Traduction de «februari 1998 door de dsb onverenigbaar verklaard » (Néerlandais → Français) :

1. Bij de parlementaire voorbereiding van de wet van 10 februari 1998 tot aanvulling van het Gerechtelijk Wetboek wat de benoeming van toegevoegde rechters betreft, heeft de toenmalige minister van Justitie verklaard dat « het dankzij het voorliggende ontwerp mogelijk moet zijn eentaligen te benoemen en te delegeren naar rechtbanken waar deze benoeming niet altijd mogelijk is via de bestaande kaders, wegens de verplichting van tweetaligheid ten belope van twee derden van het volledig kader » (stuk Senaat, nr. 1-705/4, blz. 21-22, zoals geciteerd door de huidige minister van Justitie in de Kamercommissie voor de Justitie ­ stuk Kamer, nr. 50-1496/2, blz. 11).
1. Au cours des travaux parlementaires relatifs à la loi du 10 février 1998 complétant le Code judiciaire en ce qui concerne la nomination de juges de complément, le ministre de la Justice de l'époque a déclaré : « Il doit être possible de pouvoir nommer des unilingues et de les déléguer à des tribunaux où cette nomination n'est pas toujours possible par le biais des cadres existants à cause de l'obligation de bilinguisme jusqu'à concurrence des deux tiers de l'ensemble du cadre » (do c. Sénat, nº 1-705/4, pp. 21-22, cité par l'actuel ministre de la Justice en commission de la Justice de la Chambre ­ doc. Chambre, nº 50-1496/2, p. 11).

1. Bij de parlementaire voorbereiding van de wet van 10 februari 1998 tot aanvulling van het Gerechtelijk Wetboek wat de benoeming van toegevoegde rechters betreft, heeft de toenmalige minister van Justitie verklaard dat « het dankzij het voorliggende ontwerp mogelijk moet zijn eentaligen te benoemen en te delegeren naar rechtbanken waar deze benoeming niet altijd mogelijk is via de bestaande kaders, wegens de verplichting van tweetaligheid ten belope van twee derden van het volledig kader » (stuk Senaat, nr. 1-705/4, blz. 21-22, zoals geciteerd door de huidige minister van Justitie in de Kamercommissie voor de Justitie ­ stuk Kamer, nr. 50-1496/2, blz. 11).
1. Au cours des travaux parlementaires relatifs à la loi du 10 février 1998 complétant le Code judiciaire en ce qui concerne la nomination de juges de complément, le ministre de la Justice de l'époque a déclaré : « Il doit être possible de pouvoir nommer des unilingues et de les déléguer à des tribunaux où cette nomination n'est pas toujours possible par le biais des cadres existants à cause de l'obligation de bilinguisme jusqu'à concurrence des deux tiers de l'ensemble du cadre » (doc. Sénat, nº 1-705/4, pp. 21-22, cité par l'actuel ministre de la Justice en commission de la Justice de la Chambre ­ doc. Chambre, nº 50-1496/2, p. 11).

Zie ook zaak COMP/M.6663 - Ryanair/Aer Lingus III, besluit van de Commissie van 27 februari 2013, waarin de Commissie een ander voornemen van Ryanair om zeggenschap over Aer Lingus te verkrijgen, onverenigbaar verklaarde met de interne markt.
Voir aussi l’affaire COMP/M.6663 – Ryanair/Aer Lingus III, décision de la Commission du 27 février 2013, dans laquelle celle-ci déclare incompatible avec le marché intérieur un autre projet de prise de contrôle d’Aer Lingus par Ryanair.

2.5. Aanvullende vergoeding bij vermindering van de arbeidsprestaties tot een halftijdse betrekking Art. 12. In toepassing van en overeenkomstig : - de bepalingen opgenomen in de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 55 van 13 juli 1993, gesloten in de Nationale Arbeidsraad en algemeen bindend verklaard bij koninklijk besluit van 17 november 1993, tot instelling van een regeling van aanvullende vergoeding voor sommige oudere werknemers in geval van halvering van de arbeidsprestaties, gewijzigd door de collectieve arbeidsovereenkomsten nr. 55bis van 7 februari 1995 en nr. 55ter van 10 maart 1998, verzekert het fonds de integrale betaling van de aanvullende vergoeding met een minimum van 5,69 EUR per dag.
2.5. Indemnité complémentaire en cas de diminution des prestations de travail jusqu'à un emploi à mi-temps Art. 12. En application de et conformément aux : - dispositions reprises dans la convention collective de travail n° 55 du 13 juillet 1993, conclue au Conseil national du travail et rendue obligatoire par l'arrêté royal du 17 novembre 1993, instaurant un régime d'indemnité complémentaire pour certains travailleurs âgés en cas de réduction de moitié des prestations, modifiée par les conventions collectives de travail n° 55bis du 7 février 1995 et n° 55ter du 10 mars 1998, le fonds garantit le paiement intégral de l'indemnité complémentaire, le minimum étant de 5,69 EUR par jour.

Art. 53. In artikel 259quater van hetzelfde Wetboek, ingevoegd bij de wet van 22 december 1998 en laatstelijk gewijzigd bij de wet van 5 februari 2016, worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° in paragraaf 2, eerste lid, wordt het woord "vijfenveertig" vervangen door het woord "vijfendertig" en worden de woorden "voor de kandidaturen die hij ontvankelijk heeft verklaard overeenkomstig de voorwaarden bepaald in de artikelen 287sexies," ingevoegd tussen de woorden "in het Belgisch Staatsblad," en de woorden "een gemotiveerd schriftelijk advies"; 2° paragraaf 2, eerste lid, 3°, wordt aangevuld met de volgende zin : "Voor de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie en de procureur-generaal bij dit Hof, geeft de stafhouder van de Orde van advocaten bij het Hof van Cassatie advies".
Art. 53. Dans l'article 259quater du même Code, inséré par la loi du 22 décembre 1998 et modifié, en dernier lieu, par la loi du 5 février 2016, les modifications suivantes sont apportées : 1° dans le paragraphe 2, alinéa 1, le mot "quarante-cinq" est remplacé par le mot "trente-cinq" et les mots "pour les candidatures qu'il a déclarées recevables au regard des conditions visées à l'article 287sexies," sont insérés entre les mots "au Moniteur belge," et les mots "l'avis écrit motivé"; 2° le paragraphe 2, alinéa 1, 3,° est complété par la phrase suivante : "Pour le premier président de la Cour de cassation et le procureur général près celle-ci, l'avis est recueilli auprès du bâtonnier de l'Ordre des avocats à la Cour de cassation".

Het in deze richtlijn bepaalde werd op 13 februari 1998 door de DSB onverenigbaar verklaard met de SPS-overeenkomst.
Le 13 février 1998, l'ORD a déclaré incompatibles avec l'accord SPS les dispositions de cette directive.

Op 4 februari 1998 heeft de Commissie een beschikking gegeven in zaak nr. IV/M.950 Hoffmann-La Roche/Boehringer Mannheim (hierna „de beschikking” genoemd) waarbij de transactie waarmee de onderneming Hoffmann-La Roche Ltd (hierna „Roche” genoemd, Zwitserland) zeggenschap verkreeg in de zin van artikel 3, lid 1, sub b), van Verordening (EEG) nr. 4064/89 van de Raad, over de onderneming Boehringer Mannheim (hierna „BM” genoemd, Duitsland), verenigbaar met de gemeenschappelijke markt werd verklaard, behoudens bepaalde voorwaarden en verplichtingen.
Le 4 février 1998, la Commission a adopté une décision dans l'affaire IV/M.950 Hoffmann-La Roche/Boehringer Mannheim (ci-après «la décision») déclarant que, sous réserve du respect de certaines conditions et obligations, l'opération par laquelle l'entreprise Hoffmann-La Roche Ltd («Roche», Suisse) acquérait, au sens de l'article 3, paragraphe 1, point b), du règlement (CEE) no 4064/89 du Conseil, le contrôle de l'entreprise Boehringer Mannheim («BM», Allemagne) était compatible avec le marché commun.

Bijgevolg, gesteld dat de beweerde inmenging gebleken zou zijn, vloeit die niet voort uit de bepalingen van artikel 10 van de wet van 24 december 1999 die te dezen in het geding zijn, maar wel uit de wet van 22 februari 1998, die door het Hof in zijn arrest nr. 97/99 van 15 september 1999 geldig is verklaard.
En conséquence, à supposer avérée l'ingérence invoquée, celle-ci ne résulte pas des dispositions de l'article 10 de la loi du 24 décembre 1999 en cause en l'espèce mais de la loi du 22 février 1998, validée par la Cour dans son arrêt n° 97/99 du 15 septembre 1999.

Dat standpunt wordt volgens de verzoekende partijen verklaard door het feit dat de wet van 25 januari 1999 op retroactieve wijze de periode dekt tijdens welke de wet van 22 februari 1998 van kracht is geweest.
Cette position ne s'explique, selon les requérantes, que parce que la loi du 25 janvier 1999 couvre de façon rétroactive la période au cours de laquelle la loi du 22 février 1998 avait été en vigueur.

De RAAD VAN STATE, afdeling wetgeving, eerste kamer, op 23 februari 1998, door de Minister van Economie verzocht hem van advies te dienen over een ontwerp van koninklijk besluit « waarbij sommige bepalingen van de wet van 14 juli 1991 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consument, van toepassing worden verklaard op financiële instrumenten, effecten en waarden" , heeft op 26 maart 1998 het volgende advies gegeven :
Le Conseil d'Etat, section de législation, première chambre, saisi par le Ministre de l'Economie, le 23 février 1998, d'une demande d'avis sur un projet d'arrêté royal ''rendant applicables aux instruments financiers et aux titres et valeurs certaines dispositions de la loi du 14 juillet 1991 sur les pratiques du commerce et sur l'information et la protection du consommateur'', a donné le 26 mars 1998 l'avis suivant :