Traduction de «geding zijnde inhouding » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

in het geding zijnde vervoersvoorwaarde
réserve de transport contestée

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De inhoud van de beide in het geding zijnde bepalingen is dan ook door de wetgever als in hoge mate gelijklopend bedoeld.
Le contenu des deux dispositions en cause a dès lors été voulu par le législateur comme largement équivalent.

De in het geding zijnde bepaling neemt de inhoud over van artikel 67, 1°, van het WIB 1964, dat zelf de inhoud overnam van artikel 17, § 1, 1°, van de wet van 20 november 1962 houdende hervorming van de inkomstenbelastingen (hierna : de wet van 20 november 1962).
La disposition en cause reprend le contenu de l'article 67, 1°, du CIR 1964, qui lui-même reprenait le contenu de l'article 17, § 1, 1°, de la loi du 20 novembre 1962 portant réforme des impôts sur les revenus (ci-après : la loi du 20 novembre 1962).

Het in het geding zijnde onderscheid tussen personen, naargelang zij betalende of niet-betalende diensten via elektronische communicatienetwerken aanbieden, berust op een objectief criterium, namelijk het al dan niet bestaan van een betalingsverplichting voor de eindgebruiker in ruil voor de inhoud van de geleverde dienst.
La distinction en cause entre les personnes, selon qu'elles fournissent des services payants ou des services non payants via des réseaux de communications électroniques, repose sur un critère objectif, à savoir l'existence ou non d'une obligation de paiement dans le chef du consommateur final en échange du contenu du service fourni.

Anderzijds wordt het Hof met de vraag verzocht diezelfde ambtenaren van de Franse Gemeenschapscommissie te vergelijken met de ambtenaren van het algemeen bestuur van de Staat, die niet bijdragen tot de financiering van een ander pensioenstelsel dan het hunne, terwijl, nog steeds in dezelfde interpretatie, de voormelde ambtenaren van de Franse Gemeenschapscommissie, wier in het geding zijnde inhouding wordt gestort aan de Rijksdienst voor sociale zekerheid van de provinciale en plaatselijke overheidsdiensten (RSZPPO), via het fonds voor egalisatie van het percentage van de pensioenbijdragen van de plaatselijke besturen, het pensioenstelsel van de ambtenaren van de plaatselijke besturen zouden financieren dat zij geenszins genieten.
D'autre part, la Cour est invitée à comparer ces mêmes agents de la COCOF avec les agents de l'administration générale de l'Etat, lesquels ne contribuent pas au financement d'un autre régime de pension que le leur, alors que, toujours selon la même interprétation, les agents précités de la COCOF, dont la retenue en cause est versée à l'Office national de sécurité sociale des administrations provinciales et locales (ONSSAPL), financeraient, via le fonds d'égalisation du taux des cotisations pension des administrations locales, le régime de pension des agents des pouvoirs locaux dont ils ne bénéficient en aucun cas.

Bijgevolg, hoewel het juist is dat de in het geding zijnde bepaling formeel een retroactieve draagwijdte heeft, bevat zij geen enkele nieuwe bepaling die zou afwijken van de vroegere bepalingen die zij vervangt en waarvan de ziekenhuizen en de zorgverleners de inhoud kenden.
En conséquence, s'il est vrai que la disposition en cause a, formellement, une portée rétroactive, elle ne contient aucune disposition nouvelle qui s'écarterait des dispositions anciennes qu'elle remplace et dont les hôpitaux et les acteurs du secteur connaissaient la teneur.

Ten aanzien van de in het geding zijnde bepaling wordt in de parlementaire voorbereiding uiteengezet : « Deze bepaling herneemt de inhoud van artikel 6 van de ordonnantie van 1993 en verduidelijkt dat, gezien de dringendheid van de stadsvernieuwing en de noodzaak om de vastgoedprojecten te verwezenlijken binnen de vier jaar van het herwaarderingsprogramma, de hoogdringendheid gerechtvaardigd is in het kader van de onteigeningsprocedures ten algemenen nutte » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2009-2010, A-64/1, p. 12).
En ce qui concerne la disposition en cause, les travaux préparatoires exposent : « Cette disposition reprend le contenu de l'article 6 de l'ordonnance de 1993 et précise que, vu l'urgence de la rénovation urbaine et la nécessité de réaliser les opérations immobilières dans les quatre ans du programme de revitalisation, l'extrême urgence se justifie dans le cadre des procédures d'expropriation pour cause d'utilité publique » (Doc. parl., Parlement de la Région de Bruxelles-Capitale, 2009-2010, A-64/1, p. 12).

Rekening houdend met de motieven van de beslissing van de verwijzende rechter, is het verschil in behandeling dat door het Hof moet worden onderzocht, dat wat onder de personen met een handicap bestaat tussen, enerzijds, de in paragraaf 1, 5°, van de in het geding zijnde bepaling bedoelde vluchtelingen en, anderzijds, de vreemdelingen die op grond van artikel 9ter van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen een machtiging tot verblijf hebben verkregen : terwijl beiden volgens de verwijzende rechter de status van internationale bescherming zouden genieten waarin in de richtlijn 2004/83/EG van de Raad van 29 april 2004 « inzake minimumnormen voor de erkenning van onderdanen van derde landen en staatlozen als vluchteling of als persoon die anderszins internationale bescherming behoeft, en de inhoud van de verleende bescherming » (hierna : de richtlijn 2004/83/EG) is voorzien, kunnen enkel de eerstgenoemden de krachtens de in het geding zijnde wet toegekende tegemoetkomingen genieten.
Compte tenu des motifs de la décision du juge a quo, la différence de traitement qui doit faire l'objet de l'examen de la Cour est celle qui, parmi les personnes handicapées, existe entre, d'une part, les réfugiés visés au paragraphe 1 , 5°, de la disposition en cause et, d'autre part, les étrangers qui ont obtenu une autorisation de séjour sur la base de l'article 9ter de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers : alors que les uns et les autres bénéficieraient, selon le juge a quo, du statut de protection internationale prévu par la directive 2004/83/CE du Conseil du 29 avril 2004 « concernant les normes minimales relatives aux conditions que doivent remplir les ressortissants des pays tiers ou les apatrides pour pouvoir prétendre au statut de réfugié ou les personnes qui, pour d'autres raisons, ont besoin d'une protection internationale, et relatives au contenu de ces statuts » (ci-après : la directive 2004/83/CE), seuls les premiers peuvent bénéficier des allocations octroyées en vertu de la loi en cause.

Rekening houdend met de motieven van de beslissing van de verwijzende rechter, is het verschil in behandeling dat door het Hof moet worden onderzocht, dat wat onder de personen met een handicap bestaat tussen, enerzijds, de in paragraaf 1, 5°, van de in het geding zijnde bepaling bedoelde vluchtelingen en, anderzijds, de vreemdelingen die op grond van artikel 9ter van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen een machtiging tot verblijf hebben verkregen : terwijl beiden volgens de verwijzende rechter de status van internationale bescherming zouden genieten waarin in de richtlijn 2004/83/EG van de Raad van 29 april 2004 « inzake minimumnormen voor de erkenning van onderdanen van derde landen en staatlozen als vluchteling of als persoon die anderszins internationale bescherming behoeft, en de inhoud van de verleende bescherming » (hierna : de richtlijn 2004/83/EG) is voorzien, kunnen enkel de eerstgenoemden de krachtens de in het geding zijnde wet toegekende tegemoetkomingen genieten.
Compte tenu des motifs de la décision du juge a quo, la différence de traitement qui doit faire l'objet de l'examen de la Cour est celle qui, parmi les personnes handicapées, existe entre, d'une part, les réfugiés visés au paragraphe 1, 5°, de la disposition en cause et, d'autre part, les étrangers qui ont obtenu une autorisation de séjour sur la base de l'article 9ter de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers : alors que les uns et les autres bénéficieraient, selon le juge a quo, du statut de protection internationale prévu par la directive 2004/83/CE du Conseil du 29 avril 2004 « concernant les normes minimales relatives aux conditions que doivent remplir les ressortissants des pays tiers ou les apatrides pour pouvoir prétendre au statut de réfugié ou les personnes qui, pour d'autres raisons, ont besoin d'une protection internationale, et relatives au contenu de ces statuts » (ci-après : la directive 2004/83/CE), seuls les premiers peuvent bénéficier des allocations octroyées en vertu de la loi en cause.

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet van artikel 71, 4°, van de in het geding zijnde wet in zoverre die bepaling de hernieuwing verbiedt van een mandaat van de korpschef van een plaatselijke politiezone tegen wie de zware tuchtstraf van de inhouding van wedde is uitgesproken terwijl, krachtens artikel 79 van de in het geding zijnde wet, alleen zwaardere tuchtstraffen ertoe kunnen leiden dat een dergelijk mandaat voortijdig wordt beëindigd, op voorwaarde dat de betrokken politieraad een eensluidend advies uitbrengt.
La Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de l'article 71, 4°, de la loi en cause en ce que cette disposition interdit le renouvellement d'un mandat du chef de corps d'une zone de police locale contre lequel la sanction disciplinaire lourde de la retenue de traitement a été prononcée alors que seules des sanctions disciplinaires plus lourdes peuvent aboutir, en vertu de l'article 79 de la loi en cause, à mettre anticipativement un terme à un tel mandat, moyennant l'avis conforme du conseil de police concerné.

Dat op de Grondwet steunende bevoegheidsvoorbehoud geldt weliswaar niet voor de ambtenaren van de parastatale overheidsdiensten, maar aangezien de Koning Zich hiervoor kon baseren op organieke wetsbepalingen die Hem de zorg toevertrouwen om het statuut van die personeelsleden te regelen, is het niet noodzakelijk om voor de in het geding zijnde « inhouding » in een afzonderlijke wettelijke basis te voorzien.
Certes, cette réserve de compétence fondée sur la Constitution ne vaut pas pour les fonctionnaires des services publics parastataux, mais, étant donné que le Roi pouvait Se fonder, pour ce faire, sur des dispositions législatives organiques qui Lui confient le soin de régler le statut de ces membres du personnel, il n'est pas nécessaire de prévoir une base légale distincte pour la « retenue » en cause.