Vertaling van "enkel rechtsmiddel hebben " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin hallucinaties, wanen of stoornissen van de waarneming duidelijk merkbaar zijn, maar opvallend wisselend en veranderend van dag tot dag of zelfs van uur tot uur. Emotionele onrust met intense voorbijgaande gevoelens van geluk of extase; angst en prikkelbaarheid zijn eveneens dikwijls aanwezig. De veelvormigheid en instabiliteit zijn typerend voor het algemene klinische beeld en de psychotische kenmerken rechtvaardigen een diagnose van schizofrenie (F20.-) niet. Deze stoornissen hebben dikwijls een abrupt begin, ontwikkelen zich vaak snel in enkele dagen en vertonen dikwijls een snelle oplossing van symptomen zonder herhaling. Als de symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in persisterende waanstoornis (F22.-). | Neventerm: | bouffée délirante zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd | cycloïde psychose zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd
Définition: Trouble psychotique aigu, comportant des hallucinations, des idées délirantes ou des perturbations des perceptions manifestes, mais très variables, changeant de jour en jour, voire d'heure en heure. Il existe souvent un bouleversement émotionnel s'accompagnant de sentiments intenses et transitoires de bonheur ou d'extase, d'anxiété ou d'irritabilité. Le polymorphisme et l'instabilité sont caractéristiques du tableau clinique. Les caractéristiques psychotiques ne répondent pas aux critères de la schizophrénie (F20.-). Ces troubles ont souvent un début brutal, se développent rapidement en l'espace de quelques jours et disparaissent souvent rapidement, sans rechutes. Quand les symptômes persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de trouble délirant persistant (F22.-). | Bouffée délirante | Psychose cycloïde | sans symptômes schizophréniques ou sans précision

Omschrijving: Een groep stoornissen waarin angst wordt opgeroepen enkel of overwegend, in bepaalde goed-omschreven situaties die niet als gevaarlijk gelden. Het is typerend dat dientengevolge deze situaties vermeden of met grote angst verdragen worden. De ongerustheid van de betrokkene kan gericht zijn op afzonderlijke symptomen, zoals hartkloppingen of een wee gevoel en gaat vaak gepaard met bijkomende angstgevoelens om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Zich in gedachten verplaatsen in de fobie veroorzakende situatie wekt doorgaans anticipatie-angst op. Fobische angst en depressiviteit gaan dikwijls samen. Of twee diagnosen nodig zijn, fobische angst en een depressieve episode of slechts één, wordt bepaald door het verloop van de twee ziekten in de tijd en door therapeutische overwegingen ten tijde van het consult.
Définition: Groupe de troubles dans lesquels une anxiété est déclenchée, exclusivement ou essentiellement, par certaines situations bien précises sans dangerosité actuelle. Ces situations sont de ce fait typiquement évitées ou endurées avec appréhension. Les préoccupations du sujet peuvent être centrées sur des symptômes individuels tels que des palpitations ou une impression d'évanouissement et aboutissent souvent à une peur de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. La simple évocation d'une situation phobogène déclenche habituellement une anxiété anticipatoire. L'anxiété phobique est souvent associée à une dépression. Pour déterminer s'il convient de faire deux diagnostics (anxiété phobique et épisode dépressif), ou un seul (anxiété phobique ou épisode dépressif), il faut tenir compte de l'ordre de survenue des troubles et des mesures thérapeutiques au moment de l'examen.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Op de vraag van de heer Mahoux op welke wijze een partij kan opkomen tegen een weigering op grond van de theorie van de acte clair om een prejudiciële vraag te stellen, antwoordt de heer Vandenberghe dat, wanneer bijvoorbeeld het Hof van Cassatie zich ten onrechte op de acte clair zou hebben beroepen, de betrokken partij enkel nog een supranationaal rechtsmiddel kan aanvoeren.
À la question de M. Mahoux qui se demande de quelle manière une partie peut faire appel du refus de poser une question préjudicielle, refus fondé sur la théorie de l'acte clair, M. Vandenberghe répond qu'au cas où la Cour de cassation par exemple aurait invoqué à tort la théorie de l'acte clair, la partie concernée n'aurait pour seule possibilité que d'introduire un recours au niveau supranational.

Wij zijn er namelijk van overtuigd dat de zaak-CISAC laat zien dat de aanpak van de Europese Commissie, de zogeheten soft law aanpak zonder dwingende bepalingen of de aanpak via puur bestuurlijke besluiten, geen enkele samenhang vertoont en indruist tegen het rechtszekerheidsbeginsel, omdat de partijen die nadeel ondervinden van die aanpak geen enkel rechtsmiddel hebben, noch een podium om hun belangen te verdedigen.
Nous sommes en effet persuadés que le cas de la CISAC démontre que l'approche suivie par la Commission européenne par le biais de dispositions non contraignantes, de soft law, comme on dit, ou de décisions purement administratives, est incohérente et contraire au principe de la sécurité juridique, parce que les parties lésées par cette approche n'ont aucune voie de recours et de discussion.

De verzoekende partijen deden eveneens gelden dat het bestreden decreet enkel op het geschil waarin zij partij zijn, betrekking lijkt te hebben en dat het afbreuk doet aan het bij artikel 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens gewaarborgde recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel wanneer bij dat Verdrag gewaarborgde rechten worden geschonden, zoals het recht op de eerbiediging van het privéleven en van de woning.
Les parties requérantes faisaient encore valoir que le décret attaqué ne semble concerner que le litige auquel elles sont parties et qu'il porte atteinte au droit à un recours effectif garanti par l'article 13 de la Convention européenne des droits de l'homme lorsque des droits garantis par celle-ci sont violés, tel celui au respect de la vie privée et du domicile.

De verzoekende partijen doen eveneens gelden dat het bestreden decreet enkel op het geschil waarin zij partij zijn, betrekking zou lijken te hebben en dat het afbreuk doet aan het bij artikel 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens gewaarborgde recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel wanneer bij dat Verdrag gewaarborgde rechten worden geschonden, zoals het recht op de eerbiediging van het privéleven en van de woning.
Les parties requérantes font encore valoir que le décret attaqué ne semblerait concerner que le litige auquel elles sont parties et qu'il porte atteinte au droit à un recours effectif garanti par l'article 13 de la Convention européenne des droits de l'homme lorsque des droits garantis par celle-ci sont violés, tel celui au respect de la vie privée et du domicile.

Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over het verschil in behandeling dat door de voormelde bepalingen wordt gemaakt tussen de personen die werden veroordeeld tot een werkstraf (gekoppeld aan een vervangende straf) waarvan de gehele of gedeeltelijke niet-uitvoering het voorwerp uitmaakt van een verslag van de probatiecommissie met het oog op de toepassing van de vervangende straf, en de personen die een maatregel genieten tot opschorting van de uitspraak van de veroordeling of uitstel van de tenuitvoerlegging van de straf, die samengaat met een probatiemaatregel die wordt opgeschort, nader omschreven of aangepast bij een beslissing van de probatiecommissie : terwijl de laatstgenoemden de mogelijkheid hebben om voor de rechtbank van eerste aanleg beroep in te stellen tegen de beslissing van de commissie krachtens artikel 12, § 2, van de voormelde wet van 29 juni 1964, zouden de eerstgenoemden over geen enkel rechtsmiddel beschikken tegen het verslag van de commissie.
La Cour est invitée à se prononcer sur la différence de traitement faite par les dispositions précitées entre les personnes qui ont été condamnées à une peine de travail (assortie d'une peine de substitution) dont l'inexécution totale ou partielle fait l'objet d'un rapport de la commission de probation en vue de l'application de la peine de substitution et les personnes qui bénéficient d'une mesure de suspension du prononcé de la condamnation ou de sursis à l'exécution de la peine, assortie d'une mesure probatoire qui est suspendue, précisée ou adaptée par une décision de la commission de probation : alors que les secondes ont la possibilité d'introduire devant le tribunal de première instance un recours contre la décision de la commission en vertu de l'article 12, § 2, de la loi du 29 juin 1964 précitée, les premières ne disposeraient d'aucun recours contre le rapport de la commission.

Bovendien hebben zij geen enkel rechtsmiddel tegen een toepassing van de voorrangsregel door de benoemingscommissie waardoor zij zelfs niet alleen in rechtstreekse concurrentie komen bij open verklaarde vacatures maar bovendien hun kandidaatstelling ondergeschikt zien worden aan die van plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd.
Ils n'ont en outre aucune voie de recours contre l'application de la règle de priorité par la commission de nomination, ce qui a pour effet qu'ils entrent non seulement en concurrence directe en cas de postes déclarés vacants mais voient de surcroît leur candidature subordonnée à celle des juges suppléants nommés avant le 1 octobre 1993.