Vertaling van "geding zijnde artikel 135 genieten " (Nederlands → Frans) :

Met toepassing van het in het geding zijnde artikel 135 genieten de personen die tegelijk voldoen aan de voorwaarde van 600 dagen ambtsanciënniteit en aan de benoemingsvoorwaarden van de vorige regeling derhalve eveneens het recht op een benoeming in vast verband in het ambt van directeur.
En application de l'article 135 en cause, les personnes qui remplissent à la fois la condition d'ancienneté de fonction de 600 jours et les conditions de nomination du régime antérieur bénéficient dès lors également du droit à une nomination définitive dans la fonction de directeur.

Het in het geding zijnde artikel 134 van het WIB 1992 legt geen enkel onderling verband tussen de belastingvoordelen die worden toegekend aan de ambtenaren van Eurocontrol en de verhoging van de belastingvrije som die de belastingplichtigen in beginsel kunnen genieten wanneer zij kinderen ten laste hebben.
L'article 134 du CIR 1992 en cause n'établit aucune corrélation entre les avantages fiscaux qui sont octroyés aux fonctionnaires d'Eurocontrol et la majoration de la quotité exemptée d'impôt dont les contribuables peuvent en principe bénéficier lorsqu'ils ont des enfants à charge.

Zoals mede uit het antwoord van het Hof van Justitie op de bij het arrest nr. 15/2015 van het Hof gestelde vragen blijkt, heeft de wetgever met het in het geding zijnde artikel 36/24, § 1, eerste lid, 3°, van de wet van 22 februari 1998, in zoverre het de Koning ertoe machtigt een waarborgregeling in te voeren ten behoeve van de vennoten, natuurlijke personen, van de erkende coöperatieve vennootschappen die actief zijn in de financiële sector, ten voordele van die categorie van personen en van die vennootschappen waarin zij hebben geparticipeerd, een maatregel genomen die, in tegenstelling tot wat de coöperatieve vennootschappen « Arcopar », « Arcoplus » en « Arcofin » hebben aangevoerd, niet kan worden verantwoord als zijnde genomen ter uitvoering van de richtlijn 94/19/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 1994 inzake de depositogarantiestelsels.
Ainsi qu'il ressort également de la réponse de la Cour de justice aux questions posées par la Cour par son arrêt n° 15/2015, en adoptant l'article 36/24, § 1, alinéa 1, 3°, de la loi du 22 février 1998, qui habilite le Roi à mettre en place un système de garantie au profit des associés personnes physiques des sociétés coopératives agréées actives dans le secteur financier, le législateur a pris, en faveur de ces catégories de personnes et des sociétés dans lesquelles ces personnes détiennent des parts, une mesure qui, contrairement à ce que les sociétés coopératives « Arcopar », « Arcoplus » et « Arcofin » ont fait valoir, ne peut être justifiée comme ayant été prise en exécution de la directive 94/19/CE du Parlement européen et du Conseil du 30 mai 1994 relative aux systèmes de garantie des dépôts.

Uit het voorgaande volgt dat het basisprincipe voor de berekening van het ambtenarenpensioen is dat de wedde verbonden aan het ambt waarin de ambtenaar vast is benoemd, in aanmerking wordt genomen, zelfs indien hij een ander ambt heeft uitgeoefend (artikel 8, § 1, tweede lid, derde zin, van de wet van 21 juli 1844), onder voorbehoud dat, enerzijds, bepaalde mandaten kunnen worden gelijkgesteld met een vaste benoeming (artikel 8, § 1, derde lid) en, anderzijds, eveneens rekening kan worden gehouden met weddebijslagen voor het bepalen van de referentiewedde voor de berekening van het pensioen, op voorwaarde dat zij zijn opgenomen in de limitatieve opsomming van het in het geding zijnde artikel 8, § 2, eerste lid (artikel 8, § 1, vierde lid), die de Koning kan aanvullen bij een besluit dat is genomen na overleg in de Ministerraad (artikel 8, § 2, vierde lid).
Il résulte de ce qui précède que le principe de base pour le calcul de la pension de l'agent est la prise en compte du traitement attaché à la fonction pour laquelle l'agent est nommé à titre définitif, même si celui-ci a exercé une autre fonction (article 8, § 1, alinéa 2, troisième phrase, de la loi du 21 juillet 1844), sous réserve que, d'une part, certains mandats peuvent être assimilés à des nominations à titre définitif (article 8, § 1, alinéa 3) et que, d'autre part, des suppléments de traitement peuvent également être pris en compte pour la détermination du traitement de référence pour le calcul de la pension, pour autant qu'ils soient repris dans l'énumération exhaustive de l'article 8, § 2, alinéa 1, en cause (article 8, § 1, alinéa 4), que le Roi peut compléter par arrêté délibéré en Conseil des ministres (article 8, § 2, alinéa 4).

Het komt de ordonnantiegever toe te bepalen welke belastingplichtigen in welke mate vrijstelling van de in het geding zijnde belasting moeten genieten.
Il appartient au législateur ordonnanciel de désigner les redevables qui doivent bénéficier de l'exonération de la taxe en cause et d'établir dans quelle mesure ils doivent en bénéficier.

In tegenstelling tot wat de Ministerraad betoogt, kan het in het geding zijnde artikel 29 niet als een interpretatieve bepaling worden beschouwd, maar is zij een wijzigingsbepaling waaraan door het in het geding zijnde artikel 59, derde lid, terugwerkende kracht is verleend met ingang van 1 april 2001.
Contrairement à ce qu'affirme le Conseil des ministres, l'article 29 en cause ne peut être considéré comme une disposition interprétative, mais il constitue une disposition modificative à laquelle l'article 59, alinéa 3, en cause a donné effet rétroactif au 1 avril 2001.

Het in het geding zijnde artikel 135 betreft immers de personen die het voordeel van een benoeming in vast verband konden genieten met toepassing van artikel 50, § 1, derde lid, van het decreet van 6 juni 1994 tot vaststelling van de rechtspositie van de gesubsidieerde personeelsleden van het gesubsidieerd officieel onderwijs en heeft ten doel te vermijden dat die personen het voordeel verliezen van een onder de vroegere wetgeving verworven tijdelijke benoeming die hun de mogelijkheid bood een benoeming in vast verband te verkrijgen tegen het einde van een termijn van twee jaar, onder voorbehoud dat zij voldoen aan de in artikel 49 van het decreet van 6 juni 1994 vastgelegde voorwaarden en binnen de termijn van twee jaar niet door de inrichtende macht ervan ontlast zijn.
En effet, l'article 135 en cause concerne les personnes qui devaient bénéficier d'une nomination définitive en application de l'article 50, § 1, alinéa 3, du décret du 6 juin 1994 fixant le statut des membres du personnel subsidié de l'enseignement officiel subventionné et a pour objet d'éviter que ces personnes ne perdent le bénéfice d'une nomination temporaire acquise sous l'ancienne législation qui devait leur permettre d'obtenir une nomination définitive au terme d'un délai de deux ans, sous réserve de remplir les conditions fixées par l'article 49 du décret du 6 juin 1994 et de ne pas en avoir été déchargé par le pouvoir organisateur dans le délai de deux ans.

Krachtens het in het geding zijnde artikel 17 maakt de geboorte van een kind uit het huwelijk het mogelijk het risico van misbruik, zoals het huwelijk in extremis, waarvan de enige bedoeling is het de langstlevende echtgenoot mogelijk te maken het overlevingspensioen te genieten, als onbestaande te beschouwen.
En vertu de l'article 17 en cause, la naissance d'un enfant du mariage permet de tenir pour inexistant le risque d'abus, comme le mariage in extremis, contracté dans le seul but de permettre au conjoint survivant de bénéficier de la pension de survie.

Het in het geding zijnde artikel 4, § 3, bevestigt aldus het recht van het O.C. M.W. om van rechtswege namens en ten voordele van de betrokkene op te treden, teneinde zijn rechten te doen gelden op de sociale uitkeringen die hij kan genieten krachtens de Belgische en buitenlandse wetgeving (artikel 3, 6°, van de wet van 26 mei 2002) en levensonderhoud ten aanzien van sommige onderhoudsplichtigen (artikel 4, § 1, van de wet van 26 mei 2002), « wanneer de persoon zelf niet in staat is om zijn recht op uitkeringen of inkomsten bij derden te laten gelden, of wanneer betrokkene, gelet op de omstandigheden (psycho-sociale redenen, breuk met de familie etc..) zelf geen beroep kan doen op zijn naaste onderhoudsplichtigen » (Parl. St., Kamer, 2001-2002, DOC 50-1603/001, p. 13).
L'article 4, § 3, en cause confirme ainsi le droit du C. P.A.S. d'agir de plein droit au nom et en faveur de l'intéressé afin de faire valoir ses droits aux prestations sociales en vertu de la législation belge et étrangère (article 3, 6°, de la loi du 26 mai 2002) et aux créances alimentaires à l'égard de certains débiteurs d'aliments (article 4, § 1, de la loi du 26 mai 2002), « lorsque la personne ne peut elle-même faire valoir ses droits aux prestations ou aux revenus à l'égard de tiers, ou lorsqu'elle ne peut, compte tenu des circonstances (raisons psycho-sociales, rupture familiale etc..) faire appel elle-même à ces débiteurs d'aliments proches » (Doc. parl., Chambre, 2001-2002, DOC 50-1603/001, p. 13).

Uit de prejudiciële vraag en de motivering van de verwijzende rechter blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over het verschil in behandeling dat het in het geding zijnde artikel 4 invoert tussen de vluchtelingen bedoeld in artikel 49 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, enerzijds, en de vreemdelingen ten aanzien van wie een gunstige ministeriële beslissing is genomen op grond van de wet van 22 december 1999 betreffende de regularisatie van het verblijf van bepaalde categorieën van vreemdelingen verblijvend op het grondgebied van het Rijk, anderzijds; de eerstgenoemden, bedoeld in artikel 4, § 1, 4, van de in het geding zijnde wet kunnen de inkomensvervangende tegemoetkoming, de integratietegemoetkoming en de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden genieten, terwijl de laatstgenoemden niet worden beoogd in artikel 4, § 1, en de toepassing van de wet niet tot hen werd uitgebreid bij een op grond van artikel 4, § 2, genomen koninklijk besluit.
Il ressort de la question préjudicielle et de la motivation du jugement a quo que la Cour est interrogée sur la différence de traitement que l'article 4 en cause établit entre les réfugiés visés à l'article 49 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, d'une part, et les étrangers ayant fait l'objet d'une décision ministérielle favorable prise en vertu de la loi du 22 décembre 1999 relative à la régularisation de séjour de certaines catégories d'étrangers séjournant sur le territoire du Royaume, d'autre part; les premiers, visés à l'article 4, § 1, 4, de la loi en cause, peuvent bénéficier de l'allocation de remplacement de revenus, de l'allocation d'intégration et de l'allocation pour l'aide aux personnes âgées alors que les seconds ne sont pas visés à l'article 4, § 1, et que l'application de la loi ne leur a pas été étendue par un arrêté royal pris en vertu de l'article 4, § 2.