Traduction de «frankrijk in november » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Verdrag tot uitbreiding en coördinatie van de toepasselijkheid van de wetgeving inzake sociale zekerheid op de onderdanen van de landen, welke partij zijn bij het Verdrag van Brussel, ondertekend te Parijs op 7 november 1949 door de Regeringen van België, Frankrijk, Luxemburg, Nederland en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland
Convention tendant à étendre et à coordonner l'application des législations de sécurité sociale aux ressortissants des Parties contractantes du Traité de Bruxelles, signée par les Gouvernements de la Belgique, de la France, du Luxembourg, des Pays-Bas et du Royaume-Uni de Grande-Bretagne et d'Irlande du Nord à Paris, le 7 novembre 1949

Overzees(e) departement en regio van Frankrijk [ Frankrijk Département d'Outre-Mer | Frankrijk DOM ]
département et région d’outre-mer (France) [ départements français d'outre-mer | DOM français | DOM-ROM | région française d'outre-mer | ROM français ]

overzeese gemeenschap van Frankrijk [ Frankrijk LGO | LGO Frankrijk | overzeese gebieden van de Franse Republiek | territoriale gemeenschappen van de Franse Republiek ]
collectivité d’outre-mer (France) [ collectivités de la République française | collectivités françaises d'outre-mer | COM françaises | pays et territoires français d'outre-mer | PTOM (France) | PTOM français | territoires d'outre-mer de la République française ]

Centre-Val de Loire [ Centre (Frankrijk) ]
Centre-Val de Loire [ région du Centre ]

Aanvullend Protocol bij de Overeenkomst tussen Frankrijk, de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Internationale Organisatie voor Atoomenergie inzake de toepassing van veiligheidscontrole in Frankrijk
Protocole additionnel à l'accord entre la France, la Communauté européenne de l'énergie atomique, et l'Agence internationale de l'énergie atomique relatif à l'application de garanties en France

Frankrijk
France

Aanvullende Akte van Stockholm | Akte van Stockholm van 14 juli 1967 ter aanvulling van de Schikking van 's-Gravenhage betreffende het internationaal depot van tekeningen en modellen van nijverheid, van 6 november 1925, herzien te Londen op 2 juni 1934 en te 's-Gravenhage op 28 november 1960 en aangevuld door de Aanvullende Akte van Monaco van 18 november 1961
Acte complémentaire de Stockholm | Acte de Stockholm | Acte de Stockholm du 14 juillet 1967 complémentaire à l'Arrangement de La Haye concernant le dépôt international des dessins et modèles industriels du 6 novembre 1925, révisé à Londres le 2 juin 1934 et à La Haye le 28 novembre 1960 et complété par l'Acte additionnel de Monaco du 18 novembre 1961

eilanden van Frankrijk
îles de France

eilanden in regio van Frankrijk
îles dans la région de la France

regio's van Frankrijk
régions de la France

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

— schuldig bevonden individuen afschrikwekkend genoeg veroordelen (zie onder andere EHRM, Darraj tegen Frankrijk, 4 november 2010).
— condamner de manière suffisamment dissuasive les individus reconnus coupables (voir entre autres CEDH, Darraj c. France, 4 novembre 2010).

Daarom moet de wetgever volgens het Hof maatregelen kunnen nemen om ongerechtvaardigde afwezigheden te ontmoedigen (arrest Poitrimol versus Frankrijk, 23 november 1993, § 35) (13).
Dès lors, le législateur, en conclut la Cour, doit pouvoir décourager les abstentions injustifiées (arrêt Poitrimol c/ France, 23 novembre 1993, § 35) (13).

In het Activiteitenrapport 2007 van het Crisiscentrum lezen wij op blz. 47 het volgende met betrekking tot de rellen die zich eind 2005 in het land voordeden naar aanleiding van de grootschalige migrantenopstanden in Frankrijk in november 2005: " De minister van Binnenlandse Zaken en de minister van Justitie hebben de hoofdredacteurs van alle Belgische media bij elkaar gebracht.
Concernant les troubles survenus dans notre pays, fin 2005, à la suite des graves émeutes d'immigrés qui se sont produites en France en novembre 2005, nous lisons à la page 47 du rapport d'activités 2007 du Centre de crise : « Le ministre de l'Intérieur et le ministre de la Justice ont réuni les rédacteurs en chef de tous les médias.

Wat de erkenning betreft, heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens geoordeeld « dat de erkenning net zoals de nietigverklaring van een afstammingsband rechtstreeks de identiteit raakt van de man of vrouw van wie de verwantschap in het geding is (zie, bijvoorbeeld, Rasmussen t. Denemarken, 28 november 1984, § 33, reeks A nr. 87, I.L.V. t. Roemenië (besl.), nr. 4901/04, § 33, 24 augustus 2010, Kruskovic, reeds aangehaald, § 18, en Canonne t. Frankrijk (besl.), nr. 22037/13, § 25, 2 juni 2015) » (EHRM, 14 januari 2016, Mandet t. Frankrijk, § 44).
S'agissant de la reconnaissance, la Cour européenne des droits de l'homme a jugé : « la reconnaissance comme l'annulation d'un lien de filiation touche directement à l'identité de l'homme ou de la femme dont la parenté est en question (voir, par exemple, Rasmussen c. Danemark, 28 novembre 1984, § 33, série A no 87, I.L.V. c. Roumanie (déc.), n° 4901/04, § 33, 24 août 2010, Kruskovic, précité, § 18, et Canonne c. France (déc.), n° 22037/13, § 25, 2 juin 2015) » (CEDH, 14 janvier 2016, Mandet c. France, § 44).

De procedures met betrekking tot het vaststellen of betwisten van de vaderlijke afstamming raken het privéleven omdat de materie van de afstamming belangrijke aspecten van iemands persoonlijke identiteit omvat (EHRM, 28 november 1984, Rasmussen t. Denemarken, § 33; 24 november 2005, Shofman t. Rusland, § 30; 12 januari 2006, Mizzi t. Malta, § 102; 16 juni 2011, Pascaud t. Frankrijk, §§ 48-49; 21 juni 2011, Kruskovic t. Kroatië, § 20; 22 maart 2012, Ahrens t. Duitsland, § 60; 12 februari 2013, Krisztissn Barnabsss Tóth t. Hongarije, § 28).
Les procédures relatives à l'établissement ou à la contestation de la paternité concernent la vie privée, parce que la matière de la filiation englobe d'importants aspects de l'identité personnelle d'un individu (CEDH, 28 novembre 1984, Rasmussen c. Danemark, § 33; 24 novembre 2005, Shofman c. Russie, § 30; 12 janvier 2006, Mizzi c. Malte, § 102; 16 juin 2011, Pascaud c. France, §§ 48-49; 21 juin 2011, Kruskovic c. Croatie, § 20; 22 mars 2012, Ahrens c. Allemagne, § 60; 12 février 2013, Krisztissn Barnabsss Tóth c. Hongrie, § 28).

De algehele hervorming van de procedure was ingegeven door de bekommernis van de wetgever om deze meer efficiënt en transparant te maken en om tegemoet te komen aan de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, dat heeft geoordeeld dat de procedure voor een notaris inzake vereffening en verdeling de rechten vervat in artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens moet waarborgen en zo moet worden geregeld dat zij binnen een redelijke termijn kan worden afgewikkeld (EHRM, 28 november 2000, Siegel t. Frankrijk, §§ 38 en 44; 23 september 2003, Dumas t. Frankrijk, §§ 36 en 41).
La réforme globale de la procédure avait été dictée par le souci du législateur de rendre le partage judiciaire plus efficace et plus transparent et de répondre à la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, qui a jugé que la procédure de liquidation-partage devant un notaire doit garantir les droits reconnus par l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, et doit être réglée en manière telle qu'elle puisse se dérouler dans un délai raisonnable (CEDH, 28 novembre 2000, Siegel c. France, paragraphes 38 et 44; 23 septembre 2003, Dumas c. France, paragraphes 36 et 41).

De procedures met betrekking tot het vaststellen of betwisten van de vaderlijke afstamming, raken het privéleven van de verzoeker, omdat de materie van de afstamming belangrijke aspecten van iemands persoonlijke identiteit omvat (EHRM, 28 november 1984, Rasmussen t. Denemarken, § 33; 24 november 2005, Shofman t. Rusland, § 30; 12 januari 2006, Mizzi t. Malta, § 102; 16 juni 2011, Pascaud t. Frankrijk, § § 48-49; 21 juni 2011, Kruskovic t. Kroatië, § 20; 22 maart 2012, Ahrens t. Duitsland, § 60; 12 februari 2013, Krisztiàn Barnabàs Tóth t. Hongarije, § 28).
Les procédures relatives à l'établissement ou à la contestation de paternité concernent la vie privée du requérant, parce que la matière de la filiation englobe d'importants aspects de l'identité personnelle d'un individu (CEDH, 28 novembre 1984, Rasmussen c. Danemark, § 33; 24 novembre 2005, Shofman c. Russie, § 30; 12 janvier 2006, Mizzi c. Malte, § 102; 16 juin 2011, Pascaud c. France, § § 48-49; 21 juin 2011, Kruskovic c. Croatie, § 20; 22 mars 2012, Ahrens c. Allemagne, § 60; 12 février 2013, Krisztiàn Barnabàs Tóth c. Hongrie, § 28).

In tegenstelling tot wat het geachte parlementslid afleidt uit het rapport waarnaar hij in zijn vraag verwijst, heeft Frankrijk de protocollen van 12 februari 2004 [nog niet geratificeerd] (meer precies, het Protocol tot wijziging van de Conventie van Parijs van 29 juli 1960 inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie, als gewijzigd bij het Aanvullend Protocol van 28 januari 1964 en bij het Protocol van 16 november 1982, gedaan te Parijs op 12 februari 2004 en het Protocol tot wijziging van de Conventie van Brussel van 31 januari 1963 aanvullend aan de Conventie van Parijs van 29 juli 1960 inzake de wettelijke aansprakelijkheid, gewijzigd door het Aanvullend Protocol van 28 januari 1984 et door het Protocol van 16 november 1982, gedaan te Parijs op 12 februari 2004).
Contrairement à ce qu'infère l'honorable membre du rapport cité dans sa question, la France n'a pas encore ratifié les protocoles du 12 février 2004 (plus précisément, le Protocole amendant la Convention de Paris du 29 juillet 1960 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire, amendée par le protocole additionnel du 28 janvier 1964, par le protocole du 16 novembre 1982, fait à Paris le 12 février 2004 et le Protocole amendant la Convention de Bruxelles du 31 janvier 1963, complémentaire à la convention de Paris du 29 juillet 1960 sur la responsabilité civile dans le domaine de l'énergie nucléaire, amendée par le protocole additionnel du 28 janvier 1964 et par le protocole du 16 novembre 1982, fait à Paris le 12 février 2004).

Dit Akkoord heeft ten doel het juridisch kader af te bakenen voor de grensoverschrijdende samenwerking tussen de territoriale gemeenschappen en de lokale openbare lichamen van de Overeenkomstsluitende Partijen in het licht van soortgelijke door Frankrijk dan wel door België met de buurlanden gesloten overeenkomsten, zoals bijvoorbeeld het te Rome op 26 november 1993 tussen de Franse en de Italiaanse regering gesloten Akkoord, het door Spanje en Frankrijk op 10 maart 1995 ondertekende Verdrag van Bayonne inzake grensoverschrijdende samenwerking tussen territoriale gemeenschappen en het Akkoord van Karlsruhe inzake grensoverschrijdende samenwerking tussen territoriale gemeenschappen en lokale openbare lichamen dat op 23 januari 1996 door Frankrijk met onderscheidenlijk Duitsland, Luxemburg en Zwitserland werd aangegaan alsmede de Benelux-Overeenkomst inzake grensoverschrijdende samenwerking tussen territoriale samenwerkingsverbanden of autoriteiten van 12 september 1986 en het Aanvullend Protocol van 22 september 1998.
Le présent Accord a pour objet de préciser le cadre juridique de la coopération transfrontalière entre les collectivités territoriales et les organismes publics locaux des Parties contractantes, ceci à la lumière d'accords similaires conclus tantôt par la France, tantôt par la Belgique avec les pays voisins. Parmi ces accords, on peut citer par exemple, l'Accord fait à Rome le 26 novembre 1993 entre les gouvernements français et italien concernant la coopération transfrontalière; le Traité de Bayonne, signé le 10 mars 1995 par l'Espagne et la France relativement à la coopération transfrontalière entre collectivités territoriales et l'Accord de Karlsruhe sur la coopération transfrontalière entre collectivités territoriales et organismes publics locaux, conclu par la France le 23 janvier 1996 avec respectivement l'Allemagne, le Luxembourg et la Suisse; de même que la Convention Benelux du 12 septembre 1986 concernant la coopération transfrontalière entre collectivités ou autorités territoriales et son Protocole du 22 septembre 1998.