Vertaling van "elementen die gerechtelijke toetsing mogelijk " (Nederlands → Frans) :

Ter gelegenheid van de bespreking met betrekking tot artikel 329bis maakten het belang van het kind en de door de rechter uitgeoefende marginale toetsing het voorwerp uit van de volgende opmerkingen : « Toetsing aan het belang van het kind moet ofwel altijd ofwel nooit mogelijk zijn. Bovendien moet de toetsingsmogelijkheid uiteraard gelijklopend zijn in artikel 329bis en artikel 332quinquies. Hoe dan ook is de toetsingsbevoegdheid best marginaal als men de biologische werkelijkheid vooropstelt. In zijn meest recente arrest ter zake heeft het Arbitragehof duidelijk geoordeeld dat een toetsing aan het belang van het minderjarige kind altijd mogelijk moet zijn (arrest nr. 66/2003). Het is daarmee teruggekomen op eerdere rechtspraak. Dit laatste arrest ligt bovendien in de lijn van de Europese rechtspraak. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de vaderlijke erkenning in het belang van het kind kan worden geweigerd, ook al wordt het bestaan van de biologische band niet betwist (EHRM, arrest-Yousef t. Nederland van 5 november 2002). Dat wil nog niet zeggen dat de regel dat nooit een toetsing mogelijk is, strijdig zou zijn met onze Grondwet of met artikel 8 EVRM. Zie trouwens wetsvoorstel 0209/001, zij het dat dat ten onrechte enkel de erkenning en niet de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap betreft. De spreker is van oordeel dat op het gebied van de oorspronkelijke afstamming de biologische waarheid mag overwegen, zodat er nooit toetsing aan het belang van het kind hoeft te zijn. Waar de vaststelling van de afstamming met de biologische ouder voor het kind nadelig zou zijn, kan de functionering daarvan worden uitgeschakeld, vb. via ontzetting van het ouderlijk gezag.
A l'occasion de la discussion portant sur l'article 329bis, l'intérêt de l'enfant et le contrôle marginal exercé par le juge firent l'objet des observations suivantes : « La prise en compte de l'intérêt de l'enfant doit être toujours possible, ou ne jamais l'être. En outre, cette possibilité doit évidemment être identique dans les articles 329bis et 332quinquies. Quoi qu'il en soit, il est préférable que cette possibilité de prendre en compte l'intérêt de l'enfant soit marginale si l'on consacre la réalité biologique. Dans son arrêt le plus récent en la matière, la Cour d'arbitrage a clairement estimé que la prise en compte de l'intérêt de l'enfant mineur devrait être toujours possible (arrêt n° 66/2003), revenant ainsi sur la jurisprudence antérieure. Cet arrêt s'inscrit en outre dans le droit fil de la jurisprudence européenne. La Cour européenne des droits de l'homme a estimé que la reconnaissance paternelle peut être refusée dans l'intérêt de l'enfant, bien que l'existence du lien biologique ne soit pas contestée (CEDH, arrêt Yousef V. Pays-Bas du 5 novembre 2002). Cela ne signifie pas pour autant que la règle selon laquelle la prise en compte de l'intérêt de l'enfant n'est jamais possible serait contraire à notre Constitution ou à l'article 8 de la CEDH. L'orateur renvoie du reste à la proposition de loi n° 0209/001, bien qu'elle n'ait trait, à tort, qu'à la reconnaissance de la paternité et non à l'établissement de celle-ci par voie judiciaire. L'intervenant est d'avis qu'en ce qui concerne la filiation initiale, la vérité biologique peut prévaloir, de sorte qu'il n'est jamais nécessaire de prendre en compte l'intérêt de l'enfant. Lorsque l'établissement de la filiation avec le parent biologique est susceptible de nuire à l'enfant, le fonctionnement peut en être exclu, par exemple, par le biais d'une déchéance de l'autorité parentale. Lorsque l'établissement de la filiation avec un parent non biologique serait souhaitable pour l'enfant, l'adoption constitue un ...

­ het globaal toezicht op de manier waarop de politiediensten disciplinaire dossiers en de gerechtelijke dossiers lastens politieambtenaren behandelen, impliceert dat het Comité P van alle klachten op de hoogte wordt gebracht; daarbij dient niet alleen een kopie van de klacht en van het gevolg dat aan de klacht is verleend (artikel 14 van het wetsvoorstel) te worden meegedeeld maar ook van de onderzoeksdaden en het resultaat ervan; doel van deze informatie is niet om in de plaats te treden van de interne inspectie maar wel om, enerzijds, een marginale toetsing mogelijk te maken van de wijze waarop deze klachten worden behandeld en, anderzijds, om over volledige en correcte cijfers en gegevens te beschikken die globale conclusies mogelijk maken.
­ que dans le cadre du contrôle global de la manière dont les services de police examinent les dossiers disciplinaires et les dossiers judiciaires à charge de fonctionnaires de police, le Comité P doit être informé de l'ensemble des plaintes; dans cette optique, il faut que l'on transmette une copie non seulement de la plainte et des suites qui lui sont données (art. 14 de la proposition de loi), mais également des actes d'instruction et de leur résultat; le but est, non pas de substituer cette information à l'inspection interne, mais de permettre, d'une part, un contrôle marginal de la manière dont ces plaintes sont examinées et, d'autre part, de disposer de chiffres complets et corrects qui permettent de tirer des conclusions globales.

De heer De Vroom verwijst naar artikel 2bis in het statuut van de gerechtelijke politie, dat het voor goede elementen van de gemeentepolitie mogelijk maakt om zonder examen naar de gerechtelijke politie over te stappen.
Il se réfère à l'ancien article 2bis dans les dispositions statutaires de la police judiciaire qui permettait à de bons éléments de la police communale de transiter vers la police judiciaire sans examen.

» 2. « Schendt artikel 508/19 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals ingevoegd bij artikel 4 van de wet van 23 november 1998 ' betreffende de juridische bijstand ', door de Koning niet ertoe te verplichten het bedrag van de vergoedingen van de advocaten die juridische tweedelijnsbijstand verstrekken vast te stellen in samenhang met het aantal van hun prestaties en door het de Koning aldus mogelijk te maken een begroting in de vorm van een ' gesloten enveloppe ' vast te stellen om die verstrekkers te vergoeden, artikel 23, derde lid, 2°, van de Grondwet, in zoverre die bepaling vereist dat de wetgever de essentiële elementen die het recht op juridische bijstand waarborgen, zelf moet vaststellen en niet toestaat dat aan de Koning de mogelijkheid wordt gelaten om een aanzienlijke achteruitgang in de bescherming van die fundamentele vrijheid door te voeren door de waarde van het punt ' Gerechtelijke bijstand ' te bepalen ?
»; 2. « En ne contraignant pas le Roi à fixer le montant des indemnités des avocats prestataires de l'aide juridique de deuxième ligne en lien avec le nombre de leurs prestations et en permettant ainsi au Roi de fixer un budget sous la forme d'une ' enveloppe fermée ' pour rémunérer ces prestataires, l'article 508/19 du Code judiciaire, tel qu'inséré par l'article 4 de la loi du 23 novembre 1998 ' relative à l'aide juridique ' viole-t-il l'article 23, alinéa 3, 2° de la Constitution, en ce que cette disposition exige que le législateur fixe lui-même les éléments essentiels garantissant le droit à l'aide juridique et n'autorise pas à laisser au Roi la possibilité d'opérer, en fixant la valeur du point d'aide juridique, un recul significatif dans la protection de cette liberté fondamentale ?

Teneinde te voorkomen dat « een daad van een onderzoeksrechter » echter te ruim zou geïnterpreteerd worden, waardoor ook mogelijks andere in artikel 828 van het Gerechtelijk Wetboek opgesomde wrakingsgronden aan de voorgestelde toetsing zouden worden onderworpen (bv. het feit reeds eerder als rechter van de zaak kennis te hebben genomen (1), kan evenwel volgende verduidelijking worden aangebracht : « Daden door een onderzoeksrechter gesteld in de loop van een door hem gevoerd gerechtelijk onderzoek ten aanzien van een van de partijen in dit onderzoek kunnen op zichzelf slechts aanleiding geven tot gewettigde verdenking wanneer uit hun aard en omvang objectief bekeken een indruk van partijdigheid ontstaat».
Afin d'éviter que la notion « un acte d'un juge d'instruction » ne fasse l'objet d'une interprétation trop large en vertu de laquelle l'appréciation proposée serait étendue à d'autres causes de récusation parmi celles qui sont énumérées à l'article 828 du Code judiciaire (par exemple, le fait d'avoir déjà eu à connaître de la cause en tant que juge (1) l'on pourrait, toutefois, apporter la précision suivante : « Les actes qu'un juge d'instruction pose, au cours d'une instruction judiciaire qu'il dirige, vis-à-vis de l'une des parties à cette instruction, ne peuvent constituer en soi une cause de suspicion légitime que si leur nature et leur étendue font naître objectivement une impression de partialité ».

« De door de Ministerraad aangevoerde elementen om te verantwoorden dat de geslaagden voor het examen voor bevordering tot de graad van gerechtelijk commissaris of laboratoriumcommissaris een automatische bevordering tot de graad van officier genieten, in tegenstelling tot de beginselen die als leidraad hebben gediend bij de valorisatie van de diploma's van toepassing op alle leden van de voormalige politiekorpsen, maken het niet mogelijk op relevante en redelijke wijze het verschil in behandeling te verantwoorden dat aldus wordt gemaakt tussen de voormelde geslaagden en de geslaagden voor het examen voor officier bij de gemeentepolitie.
« Les éléments avancés par le Conseil des ministres pour justifier que les lauréats de l'examen au grade de commissaire judiciaire ou de commissaire de laboratoire bénéficient d'une promotion automatique au grade d'officier, contrairement aux principes qui ont guidé la valorisation des diplômes applicables à l'ensemble des membres des anciens corps de police, ne permettent pas de justifier de manière pertinente et raisonnable la différence de traitement qui est ainsi faite entre les lauréats précités et les lauréats de l'examen d'officier de la police communale.

De verwijzende rechter is van oordeel dat artikel 1415 van het Gerechtelijk Wetboek niet van toepassing is op artikel 409 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, waardoor dit laatste artikel slechts een formele toetsing door de beslagrechter mogelijk zou maken.
Le juge a quo estime que l'article 1415 du Code judiciaire n'est pas applicable lorsque l'est l'article 409 du Code des impôts sur les revenus 1992, de sorte que ce dernier article permettrait seulement au juge des saisies d'exercer un contrôle formel.

(33) Er moet een regeling worden getroffen om een snelle aanpassing van de methoden ter aanwijzing van risicogebieden in de lidstaten mogelijk te maken, met inbegrip van de periodieke toetsing van de gemeenschappelijke elementen daarvan.
(33) Des dispositions devraient être prises pour permettre l’adaptation rapide des méthodes de détermination des zones à risque dans les États membres, et notamment le réexamen régulier des éléments communs de ces méthodes.