Traduction de «feitelijke bestuurder veroordeeld » (Néerlandais → Français) :

In de meeste gefailleerde vennootschappen die zich schuldig hebben gemaakt aan een kennelijk grove fout die heeft bijgedragen tot het faillissement, kunnen de bestuurders, de zaakvoerders en de personen die met de feitelijke leiding belast zijn, een beroepsverbod oplopen met toepassing van artikel 3bis, § 5, van het koninklijk besluit nr. 22 van 24 oktober 1934 dat daarin is ingevoegd door de wet van 4 augustus 1978. Zij kunnen veroordeeld worden tot betaling van het volledige of gedeeltelijke passief met toepassing van de artikelen 265, 409 en 530 van het Wetboek van vennootschappen (3).
Les administrateurs et gérants et les dirigeants de fait de la plupart des sociétés faillies qui ont commis une faute grave et caractérisée ayant contribué à la faillite sont susceptibles d'encourir une interdiction professionnelle en application de l'article 3bis, § 5, de l'arrêté royal nº 22 du 24 octobre 1934, y inséré par la loi du 4 août 1978 et d'être condamnés à payer tout ou partie du passif en application des articles 265, 409 et 530 du Code des sociétés (3).

De Franse autoriteiten geven nog aan dat Franse rechtbanken in recente uitspraken de wettelijke of feitelijke bestuurder veroordeeld hebben tot betaling van aanvullende ontslagvergoedingen boven op de schuldenlast van de onderneming, welke vergoedingen waren berekend op basis van een sociaal plan dat de onderneming vóór het faillissement had opgesteld.
Les autorités françaises précisent que, dans des jugements récents, des tribunaux français ont condamné le dirigeant de droit ou de fait à prendre en charge, en sus de l’insuffisance d’actifs, des indemnités complémentaires de licenciement calculées sur la base d’un plan social établi par l’entreprise avant sa mise en liquidation.

De Franse autoriteiten [.] (172). In hun brief van 16 november 2005 hebben de Franse autoriteiten zelf toegegeven dat „het duidelijk was dat de staat als aandeelhouder, die door de rechter ongetwijfeld zou worden aangemerkt als feitelijk bestuurder van de SNCM, een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid naar Frans recht, op grond van artikel L651-2 van de code de commerce waarschijnlijk zou worden veroordeeld tot betaling van alle schulden van de SNCM”.
Les autorités françaises [.] (172). Les autorités françaises ont elles-mêmes admis, dans leur courrier du 16 novembre 2005, qu’«il était clair que l’État actionnaire, que le juge ne manquerait pas de désigner dirigeant de fait de la SNCM, société à responsabilité limitée, serait probablement condamné en vertu de l’article L651-2 du Code de commerce à supporter l’intégralité de l’insuffisance d’actifs de la SNCM».

In dit opzicht merkt de Commissie op dat de wettelijke of feitelijke bestuurder van de gefailleerde onderneming in dergelijke omstandigheden op grond van artikel L624-3 van de code de commerce wordt veroordeeld tot betaling van alle of een deel van de geconstateerde schulden.
À cet égard, la Commission relève que, sur la base de l’article L624-3 du Code du Commerce, le dirigeant de droit ou de fait de la société en liquidation est condamné, dans de telles circonstances, à payer tout ou partie de l’insuffisance d’actifs constatée.

Een beslissing als die door een Franse burgerlijke rechter gegeven op grond van artikel 99 van de Franse wet van 13 juli 1967, waarbij de feitelijke bestuurder van een rechtspersoon wordt veroordeeld tot de betaling van een bepaald bedrag aan de boedel, moet worden geacht te zijn gegeven in het kader van een faillissement of een soortgelijke procedure (arrest van 22 februari 1979 in zaak 133/78 (Gourdain/Nadler), Jurisprudentie 1979, blz. 733 tot en met 746).
Il y a lieu de considérer comme rendue dans le cadre d'une faillite ou d'une procédure analogue une décision telle que celle d'une juridiction civile française fondée sur l'article 99 de la loi française du 13 juillet 1967 et Condamnant le dirigeant de fait d'une personne morale à verser une certaine somme à la masse (arrêt du 22 février 1979 dans l'affaire 133/78, Gourdain/Nadler Recueil de la jurisprudence de la Cour 1979, pages 733 à 746).

« In het kader van die (vroegere) wetgeving konden diegenen die wegens eenvoudige of bedrieglijke bankbreuk tot een gevangenisstraf van ten minste drie maanden veroordeeld waren, evenwel nog handelaar zijn als natuurlijke persoon, vermits enkel de beoogde functies van bestuurder, commissaris of zaakvoerder hun waren verboden, enerzijds, en de veroordeelden en de gefailleerden dikwijls geneigd waren in de vennootschappen een feitelijke macht uit te oefenen via stromannen, anderzijds.
« Dans le cadre de cette (ancienne) législation cependant, les banqueroutiers simples ou frauduleux condamnés à une peine d'emprisonnement de 3 mois au moins pouvaient encore être commerçants en tant que personne physique, seules les fonctions d'administrateur, de commissaire ou de gérant visées, leur étant interdites, et d'autre part, les condamnés et faillis étaient fréquemment tentés d'exercer un pouvoir de fait dans les sociétés sous couvert d'hommes de paille.