Vertaling van "financieringsbronnen de drie belangrijkste uitdagingen " (Nederlands → Frans) :

Deze mededeling haakt voornamelijk in op de eensgezinde signalen uit het raadplegingsproces, waaruit naar voren is gekomen dat het bereiken van wereldkwaliteit, het verbeteren van het bestuur, het verhogen van de investeringen en het aanboren van meer financieringsbronnen de drie belangrijkste uitdagingen voor het Europees hoger onderwijs zijn.
La présente communication se fonde dans une large mesure sur des avis convergents émis dans le cadre du processus de consultation, lequel a permis d'identifier trois principaux défis qui attendent l'enseignement supérieur européen: atteindre un niveau de qualité soutenant la comparaison au niveau international, améliorer la gouvernance, accroître et diversifier le financement.

Bij de presentatie van haar Strategisch kader voor gezondheid en veiligheid op het werk 2014-2020 noemt de Europese Commissie drie belangrijkste uitdagingen en zeven belangrijkste strategische doelstellingen inzake veiligheid en gezondheid op het werk (OSH), en acties en instrumenten om deze in de hele Europese Unie (EU) aan te pakken.
En présentant son cadre stratégique en matière de santé et de sécurité au travail (2014-2020), la Commission européenne identifie trois principaux défis et sept objectifs stratégiques concernant la santé et la sécurité au travail (SST), ainsi que des actions et des instruments visant à y répondre au sein de l’Union européenne (UE).

Drie belangrijkste uitdagingen die aangepakt moeten worden:
Trois principaux défis doivent être relevés:

Gezien de resoluties van de Ruimteraad, met name "Resolutie betreffende het Europees ruimte-vaartbeleid", vastgesteld op 22 mei 2007, en "Vooruitgang boeken met het Europees ruimtevaart-beleid", vastgesteld op 29 september 2008, waarin de Europese Unie, het Europees Ruimte-agentschap (hierna "ESA" genoemd) en hun respectieve lidstaten als de drie belangrijkste actoren van het Europees ruimtevaartbeleid worden erkend, alsmede "Mondiale uitdagingen : volledig benutten van de Europese ruimtesystemen", vastgesteld op 25 november 2010, waarin de Europese Commissie en ESA worden verzocht de procedure voor deelname aan alle fasen van de samen-werkingsprogramma's voor lidstaten die geen lid van zowel de Europese Unie als ESA zijn, te vereenvoudigen,
Considérant les résolutions du Conseil "Espace", notamment celle sur la "politique spatiale européenne" adoptée le 22 mai 2007, et celle sur le thème "Faire progresser la politique spatiale européenne" adoptée le 29 septembre 2008, qui reconnaissent l'Union européenne, l'Agence spatiale européenne (ci-après dénommée "ESA") et leurs Etats membres respectifs comme les trois principaux acteurs de la politique spatiale européenne, ainsi que la résolution "Défis mondiaux : tirer pleinement parti des systèmes spatiaux européens" adoptée le 25 novembre 2010, qui invite la Commission européenne et l'ESA à faciliter, pour les Etats membres qui ne sont pas membres à la fois de l'Union européenne et de l'ESA, la participation à toutes les phases des programmes entrepris en collaboration,

Deze mededeling haakt voornamelijk in op de eensgezinde signalen uit het raadplegingsproces, waaruit naar voren is gekomen dat het bereiken van een kwaliteit van internationaal niveau, het verbeteren van het bestuur, het verhogen van de investeringen en het aanboren van meer financieringsbronnen de drie belangrijkste uitdagingen voor het Europees hoger onderwijs zijn.
La présente communication se fonde dans une large mesure sur des avis convergents émis dans le cadre du processus de consultation, lequel a permis d'identifier les trois principaux défis qui attendent l'enseignement supérieur européen: atteindre un niveau de qualité soutenant la comparaison avec le niveau international ; améliorer la gouvernance ; accroître et diversifier le financement.

Deze mededeling gaat vergezeld van drie langere documenten: ten eerste een verslag over de uitvoering van het programma, waarin voor elk beleidsonderdeel de doelstellingen, de belangrijkste ontwikkelingen en de toekomstige uitdagingen worden besproken, ten tweede een „institutioneel scorebord”, waarin een overzicht wordt gegeven van de genoemde instrumenten en doelstellingen van het programma, en ten derde een „uitvoeringsscorebord” van de uitvoering op nationaal niveau.
Trois documents plus longs y sont joints: premièrement, un rapport sur la mise en œuvre du programme détaillant, politique par politique, les objectifs, les progrès significatifs et les défis futurs; deuxièmement, un «tableau de bord institutionnel» donnant un aperçu des instruments précités et des objectifs du programme; et troisièmement, un «tableau de bord de la mise en œuvre» relatif à la mise en œuvre au niveau national.

De Commissie dient een voorstel in voor de aanbevelingen voor de werkgelegenheid, ter aanvulling op de nieuwe werkgelegenheidsrichtsnoeren. De richtsnoeren voor 2003 bevatten onder andere drie algemene doelstellingen en tien prioriteiten voor structurele hervormingen; in deze richtsnoeren wordt de lidstaten verzocht te zorgen voor betere governance, een partnerschap tussen de verschillende stakeholders en de uitvoering van het proces. Rekening houdend met de opmerkingen in het gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid in 2002, waarin de nationale acties zijn geëvalueerd, doet de Commissie specifieke aanbevelingen aan de lidstaten, zodat zij de nieuwe richtsnoeren uitvoeren en zich in hun beleid richten op de belangrijkste uitdagingen die voor hen liggen. De aanbevelingen hebben met name betrekking op levenslang leren, arbeidsaanbod en actief ouder worden, gendergelijkheid, werken lonend maken, inspelen op veranderingen en bevordering van het aanpassingsvermogen.
La Commission présente un projet de recommandations en matière d'emploi en complément des nouvelles lignes directrices pour l'emploi. Les lignes directrices 2003 comprennent, notamment, trois objectifs principaux et 10 priorités pour les réformes structurelles, et invitent les États membres d'améliorer la gouvernance, le partenariat entre les différents intervenants ainsi que la mise en œuvre du processus. Mettant à profit les observations formulées dans le rapport conjoint sur l'emploi de l'année 2002 qui évalue les actions entreprises au niveau national, la Commission fournit aux États membres des conseils spécifiques en vue de la mise en œuvre des nouvelles lignes directrices et d'orienter leur action politique vers les principaux défis qu'ils doivent affronter. Les recommandations portent essentiellement sur l'éducation et la formation tout au long de la vie, l'offre de main-d'œuvre et le vieillissement actif, l'égalité entre les femmes et les hommes, rendre le travail plus avantageux ainsi que faire face au changement et promouvoir la capacité d'adaptation.