Traduction de «geding zijnde ordonnantie voorziet » (Néerlandais → Français) :

Daaruit volgt dat het ontbreken, in de in het geding zijnde bepalingen, van een termijn die aan de gewestelijke administratie wordt opgelegd om over te gaan tot de ambtshalve heffing waarin artikel 14 van de in het geding zijnde ordonnantie voorziet, namelijk de termijn voor ambtshalve heffing vermeld in B.2.1, een onverantwoord verschil in behandeling doet ontstaan tussen de door de prejudiciële vraag beoogde categorieën van belastingplichtigen.
Il s'ensuit que l'absence, dans les dispositions en cause, d'un délai imposé à l'administration régionale pour procéder à la taxation d'office prévue par l'article 14 de l'ordonnance en cause, à savoir le délai prévu en cas de taxation d'office comme il est indiqué en B.2.1, établit une différence de traitement injustifiée entre les catégories de contribuables visées par la question préjudicielle.

De in het geding zijnde maatregel voorziet, bij wijze van overgang, in een mechanisme van benoeming in subsidiaire orde dat geïnspireerd is op dat waarin artikel 100/1 van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 33 van de wet van 1 december 2013, voorziet voor de rechters van het arrondissement Eupen benoemd vanaf de inwerkingtreding van de wet van 1 december 2013.
La mesure en cause prévoit, à titre transitoire, un mécanisme de nomination subsidiaire calqué sur celui prévu, pour les juges de l'arrondissement d'Eupen nommés à partir de l'entrée en vigueur de la loi du 1 décembre 2013, dans l'article 100/1 du Code judiciaire, inséré par l'article 33 de la loi du 1 décembre 2013.

Door een nieuwe benoeming in hoofdorde in het bestaande ambt op te leggen, gekoppeld aan een benoeming in subsidiaire orde in de Rechtbank van eerste aanleg en, respectievelijk, in de Arbeidsrechtbank of de Rechtbank van Koophandel te Eupen, ontzegt de overgangsregeling waarin de in het geding zijnde bepaling voorziet, niet alleen de betrokken rechter een benoemingsprocedure die voldoet aan de bij artikel 151 van de Grondwet geboden waarborgen, maar verplicht zij die rechter bovendien opnieuw in hoofdorde te worden benoemd in een ambt dat hij reeds uitoefende en in subsidiaire orde te worden benoemd in ambten waarvoor hij zich geenszins kandidaat heeft gesteld.
En imposant une nouvelle nomination à titre principal dans la fonction existante, couplée à une nomination subsidiaire au Tribunal de première instance et, respectivement, au Tribunal du travail ou de commerce d'Eupen, la mesure transitoire prévue par la disposition en cause non seulement prive le juge concerné d'une procédure de nomination qui respecte les garanties offertes par l'article 151 de la Constitution, mais oblige en outre ce juge à être à nouveau nommé à titre principal dans une fonction qu'il exerçait déjà, et à être nommé à titre subsidiaire dans des fonctions auxquelles il n'a aucunement postulé.

Alleen de advocaten van de eerste categorie zouden aanspraak kunnen maken op de toepassing van de afzonderlijke aanslag waarin de in het geding zijnde bepaling voorziet.
Seuls les avocats de la première catégorie pourraient revendiquer l'application de l'imposition distincte prévue par la disposition en cause.

Alleen die laatsten zouden aanspraak kunnen maken op de toepassing van de afzonderlijke aanslag waarin de in het geding zijnde bepaling voorziet.
Seuls ces derniers pourraient revendiquer l'application de l'imposition distincte prévue par la disposition en cause.

De in het geding zijnde bepaling voorziet in twee onderscheiden uitzonderingen op het principiële verval van de strafvordering bij invereffeningstelling, gerechtelijke ontbinding of ontbinding zonder vereffening : enerzijds, wanneer de invereffeningstelling of de ontbinding tot doel had te ontsnappen aan de vervolging en, anderzijds, wanneer de rechtspersoon vóór het verlies van de rechtspersoonlijkheid door de onderzoeksrechter in verdenking is gesteld overeenkomstig artikel 61bis van het Wetboek van strafvordering.
La disposition en cause prévoit deux exceptions distinctes au principe de l'extinction de l'action publique en cas de mise en liquidation, dissolution judiciaire ou dissolution sans liquidation : d'une part, lorsque la mise en liquidation ou dissolution avait pour but d'échapper aux poursuites, et, d'autre part, lorsque la personne morale a été inculpée par le juge d'instruction conformément à l'article 61bis du Code d'instruction criminelle, avant la perte de la personnalité juridique.

Indien evenwel het financiële sanctiemechanisme waarin de in het geding zijnde maatregel voorziet, bepaalde categorieën van werkgevers beoogt en andere categorieën niet, of indien eenzelfde regeling van toepassing wordt gemaakt op categorieën van werkgevers die zich in een wezenlijk verschillende situatie bevinden, dient het Hof te onderzoeken of de in het geding zijnde bepalingen evenredig zijn met het nagestreefde doel en of zij geen onevenredige gevolgen hebben ten aanzien van de ene of de andere van die categorieën van werkgevers.
Toutefois, si le mécanisme de sanction financière prévu par la mesure en cause vise certaines catégories de personnes et d'autres non ou si un même régime est applicable à des catégories de personnes qui se trouvent dans des situations essentiellement différentes, la Cour doit examiner si les dispositions en cause sont proportionnées au but poursuivi et si elles n'ont pas d'effets disproportionnés pour l'une ou pour l'autre de ces catégories de personnes.

In de memorie die zij heeft ingediend naar aanleiding van het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie, voert de GGC aan dat zij, met de in het geding zijnde ordonnantie, de door haar erkende voorzieningen een bepaald aantal zogenoemde verplichtingen van openbare dienst oplegt die voortvloeien uit de erkenningsnormen die zijn opgenomen in de artikelen 11 tot 19 van de ordonnantie.
Dans le mémoire qu'elle a introduit à la suite de l'arrêt rendu par la Cour de justice de l'Union européenne, la COCOM soutient que par l'ordonnance en cause, elle impose aux institutions qu'elle agrée un certain nombre d'obligations dites de service public qui découlent des normes d'agrément figurant dans les articles 11 à 19 de l'ordonnance.

In de tweede prejudiciële vraag stelt de verwijzende rechter aan het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde ordonnantie met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en met de artikelen 6, § 1, VI, derde lid, 20 en 78 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen, al dan niet in samenhang gelezen met het in het decreet d'Allarde van 2 en 17 maart 1791 verankerde beginsel van de vrijheid van handel en nijverheid, alsook met de artikelen 43 en 49 van het EG-Verdrag (thans de artikelen 49 en 56 van het Verdrag betreffende de Werking van de Europese Unie) en met richtlijn 2006/123/EG, in zoverre die ordonnantie bepaalt dat de service-residenties die aan het stelsel van de mede-eigendom zijn onderworpen, de centra voor dagopvang en de centra voor nachtopvang het voorwerp van een programmering uitmaken.
Dans la deuxième question préjudicielle, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'ordonnance en cause avec les articles 10 et 11 de la Constitution et avec les articles 6, § 1 , VI, alinéa 3, 20 et 78 de la loi spéciale de réformes institutionnelles du 8 août 1980, lus isolément ou combinés avec le principe de la liberté de commerce et d'industrie consacré par le décret d'Allarde des 2 et 17 mars 1791 ainsi qu'avec les articles 43 et 49 du Traité CE (actuellement les articles 49 et 56 du Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne) et avec la directive 2006/123/CE, en ce que ladite ordonnance prévoit que les résidences-services soumises au régime de la copropriété, les centres d'accueil de jour et les centres d'accueil de nuit font l'objet d'une programmation.

Om te bepalen of de in het geding zijnde maatregel het billijke evenwicht eerbiedigt, en hij onder meer geen onevenredige last oplegt aan de getroffen eigenaar, dient rekening te worden gehouden met de modaliteiten van vergoeding waarin de in het geding zijnde bepaling voorziet (zie onder meer EHRM, 23 november 2000, Ex-Koning van Griekenland e.a. t. Griekenland, § 89; 20 juli 2004, Bäck t. Finland, § 55).
Afin de déterminer si la mesure en cause respecte le juste équilibre voulu et, notamment, si elle ne fait pas peser sur le propriétaire concerné une charge disproportionnée, il y a lieu de prendre en considération les modalités d'indemnisation prévues par la disposition en cause (voy. notamment CEDH, 23 novembre 2000, Ex-Roi de Grèce et autres c. Grèce, § 89; 20 juillet 2004, Bäck c. Finlande, § 55).