Vertaling van "eu-wetgeving werd voorgesteld " (Nederlands → Frans) :

31 MAART 2016. - Ministerieel besluit houdende benoeming van leden van het raadgevend comité van de treinreizigers De Minister belast met de Nationale Maatschappij der Belgische spoorwegen en bevoegd voor Infrabel, Gelet op de wet van 21 maart 1991 betreffende de hervorming van sommige economische overheidsbedrijven, artikel 47/1 ingevoegd door de wet van 10 april 2014, gewijzigd door de wet van 10 augustus 2015; Gelet op het koninklijk besluit van 13 juni 2014 tot regeling van de samenstelling en de werking van het raadgevend comité van de treinreizigers, artikel 3; Gelet op het ministerieel besluit van 20 augustus 2015 houdende benoeming van de leden van het raadgevend comité van de treinreizigers, gewijzigd door het besluit van 22 oktober 2015; Overwegende dat de in dit besluit benoemde leden, de jongeren en een regionale vereniging voor de verdediging van de gebruikers van gemeenschappelijk vervoer vertegenwoordigen en dat zij vertegenwoordigd moeten zijn bij het raadgevend comité van de treinreizigers; Overwegende het overlijden op 2 februari 2016 van de heer Firmin Criel, van de Vlaamse Reizigersbond en effectief lid bij het raadgevend comité van de treinreizigers; Overwegende het voorstel van de Vlaamse Reizigersbond om een nieuw effectief lid te benoemen ter vervanging van de kandidaat effectief die eerder werd voorgesteld; Overwegende het ontslag van de heer Julien Bunckens, van de "Conseil de la Jeunesse Catholique" ontvangen op datum van 25 februari 2016 en effectief lid bij het raadgevend comité van de treinreizigers; Overwegende het voorstel van de "Conseil de la Jeunesse Catholique" om een nieuw effectief lid te benoemen ter vervanging van de effectieve kandidaat die eerder werd voorgesteld; Overwegende dat het nodig is om deze vertegenwoordigers te benoemen als effectieve leden binnen het raadgevend comité van de treinreizigers, en dit, voor een mandaat van vijf jaar; Overwegende de wet van 20 juli 1990 ter bevordering van de evenwichtige aa ...
31 MARS 2016. - Arrêté ministériel portant nomination de membres du comité consultatif pour les voyageurs ferroviaires La Ministre chargée de la Société nationale des chemins de fer belges et compétente pour Infrabel, Vu la loi du 21 mars 1991 portant réforme de certaines entreprises publiques économiques, l'article 47/1 inséré par la loi du 10 avril 2014, modifié par la loi du 10 août 2015; Vu l'arrêté royal du 13 juin 2014 portant règlement de la composition et du fonctionnement du comité consultatif pour les voyageurs ferroviaires, l'article 3; Vu l'arrêté ministériel du 20 août 2015 portant nomination des membres du comité consultatif pour les voyageurs ferroviaires, modifié par l'arrêté du 22 octobre 2015; Considérant que les membres nommés par le présent arrêté, représentent les jeunes et une association régionale de défense des usagers de transport en commun et qu'ils doivent être représentés au sein du comité consultatif pour les voyageurs ferroviaires; Considérant le décès survenu le 2 février 2016 de M. Firmin Criel, du Vlaamse Reizigersbond et membre effectif au sein du comité consultatif pour les voyageurs ferroviaires; Considérant la proposition du Vlaamse Reizigersbond de nommer un nouveau membre effectif en remplacement du candidat effectif précédemment proposé; Considérant la démission reçue de M. Julien Bunckens, du Conseil de la Jeunesse Catholique en date du 25 février 2016 et membre effectif au sein du comité consultatif pour les voyageurs ferroviaires; Considérant la proposition du Conseil de la Jeunesse Catholique de nommer un nouveau membre effectif en remplacement du candidat effectif précédemment proposé; Considérant qu'il y a lieu de nommer ces représentants en tant que membres effectifs au sein du comité consultatif des voyageurs ferroviaires, et ce, pour un mandat de cinq ans; Considérant la loi du 20 juillet 1990 visant à visant à promouvoir la présence équilibrée d'hommes et de femmes dans les organes possédant une compétence ...

Het directiecomité beslist na overleg met de ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie waarna het bij koninklijk besluit vastgelegd wordt (koninklijk besluit van 27 oktober 2015). b) De personeelsformatie werd vastgelegd op basis van de volgende criteria: - de vorige personeelsformatie die 229 personeelsleden voorzag voor Brussel, 131 voor Wallonië en 123 voor Vlaanderen; - de capaciteitsverhoging die werd beslist door de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken in 2012 enkel voor Brussel (100 inspecteurs); - een aanpassing die werd voorgesteld door de directie van de spoorwegpolitie in het kader van de optimalisatie van de federale politie met als doel het evenwicht te herstellen: ° tussen Wallonië en Vlaanderen; ° tussen Brussel en de provincies met aandacht voor de noodzakelijke capaciteit in Brussel voor de veiligheid van de metro (69 stations) bovenop de spoorwegomgeving. c) Vóór die beslissing waren er acht personeelsleden meer in Wallonië dan in Vlaanderen.
Le comité de direction décide en concertation avec les ministres de l'Intérieur et de la Justice, ce après quoi elle est établie par arrêté royal (arrêté royal du 27 octobre 2015). b) La formation du personnel est établie sur les critères suivants: - la formation du personnel précédente qui prévoyait 229 membres du personnel pour Bruxelles, 131 pour la Wallonie et 123 pour la Flandre; - l'augmentation de capacité décidée par la ministre de l'Intérieur en 2012 uniquement pour Bruxelles (100 inspecteurs); - un ajustement proposé par la direction de la police des chemins de fer dans le cadre de l'optimalisation de la police fédérale visant à corriger le déséquilibre: ° entre la Wallonie et la Flandre; ° entre Bruxelles et la province tout en gardant la capacité nécessaire à Bruxelles pour la sécurité dans le métro (69 stations) en plus de l'environnement ferroviaire. c) Avant cette décision il y avait huit membres du personnel en plus en Wallonie qu'en Flandre.

Daarnaast werd het Nationaal Actieplan bestaande uit 235 acties en in overleg met alle overheden van ons land, ter bestrijding van alle vormen van gendergerelateerd geweld 2015-2019, dat werd voorgesteld in december 2015, volledig opgesteld in de vorm van het CAHVIO, om duidelijk te stellen dat België niet enkel volledig wil voldoen aan alle verplichtingen van het Verdrag, maar van de strijd tegen geweld op vrouwen ook haar absolute prioriteit maakt.
En outre, le Plan d'action national de lutte contre toutes les formes de violence basée sur le genre 2015-2019, composé de 235 actions et en concertation avec toutes les autorités de notre pays, présenté en décembre 2015, a été totalement élaboré selon la structure de la Convention d’Istanbul et ce, afin de montrer clairement que la Belgique souhaite non seulement respecter toutes les obligations de la Convention, mais également faire de la violence à l’égard des femmes sa priorité absolue.

1. a) Om welke 15 geneesmiddelen gaat het waarbij de CTG negatief adviseerde maar de minister uiteindelijk toch tot terugbetaling besloot? b) Klopt het dat er voor 6 daarvan een artikel 81 procedure werd opgestart? c) Welke prijsdaling werd dan bekomen, ligt die in lijn met wat door de CTG werd voorgesteld? d) Als de CTG geen voorstel opperde, hoe wordt dan bepaald welke prijsdaling billijk is om tot terugbetaling over te gaan?
1. a) Quelles sont les 15 spécialités que la ministre a décidé de rembourser alors qu'elles avaient fait l'objet d'un avis négatif de la part de la CRM? b) Une procédure "article 81" a-t-elle effectivement été menée pour 6 de ces médicaments? c) Dans quelle mesure le prix de ces médicaments a-t-il alors été revu à la baisse?

Die bepaling werd op algemene wijze verantwoord als volgt : « Sedert 2001 is de wetgeving die de provinciale instelling regelt, in essentie geregionaliseerd. Het Waalse Gewest regelt sindsdien de organisatie, het bestuur en de financiën van de Provincie. Die wetgeving werd vastgelegd in het decreet van 31 januari 2004 [lees : 12 februari 2004] tot organisatie van de Waalse provincies, waarvan nagenoeg alle bepalingen sindsdien werden gecodificeerd en thans in Boek II van het tweede deel van het Wetboek van de plaatselijke democratie en decentralisatie worden teruggevonden. In het kader van zijn bevoegdheden beschikt het Waalse Gewest dus over tal van hefbomen die het mogelijk maken dat bevoegdheidsniveau te ondersteunen. In de Regionale Beleidsverklaring wordt op de pagina's 255 en 256 ervan een hervorming van de provinciale instelling uitgestippeld. Een niet-verwaarloosbaar deel van die hervorming bestaat uit een ' herschikking van de provinciale bevoegdheden die wordt geleid door de beginselen van samenhang, van subsidiariteit en van doeltreffendheid ', waarbij de Regering het idee steunt dat ' de Provincies hun optreden moeten richten op de domeinen waar een optreden op bovengemeentelijke schaal een meerwaarde biedt '. Dat beginsel heeft tot gevolg dat ' de provinciale bevoegdheden waarbij de Gemeenschappen, het Gewest of de gemeenten doeltreffender kunnen optreden, door de provincies worden opgegeven en aan die Gemeenschappen, dat Gewest of die gemeenten worden toevertrouwd '. In de Verklaring worden huisvesting en energie als twee van die op te geven bevoegdheden geïdentificeerd. Een grondig onderzoek van de initiatieven die in naam van het provinciaal belang, zoals gedefinieerd in de artikelen 41 en 162 van de Grondwet, door de Provincies zijn genomen, bevestigt de analyse van de partners van de Waalse politieke meerderheid. Het blijkt duidelijk dat, inzake huisvesting of energie, het grootste deel van het beleid dat door de Provincies ten uitvoer is gelegd, h ...
Cette disposition a été justifiée, de façon générale, comme suit : « Depuis 2001, la législation régissant l'institution provinciale a été, pour l'essentiel, régionalisée. La Région wallonne réglemente depuis lors l'organisation, l'administration et les finances de la Province. Cette législation fut définie dans le décret du 31 janvier 2004 [lire : du 12 février 2004] organisant les provinces wallonnes, dont la quasi-totalité des dispositions ont été codifiées depuis et se retrouvent actuellement sous le Livre II de la deuxième partie du Code de la Démocratie Locale et de la Décentralisation. Dans le cadre de ses compétences, la Région wallonne dispose donc de nombreux leviers permettant d'encadrer ce niveau de pouvoir. La Déclaration de Politique Régionale, en ses pages 255 et 256, pose les jalons d'une réforme de l'institution provinciale. Une part non-négligeable de cette réforme consiste en un « réaménagement des compétences provinciales guidé par les principes de cohérence, de subsidiarité et d'efficacité », le Gouvernement soutenant l'idée que ' les Provinces doivent concentrer leur action dans les domaines où une action à l'échelle supra-communale présente une plus-value '. Ce principe a pour corollaire que ' les compétences provinciales où les Communautés, la Région ou les communes peuvent intervenir de façon plus efficace soient abandonnées par les provinces et confiées à ces Communautés, Région ou communes '.

Kunt u voor elk van de bevorderingscomités die in 2014 hebben plaatsgevonden een overzicht geven van: 1. het aantal mannen en het aantal vrouwen waaruit het comité bestond; 2. het aantal mannen en het aantal vrouwen dat er als kandidaat voor bevordering werd voorgesteld (per graad); 3. het aantal mannen en het aantal vrouwen dat op dat moment in aanmerking kwam om er als kandidaat voor bevordering te worden voorgesteld (per graad)?
Pourriez-vous me fournir les précisions suivantes pour chaque comité d'avancement qui s'est tenu en 2014: 1. le nombre d'hommes et le nombre de femmes dont il était composé; 2. le nombre d'hommes et le nombre de femmes présentés comme candidats à un avancement (par grade); 3. le nombre d'hommes et le nombre de femmes entrant à ce moment-là en ligne de compte pour être présentés comme candidats à un avancement (par grade)?

Hoewel tijdens de parlementaire voorbereiding van de in het geding zijnde wet werd voorgesteld haar toepassingsgebied uit te breiden tot « de leden van de syndicale afvaardiging » (Parl. St., Senaat, 1990-1991, nr. 1105-3, p. 1; Parl. St., Kamer, 1990-1991, nr. 1471/3, p. 13), is de bedoeling van de wetgever aldus duidelijk gebleven : de zorg om die aangelegenheid te regelen, wordt overgelaten aan de collectieve autonomie van de sociale partners (Parl. St., Senaat, 1990-1991, nr. 1105-2, p. 12; Parl. St., Kamer, 1990-1991, nr. 1471/3, p. 21).
Ainsi, bien qu'il fut proposé au cours des travaux préparatoires de la loi en cause d'étendre son champ d'application « aux membres de la délégation syndicale » (Doc. parl., Sénat, 1990-1991, n° 1105-3, p. 1; Doc. parl., Chambre, 1990-1991, n° 1471/3, p. 13), la volonté du législateur est demeurée claire : le soin de régler cette matière est laissé à l'autonomie collective des partenaires sociaux (Doc. parl., Sénat, 1990-1991, n° 1105-2, p. 12; Doc. parl., Chambre, 1990-1991, n° 1471/3, p. 21).

Op basis van de antwoorden heeft de Commissie in 2003 een actieplan[2] opgesteld waarin werd voorgesteld de kwaliteit en de coherentie van het Europees verbintenissenrecht te verbeteren door een gemeenschappelijk referentiekader vast te stellen met gemeenschappelijke beginselen, terminologie en modelbepalingen dat de wetgever van de Unie moet gebruiken bij het vaststellen of wijzigen van wetgeving.
À la lumière des réponses reçues, en 2003, la Commission avait publié un plan d'action[2] proposant d'améliorer la qualité et la cohérence du droit européen des contrats en établissant un cadre commun de référence (CCR), contenant des principes, une terminologie et des règles communs qui seraient appliqués par le législateur de l'Union lors de l'adoption ou de la modification de textes législatifs.

Op dezelfde wijze heeft de wetgever, voor « de volledig anonieme getuigenis », « bewust [ervoor] gekozen de beoordeling of de getuige die wenst anoniem te blijven inderdaad recht heeft op dit beschermingsstatuut, uitsluitend aan de onderzoeksrechter toe te vertrouwen » (Parl. St., Kamer, 2000-2001, DOC 50-1185/001, p. 27), en heeft hij het amendement aangenomen waarbij werd voorgesteld om die maatregel van het mini-onderzoek uit te sluiten omdat het gaat om « een uitzonderlijk bewijsmiddel dat afwijkt van het gemeen recht omdat het afbreuk doet aan het recht van verdediging [en] op tegenspraak dat wordt bekrachtigd door artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden » (Parl. St., Kamer, 2000-2001, DOC 50-1185/007, p. 3).
De même pour le « témoignage anonyme complet », le législateur a décidé « sciemment de confier uniquement au juge d'instruction le soin d'apprécier si le témoin qui souhaite garder l'anonymat a bien droit à ce statut protégé » (Doc. parl., Chambre, 2000-2001, DOC 50 1185/001, p. 27), et il a adopté l'amendement qui proposait d'exclure cette mesure de la mini-instruction parce qu'il s'agit « d'un mode de preuve exceptionnel, exorbitant du droit commun en ce qu'il porte atteinte au droit de défense [et] de contradiction consacré par l'article 6 de la C. E.D.H» (Doc. parl., Chambre, 2000-2001DOC 50 1185/007, p. 3).

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 27 juni 1969 blijkt dat de wetgever gewild heeft dat de veroordeling, bedoeld in artikel 35, derde lid, ambtshalve wordt uitgesproken door de rechter : een amendement waarin werd voorgesteld die afwijking van het gemeen recht van de strafrechtspleging te schrappen werd verworpen (Parl. St., Kamer, 1986-1987, nr. 390, p. 29).
Les travaux préparatoires de la loi du 27 juin 1969 révèlent que le législateur a entendu que la condamnation prévue par l'article 35, alinéa 3, soit prononcée d'office par le juge : un amendement qui proposait de supprimer cette dérogation au droit commun de la procédure pénale a été rejeté (Doc. parl., Chambre, 1986-1987, n° 390, p. 29).