Traduction de «eerste zaak het stilzwijgen heeft bewaard » (Néerlandais → Français) :

Het eerste onderdeel van het enige middel in de zaak nr. 6191 heeft betrekking op de mogelijke schending van het Verdrag van Aarhus; in het milieu- en stedenbouwrecht zou het van essentieel belang zijn, zowel voor de aanvrager van de vergunning als voor de betrokken derden, dat hun niet de dienst zou worden ontzegd die een gespecialiseerde overheid kan bieden door het verwachte advies te geven of een expliciete beslissing te nemen.
La première branche du moyen unique dans l'affaire n° 6191 concerne l'éventuelle violation de la Convention d'Aarhus : en matière d'environnement et d'urbanisme, il serait essentiel, tant pour le demandeur du permis que pour les tiers intéressés, qu'ils ne soient pas privés du service qu'une administration spécialisée peut rendre en remettant l'avis attendu ou en prenant une décision explicite.

Meester Lode Van den Hende, van het kantoor Herbert Smith LLP, Loksumstraat 25 te Brussel, werd weerhouden om de belangen van de Belgische Staat in deze zaak die betrekking heeft op twee procedures, te behartigen: de eerste als verzoeker tegen de beslissing van de Europese Commissie van 27 juli 2011 waarin de staatssteun door het FAVV als onwettig werd bestempeld (deze procedure heeft geleid tot het arrest van 30 juni 2016 van het Hof van Justitie van de Europese Unie waarin de voorziening van de Belgische Staat tot de vernietiging van het arrest van het Gerecht van de Europese Unie van 25 maart 2015 werd verworpen), de andere procedure, nog hangende, als verweerder in de inbreukprocedure ingesteld door de Europese Commissie tegen België.
Maître Lode Van den Hende du bureau Herbert Smith LLP, rue de Loxum 25 à Bruxelles, a été retenu pour défendre les intérêts de l'État belge en cette affaire qui s'articule en deux procédures: l'une de recours, en qualité de demandeur, contre la décision de la Commission européenne du 27 juillet 2011 déclarant illégale l'aide accordée par l'AFSCA en ce domaine (procédure ayant abouti à l'arrêt du 30 juin 2016 de la Cour de justice de l'Union européenne rejetant le pourvoi de la Belgique demandant l'annulation de l'arrêt du Tribunal de l'Union européenne du 25 mars 2015), l'autre procédure, toujours pendante, en qualité de défendeur, faisant l'objet d'un recours en manquement de la Commission européenne contre la Belgique.

In het Dayanan-arrest heeft het daarnaast geoordeeld dat, ondanks het feit dat de persoon die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd, tijdens de inverzekeringstelling het stilzwijgen heeft bewaard, de stelselmatige beperking van de toegang tot een advocaat volstond om te besluiten tot de niet-naleving van de vereisten van artikel 6 van het Verdrag (EHRM, 13 oktober 2009, Dayanan t. Turkije, § 33).
Dans l'arrêt Dayanan, elle a en outre jugé que, bien que l'accusé ait gardé le silence au cours de la garde à vue, la restriction systématique à l'accès à un avocat suffisait à conclure à un manquement aux exigences de l'article 6 de la Convention (CEDH, 13 octobre 2009, Dayanan c. Turquie, § 33).

De rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen heeft het advies van de administratie in die zaak gevolgd, de geest van de wet indachtig.
Interpellé à ce propos, le tribunal de première instance d'Anvers a suivi cet avis, respectant l'esprit de la loi.

3. Tabel 3 toont het aantal zaken van openbare schennis van de goede zeden ingestroomd bij de Belgische correctionele parketten tussen 1 januari 2009 en 31 december 2014 en waarvoor de correctionele rechtbank een eerste vonnis ten gronde heeft uitgesproken, volgens het type vonnis en per jaar van instroom van de zaak (a en % in kolom).
3. Le tableau 3 reprend le nombre d'affaires d'outrage public aux bonnes moeurs entrées dans les parquets correctionnels de Belgique entre le 1er janvier 2009 et le 31 décembre 2014 et pour lesquelles un premier jugement au fond a été prononcé par le tribunal correctionnel, selon le type de jugement et par année d'entrée de l'affaire (n % en colonne).

3. Tabel 3 toont het aantal zaken van aanranding van de eerbaarheid ingestroomd bij de Belgische correctionele parketten tussen 1 januari 2009 en 31 december 2014 en waarvoor de correctionele rechtbank een eerste vonnis ten gronde heeft uitgesproken, volgens het type vonnis en per jaar van instroom van de zaak (a en % in kolom).
3. Le tableau 3 reprend le nombre d'affaires d'attentats à la pudeur entrées dans les parquets correctionnels de Belgique entre le 1er janvier 2009 et le 31 décembre 2014 et pour lesquelles un premier jugement au fond a été prononcé par le tribunal correctionnel, selon le type de jugement et par année d'entrée de l'affaire (n % en colonne).

De verwijzende rechter vraagt aan het Hof of de bepaling die in die zaak in het geding is, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre zij de curator bestraft die vóór 1 oktober 2002 op een geïndividualiseerde bankrekening op naam van het faillissement de voor de lopende uitgaven noodzakelijke fondsen heeft bewaard, zonder daartoe de toelating te hebben verkregen van de rechter-commissaris, terwijl artikel 51 van de faillissementswet, in zijn nieuwe versie, niet langer de curatoren zou bestraffen die, na 1 oktober 2002, op dezelfde wijze hebben gehandeld, zonder dat de rechter-commissaris daartoe zijn toestemming heeft gegeven en zonder dat hij het maximumbedrag heeft vastgesteld van de sommen die kunnen worden bewaard op de geïndividualiseerde rekening op naam van het faillissement.
Le juge a quo demande à la Cour si la disposition en cause dans cette affaire viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elle sanctionne le curateur qui, avant le 1 octobre 2002, a conservé sur un compte bancaire individualisé au nom de la faillite les fonds nécessaires aux dépenses courantes, sans avoir obtenu l'autorisation du juge-commissaire pour ce faire, alors que, dans sa nouvelle version, l'article 51 de la loi sur les faillites ne sanctionnerait plus les curateurs qui, postérieurement au 1 octobre 2002, ont agi de la même manière, sans que le juge-commissaire y ait marqué son accord ni qu'il ait fixé le montant maximal des sommes pouvant être conservées sur le compte individualisé au nom de la faillite.

[7] In zaak 241/05 heeft het Europees Hof van Justitie verklaard dat artikel 20, lid 1, van de Schengenuitvoeringsovereenkomst aldus dient te worden uitgelegd dat het begrip „eerste binnenkomst” in deze bepaling niet alleen de allereerste binnenkomst op het grondgebied van de staten die de Schengenovereenkomst hebben gesloten, betreft, maar ook de eerste binnenkomst op dit grondgebied na het verstrijken van een periode van zes maanden na deze allereerste binnenkomst, alsook op elke andere eerste binnenkomst na het verstrijken van elke nieuwe periode van zes maanden na de vorige datum van eerste binnenkomst.
[7] Dans l’affaire C-241/05, la Cour de justice a déclaré que l’article 20, paragraphe 1, de la convention d’application de l’accord de Schengen doit être interprété en ce sens que la notion de «première entrée» figurant à cette disposition vise, outre la toute première entrée sur les territoires des États contractants audit accord, la première entrée sur ces territoires intervenant après l’expiration d’une période de six mois à compter de cette toute première entrée ainsi que toute autre première entrée intervenant après l’expiration de toute nouvelle période de six mois à compter d’une précédente date de première entrée.

In onderhavige zaak, net zoals in de eerste zaak die aanleiding heeft gegeven tot het arrest nr. 85/2001, kon de benadeelde persoon onmiddellijk in rechte treden tegen de overheid die aansprakelijk zou kunnen worden verklaard, zonder dat hij diende te wachten tot de Raad van State uitspraak zou hebben gedaan over het beroep dat hij had ingesteld tegen de beslissing van de minister waarbij zijn kandidatuur niet in aanmerking werd genomen.
Dans la présente affaire, comme dans la première affaire qui a donné lieu à l'arrêt n° 85/2001, la personne préjudiciée pouvait agir immédiatement contre l'autorité susceptible d'être déclarée responsable, sans qu'elle dût attendre que le Conseil d'Etat ait statué sur le recours qu'elle avait introduit contre la décision du ministre de ne pas prendre en considération sa candidature.

In zijn arrest nr. 71/99 van 17 juni 1999, gewezen in onderhavige zaak nr. 1406, heeft het Hof beslist « dat de zaak van de rol van het Hof zal worden geschrapt met betrekking tot de artikelen 99 en 100 van de wet van 22 februari 1998 houdende sociale bepalingen, indien de artikelen 121 en 122, eerste lid, van de wet van 25 januari 1999 houdende sociale bepalingen niet het voorwerp zijn geweest van een beroep tot vernietiging binnen de wettelijke termijn van zes maanden die op 6 februari 1999 een aanvang heeft genomen of indien een dergelijk beroep wordt verworpen » en heeft het beroep voor het overige verworpen.
Dans son arrêt n° 71/99 du 17 juin 1999, rendu dans la présente affaire 1406, la Cour a décidé que « l'affaire sera rayée du rôle de la Cour en ce qui concerne les articles 99 et 100 de la loi du 22 février 1998 portant des dispositions sociales si les articles 121 et 122, alinéa 1, de la loi du 25 janvier 1999 portant des dispositions sociales n'ont pas fait l'objet d'un recours en annulation dans le délai légal de six mois qui a pris cours le 6 février 1999 ou si un tel recours est rejeté » et a rejeté le recours pour le surplus.