lors que la disposition en cause ne crée pas de distinction fondée sur la nature de l'engagement contracté par le conjoint et que le juge a quo ne se réfère pas à une situation dans laquelle ce conjoint se serait personnellement obligé à une dette autre que celle de son époux, visée par la disposition en cause, l'objection de la partie demanderesse devant le juge a quo ne peut davantage être accueillie.

Wat de beëindiging van de arbeidsverhouding betreft, staat artikel 21 van de aangevochten wet de werkgever niet toe de arbeidsovereenkomst te verbreken om dringende reden, in tegenstelling met die mogelijkheid bedoeld in artikel 35 van de wet van 3 juli 1978; het specifieke karakter van de arbeidsverhouding en de beperkte duur van de opzeggingstermijn - waarnaar de Ministerraad verwijst kunnen redelijkerwijze dat verschil in behandeling niet verantwoorden, gelet op de aard van de in het geding zijnde schuld die de voortzetting van de arbeidsverhouding onmogelijk maakt.
S'agissant de la cessation de la relation de travail, l'article 21 de la loi attaquée ne permet pas à l'employeur de rompre le contrat de travail pour motif grave, à l'inverse de cette faculté prévue par l'article 35 de la loi du 3 juillet 1978; le caractère spécifique de la relation de travail et la durée réduite du préavis - auxquels se réfère le Conseil des ministres - ne peuvent raisonnablement justifier cette différence de traitement, vu la nature de la faute en cause, rendant impossible la poursuite de la relation de travail.