Vertaling van "franstalige magistraten zouden aldus " (Nederlands → Frans) :

21 Nederlandse en 5 Franstalige magistraten zouden aldus respectievelijk naar Leuven en Bergen worden verplaatst.
21 magistrats néerlandophones et 5 francophones seraient ainsi déplacés respectivement vers Louvain et Mons.

Bij de zittende magistratuur zouden er vijf magistraten moeten bijkomen, namelijk drie Nederlandstalige magistraten en twee Franstalige magistraten.
L'accroissement du nombre des magistrats devrait être pour le siège de cinq unités, soit trois magistrats néerlandophones et deux magistrats francophones.

Er wordt in een taalverhouding 4/1 voorzien : drie vierden van de magistraten zouden Franstalig zijn en een vierde Nederlandstalig.
L'article prévoit un rapport linguistique de 4 pour 1, c'est-à-dire trois quarts des magistrats francophones et un quart de magistrats néerlandophones.

Er wordt in een taalverhouding 3/1 voorzien : drie vierden van de magistraten zouden Franstalig zijn en een vierde Nederlandstalig.
Un rapport de 3/1 est prévu: trois quarts des magistrats seraient francophones contre un quart de néerlandophones.

Aldus wordt betoogd dat : - de magistraten die zijn benoemd vóór de inwerkingtreding van de wet van 1 december 2013 op dezelfde wijze zouden worden behandeld als die welke zijn benoemd na die inwerkingtreding (artikel 26); - de magistraten die zijn benoemd vóór de inwerkingtreding van het vroegere artikel 100 van het Gerechtelijk Wetboek (dat wil zeggen in de versie die voorafgaat aan de vervanging ervan bij artikel 32 van de bestreden wet) op dezelfde manier zouden worden behandeld als de magistraten die op grond van het voormelde vroegere artikel 100 zijn benoemd (artikelen 26, 41 en 147, eerste lid); - de magistraten die benoemd zijn op grond van het voormelde vroegere artikel 100 van het Gerechtelijk Wetboek, en die door artikel 152 worden beoogd, door die bepaling verschillend zouden worden behandeld, enerzijds, ten aanzien van die welke worden beoogd door artikel 147 en, anderzijds, ten aanzien van die welke worden beoogd door het nieuwe artikel 100 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals vervangen bij het bestreden artikel 32.
Ainsi, il est soutenu que : - les magistrats nommés avant l'entrée en vigueur de la loi du 1 décembre 2013 seraient traités de la même façon que ceux nommés après cette entrée en vigueur (article 26); - les magistrats nommés avant l'entrée en vigueur de l'ancien article 100 du Code judiciaire (c'est-à-dire dans sa version antérieure à son remplacement par l'article 32 de la loi attaquée) seraient traités de la même façon que les magistrats nommés sur la base de l'ancien article 100 précité (articles 26, 41 et 147, alinéa 1 ); - les magistrats nommés sur la base de l'ancien article 100 du Code judiciaire précité, visés par l'article 152, seraient traités différemment par cette disposition, d'une part, par rapport à ceux visés par l'article 147 et, d'autre part, par rapport à ceux visés par le nouvel article 100 du Code judiciaire, tel qu'il a été remplacé par l'article 32 attaqué.

Aangezien die tweederderegel uitsluitend op de Rechtbank van eerste aanleg te Brussel toepasselijk is en zich uitsluitend voor de Franstalige vacatures onvoldoende tweetalige kandidaat-magistraten zouden aandienen, zullen volgens de verzoekende partijen de bijkomende toegevoegde rechters, waarin de bestreden wet voorziet, grotendeels, zo niet uitsluitend, Franstalige eentalige rechters zijn die in de Franstalige kamers van de Rechtbank van eerste aanleg te Brussel zullen worden ingezet.
Etant donné que cette règle des deux tiers est applicable au seul Tribunal de première instance de Bruxelles et que l'hypothèse d'un nombre insuffisant de candidats magistrats bilingues ne concernerait que les seuls emplois francophones vacants, les juges de complément supplémentaires prévus par la loi entreprise seront en grande partie, sinon exclusivement, selon les parties requérantes, des juges unilingues francophones qui seront affectés aux chambres francophones du Tribunal de première instance de Bruxelles.

Aldus bepaalt artikel 43, § 5, derde [lees : tweede] lid, dat Nederlandstalige respectievelijk Franstalige rechtsplegingen (zowel wat de zetel als het parket betreft), onverminderd het bepaalde in artikel 43, § 5, vierde en vijfde lid, steeds worden gevoerd door magistraten die door hun diploma bewijzen dat zij de examens van het doctoraat (thans licentiaat) in de rechten in het Nederlands, respectievelijk in het Frans hebben afgelegd » (Parl. St., Kamer, 2001-2002, DOC 50-1459/004, p. 4).
Ainsi, l'article 43, § 5, alinéa 3 [lire : 2], prévoit que les procédures suivies respectivement en français et en néerlandais (tant au siège qu'au parquet), sans préjudice des dispositions prévues à l'article 43, § 5, alinéas 4 et 5, sont toujours portées devant des magistrats qui justifient par leur diplôme qu'ils ont subi les examens du doctorat (à présent de licence) en droit respectivement en français et en néerlandais » (Doc. parl., Chambre, 2001-2002, DOC 50-1459/004, p. 4).

Zij voegen daaraan toe dat men zich niet kan inbeelden dat Nederlandstalige magistraten van het gerechtelijk arrondissement Brussel die hun kennis van het Frans zouden moeten hebben aantonen ertoe zou worden verplicht zich te verdedigen in een Franstalige tuchtprocedure of in het Nederlands voor een tuchtcollege zouden moeten verschijnen waarvan één enkel lid het Nederlands zou begrijpen.
Ils ajoutent qu'on n'imagine pas que des magistrats néerlandophones de l'arrondissement judiciaire de Bruxelles qui auraient dû démontrer la connaissance du français soient contraints de se défendre dans une procédure disciplinaire francophone ou de comparaître en néerlandais devant un collège disciplinaire dont un seul membre comprendrait le néerlandais.

Volgens de gemeente Linkebeek zouden aldus de Franstalige kiezers van de randgemeenten gediscrimineerd worden, niet alleen ten opzichte van de Franstalige kiezers van het Franse taalgebied of van het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad, maar ook ten opzichte van de Nederlandstalige kiezers van diezelfde gemeenten.
Selon la commune de Linkebeek, les électeurs francophones des communes de la périphérie seraient ainsi discriminés, non seulement par rapport aux électeurs francophones de la région de langue française ou de la région bilingue de Bruxelles-Capitale, mais également par rapport aux électeurs néerlandophones de ces mêmes communes.