Traduction de «en zou beslissingen wijzen waartegen » (Néerlandais → Français) :

leden van hooggerechtshoven, constitutionele hoven of van andere hoge rechterlijke instanties die arresten wijzen waartegen geen beroep openstaat, behalve in uitzonderlijke omstandigheden;
les membres des cours suprêmes, des cours constitutionnelles ou d'autres hautes juridictions dont les décisions ne sont pas susceptibles de recours, sauf circonstances exceptionnelles;

De administratie zou volgens het Rekenhof gedetailleerde en volledige statistieken moeten opstellen, die jaarlijks informatie verstrekken over: - het aantal ingediende uitstelverzoeken; - het aantal (positieve/negatieve) beslissingen; - het aantal beslissingen waartegen bezwaar werd aangetekend; - de bedragen die in het kader van die procedure werden ingevorderd; - het aantal en het bedrag van de vorderingen die na afloop van de procedure zijn verjaard of geannuleerd".
Pour la Cour des comptes, l'administration devrait produire des statistiques détaillées et complètes qui, pour chaque année, précisent: - le nombre de demandes de surséance introduites; - le nombre de décisions (positives/négatives); - le nombre de décisions ayant fait l'objet d'un recours; - les montants recouvrés dans le cadre de cette procédure; - le nombre et le montant des créances prescrites ou annulées au terme de la procédure.

Daarom meent een ander lid dat, indien de gewestregeringen een vertegenwoordiger in de raad van bestuur van de NMBS zouden hebben, deze vertegenwoordiger geen beslissingen van de raad zou goedkeuren waartegen zijn regering op het vlak van ruimtelijk ordening, gekant is.
C'est pourquoi un autre membre estime que si les gouvernements régionaux disposaient d'un représentant au conseil d'administration de la SNCB, ce représentant n'approuverait aucune décision du conseil à laquelle son gouvernement serait opposé au niveau de l'aménagement du territoire.

Zelfs als ik zou beschikken over cijfers die wijzen op een duidelijke oordeeltrend van de respectieve CBM’s (waarbij het dan zou gaan om de verhouding van toegekende invrijheidstellingen ten opzichte van de verzoeken daartoe), dan nog is het niet mogelijk dergelijke trends te interpreteren in termen van “correctheid en algemeen geldendheid” van de beslissingen.
Quand bien même je disposerais de chiffres révélant une tendance d'appréciation manifeste de la part des CDS respectives (il s'agirait en l'occurrence de la proportion de mises en liberté octroyées par rapport au nombre de demandes de mise en liberté), il ne serait pas possible d'interpréter une telle tendance de manière à déterminer si ces décisions sont " correctes et peuvent ou non être appliquées de manière générale" .

In het derde lid van hetzelfde artikel lijkt die taak daarentegen te worden toevertrouwd aan de Centrale Dienst voor vaste uitgaven (« voert de CDVU de beslissingen (...) uit »), terwijl volgens het ontworpen artikel 140quater, derde lid, 2º, de lokale politie vraagt om de overzending van de berekening en de gegevens die noodzakelijk zijn voor de betaling, wat erop lijkt te wijzen dat de gemeente of de meergemeentezone, indien ze haar personeel zelf zou willen uitbetalen, daarom moet verzoeken.
À l'alinéa 3 du même article, par contre, cette tâche semble être confiée au Service central des dépenses fixes (« le SCDF exécute les décisions prises . . ». ), alors qu'en vertu de l'article 140quater, alinéa 3, 2º, la police locale demande la transmission du calcul et des données nécessaires au paiement, ce qui semble indiquer que la commune ou la zone de police pluricommunale, si elle veut payer elle-même son personnel, doit en faire la demande.

In het derde lid van hetzelfde artikel lijkt die taak daarentegen te worden toevertrouwd aan de Centrale Dienst voor vaste uitgaven (« voert de CDVU de beslissingen (..) uit »), terwijl volgens het ontworpen artikel 140quater, derde lid, 2º, de lokale politie vraagt om de overzending van de berekening en de gegevens die noodzakelijk zijn voor de betaling, wat erop lijkt te wijzen dat de gemeente of de meergemeentezone, indien ze haar personeel zelf zou willen uitbetalen, daarom moet verzoeken.
À l'alinéa 3 du même article, par contre, cette tâche semble être confiée au Service central des dépenses fixes (« le SCDF exécute les décisions prises ..». ), alors qu'en vertu de l'article 140quater, alinéa 3, 2º, la police locale demande la transmission du calcul et des données nécessaires au paiement, ce qui semble indiquer que la commune ou la zone de police pluricommunale, si elle veut payer elle-même son personnel, doit en faire la demande.

De verzoekende partijen doen in de beide zaken gelden dat de minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten en aan wie, op grond van de aangevochten bepalingen, administratieve sancties worden opgelegd, op discriminerende wijze worden behandeld, in zoverre zij niet dezelfde procedurele waarborgen genieten als de minderjarigen die door het openbaar ministerie worden vervolgd wegens als misdrijf omschreven feiten : laatstgenoemden vallen in de regel onder de bevoegdheid van de jeugdrechter, die enkel op vordering van de procureur des Konings optreedt, onafhankelijk en onpartijdig is en beschermende maatregelen neemt die afhankelijk zijn van de persoonlijkheid van de minderjarigen en het milieu waarin ze leven; zij genieten aldus een gedifferentieerde en individuele benadering, worden strafrechtelijk niet aansprakelijk geacht en kunnen steeds hoger beroep instellen tegen de beslissingen die ten aanzien van hen zijn genomen; de eerstgenoemden daarentegen zouden afhankelijk zijn van de beslissing van de ambtenaar die wordt aangewezen bij de wet, zouden strafrechtelijk aansprakelijk worden geacht en als volwassenen worden behandeld aan wie, zonder onderzoek, boeten met een strafrechtelijk karakter zouden worden opgelegd; de jeugdrechter zou enkel kunnen optreden indien de minderjarige daartoe het initiatief neemt, zou niet kunnen overgaan tot de onderzoeksmaatregelen bedoeld in artikel 50 van de wet van 8 april 1965 en zou beslissingen wijzen waartegen geen hoger beroep zou kunnen worden ingesteld.
Les parties requérantes font valoir, dans les deux affaires, que les mineurs ayant atteint l'âge de 16 ans accomplis au moment des faits, auxquels sont infligées des sanctions administratives sur la base des dispositions attaquées, sont traités de manière discriminatoire en ce qu'ils ne bénéficient pas des mêmes garanties procédurales que les mineurs poursuivis par le ministère public pour des faits qualifiés infractions : les seconds relèvent en règle du juge de la jeunesse, lequel intervient sur saisine exclusive du procureur du Roi, est indépendant et impartial et prend des mesures de protection qui sont fonction de la personnalité des mineurs et du milieu dans lequel ils vivent; ils bénéficient ainsi d'une approche différenciée et individuelle, sont présumés pénalement irresponsables et peuvent toujours faire appel des décisions prises à leur égard; les premiers, en revanche, seraient tributaires de la décision du fonctionnaire désigné par la loi, seraient présumés pénalement responsables et traités comme des adultes auxquels seraient infligées, sans investigation, des amendes à caractère pénal; le juge de la jeunesse ne pourrait intervenir que si le mineur en prend l'initiative, ne pourrait procéder aux mesures d'investigation prévues à l'article 50 de la loi du 8 avril 1965 et rendrait des décisions qui ne seraient pas susceptibles d'appel.

iii) leden van hooggerechtshoven, constitutionele hoven of van andere hoge rechterlijke instanties die arresten wijzen waartegen doorgaans geen verder beroep mogelijk is, behalve in uitzonderlijke omstandigheden;
iii) les membres des cours suprêmes, des cours constitutionnelles ou d’autres hautes juridictions dont les décisions ne sont pas susceptibles de recours, sauf circonstances exceptionnelles;

leden van hooggerechtshoven, constitutionele hoven en andere hoge rechterlijke instanties die arresten wijzen waartegen doorgaans geen verder beroep mogelijk is, behalve in uitzonderlijke omstandigheden;
les membres des cours suprêmes, des cours constitutionnelles ou d’autres hautes juridictions dont les décisions ne sont pas susceptibles de recours, sauf circonstances exceptionnelles;

Uit de omstandigheid dat het aanvaardbaar is dat de in artikel 479 van het voormelde Wetboek vermelde personen onmiddellijk door het hof van beroep worden berecht en dat het, gelet op de vereisten van een goede rechtsbedeling, wenselijk is te vermijden dat rechtscolleges onverzoenbare beslissingen wijzen, terwijl die beslissingen betrekking zouden hebben op dezelfde feiten, die zijn gepleegd zowel door in het voormelde artikel 479 vermelde personen als door andere personen, volgt niet dat laatstgenoemde personen een dubbele aanleg zou mogen worden ontzegd zonder dat de artikelen 10 en 11 van de Grondwet zouden zijn geschonden.
Qu'il soit admissible que les personnes mentionnées à l'article 479 du Code précité se voient jugées immédiatement par la cour d'appel et qu'il soit souhaitable, eu égard aux exigences d'une bonne administration de la justice, d'éviter que des juridictions rendent des décisions inconciliables alors qu'elles porteraient sur les mêmes faits, commis à la fois par des personnes mentionnées à l'article 479 précité et par d'autres personnes, n'emporte pas que les secondes puissent être privées d'un double degré de juridiction sans que les articles 10 et 11 de la Constitution soient violés.