3. stelt vast dat de "zaak Parmalat" niet alleen aantoont dat de bestaande wetgeving ruimte laat voor het opzetten van ondoorzichtige financiële constructies in belastingparadijzen die het frauderen gemakkelijker maken, maar ook dat de controle-instanties niet bij machte zijn noch de middelen hebben om hun taak naar behoren te vervullen; wijst op het bijzonder riskante karakter van dekmantelbedrijven en brievenbusmaatschappijen die zich aan elke wettelijke controle onttrekken dank zij hun vestigingsplaats en die gemakkelijk kunnen meewerken aan geldwitwasoperaties en andere frauduleuze handelingen;
3. constate que l'"affaire Parmalat" montre non seulement que les dispositions législatives existantes permettent toute une série de montages financiers opaques s'appuyant sur des paradis fi
scaux facilitant la fraude, mais donne également la preuve que les autorités de contrôle n'ont n
i le pouvoir ni les moyens d'exercer véritablement leurs fonctions; souligne le caractère particulièrement dangereux des sociétés-écran ou sociétés "boite à lettres" exemptées de tout contrôle réglementaire compte tenu de leur localisation et qui peuven
...[+++]t aisément contribuer au blanchiment d'argent et à d'autres opérations frauduleuses;