Vertaling van "eerste richtlijn verzekeringen niet-leven " (Nederlands → Frans) :

Ze geven gevolg aan een met redenen omkleed advies van de Europese Commissie. Die is van oordeel dat de ziekenfondsen en de andere mutualistische entiteiten, die op de markt van de aanvullende ziektekostenverzekeringen in concurrentie treden met de verzekeringsondernemingen, eveneens moeten voldoen aan de regels waarin is voorzien door de Europese schadeverzekeringsrichtlijnen, te weten richtlijn 73/239/EEG (« eerste richtlijn verzekeringen niet-leven ») en richtlijn 92/49/EEG (« derde richtlijn verzekeringen niet-leven »).
Ils font suite à un avis motivé de la Commission européenne qui estime que les mutualités et les autres entités mutualistes, qui entrent en concurrence avec les entreprises d'assurances sur le marché des assurances complémentaires, doivent également respecter les règles prévues par les directives européennes relatives aux assurances de dommages, à savoir la directive 73/239/CEE (« première directive assurances non-vie ») et la directive 92/49/CEE (« troisième directive assurances non-vie »).

Teneinde te voldoen aan het specialiteitsbeginsel bepaald in artikel 8, 1, b), van de eerste richtlijn « verzekeringen niet-leven », zullen de diensten die vandaag door de mutualistische entiteiten aangeboden worden en die verzekeringen zijn, enkel nog kunnen worden aangeboden door een afzonderlijke rechtspersoon, namelijk de maatschappij van onderlinge bijstand, die geen andere diensten zal kunnen aanbieden dan de diensten die verzekeringen zijn.
Afin de satisfaire au principe de spécialité, prévu par l'article 8, 1, b), de la première directive « assurance non-vie », les services offerts aujourd'hui par les entités mutualistes qui constituent des assurances ne pourront plus être offerts que par une personne juridique distincte, à savoir la société mutualiste, qui ne pourra pas offrir d'autres services que des services constituant des assurances.

Het begrip « verrichtingen » komt uit eerste richtlijn « verzekeringen niet-leven » die stelt dat deze richtlijn geen betrekking heeft op de « verrichtingen van instellingen op het gebied van voorzorg en bijstand, waarvan de prestaties verschillen naar gelang van de beschikbare middelen en in het kader waarvan de bijdragen der leden forfaitair worden betaald ».
La notion d'« opérations » est empruntée à la première directive « assurances non-vie » qui précise que cette directive ne concerne pas les « opérations d'organismes de prévoyance et de secours dont les prestations varient d'après les ressources disponibles et dans lesquels la contribution des adhérents est déterminée forfaitairement ».

De notie 'verrichtingen' gaat terug op artikel 2, 2, b), van de eerste richtlijn 'verzekeringen niet-leven', dat stelt dat deze richtlijn geen betrekking heeft op 'verrichtingen van instellingen op het gebied van voorzorg en bijstand waarvan de prestaties verschillen naar gelang van de beschikbare middelen en in het kader waarvan de bijdragen der leden forfaitair worden bepaald'.
La notion d''opérations' est empruntée à l'article 2, 2, b), de la première directive 'assurances non-vie', qui dispose que la directive ne concerne pas les 'opérations d'organismes de prévoyance et de secours dont les prestations varient d'après les ressources disponibles et dans lesquels la contribution des adhérents est déterminée forfaitairement'.

- enerzijds door het feit dat het een uitvoeringsmaatregel uitmaakt die opgesteld werd ingevolge de inwerkingtreding van de wet van 26 april 2010 houdende diverse bepalingen inzake de organisatie van de aanvullende ziekteverzekering (I), aangenomen om tegemoet te komen aan de bezwaren van de Europese Commissie in haar gemotiveerd advies van 6 mei 2008 waarin deze van oordeel was dat de diensten aangeboden door de Belgische mutualistische entiteiten in het kader van hun aanvullende verzekering in feite verzekeringen niet-leven zijn die bijgevolg moeten voldoen aan de bepalingen van de eerste en derde Europese richtlijn verzekeringen niet-leven.
- d'une part, par le fait que cet avant-projet constitue une mesure d'exécution rédigée à la suite de l'entrée en vigueur de la loi du 26 avril 2010 portant des dispositions diverses en matière de l'organisation de l'assurance maladie complémentaire (I), adoptée afin de rencontrer les griefs formulés par la Commission européenne dans son avis motivé du 6 mai 2008 dans lequel elle a estimé que des services offerts par les entités mutualistes belges dans le cadre de leur assurance complémentaire constituent en fait des assurances non-vie qui doivent, dès lors, satisfaire aux dispositions des première et troisième directives européennes assurances non-vie.

2. Een niet-EU abi-beheerder die de intentie heeft voorafgaand een vergunning te verkrijgen als bedoeld in lid 1, moet voldoen aan deze richtlijn, uitgezonderd hoofdstuk VI. Wanneer en in zover deze naleving van een bepaling van deze richtlijn onverenigbaar is met de naleving van de wetgeving die geldt voor de niet-EU abi-beheerder en/of de niet-EU-abi die in de Unie wordt verhandeld, is er voor de abi-beheerder geen verplichting die bepaling van deze richtlijn na te leven, als hij kan aantonen dat:
2. Un gestionnaire établi dans un pays tiers qui a l’intention d’obtenir un agrément préalable tel que visé au paragraphe 1 respecte la présente directive, à l’exception du chapitre VI. Si et dans la mesure où le respect d’une disposition de la présente directive est incompatible avec le respect du droit dont relève le gestionnaire établi dans un pays tiers et/ou le FIA de pays tiers commercialisé dans l’Union, le gestionnaire n’est pas tenu de respecter ladite disposition de la présente directive s’il peut apporter la preuve de ce qui suit:

Bij deze overdracht werd artikel 12.5 van de derde richtlijn verzekeringen niet-leven toegepast (stilzwijgend akkoord) (50742)
Il a été fait application de l'article 12.5 de la troisième directive assurance non-vie (accord tacite) (50742)

Vermits het verzekerde risico hetzij het overleven, hetzij het overlijden van de verzekerde is - ongeacht of het gaat om verzekeringen bij overlijden (levenslange overlijdensverzekering, tijdelijke levensverzekering, overlevingsverzekering, verzekering op vaste termijn), verzekeringen bij leven of levensverzekeringen in enge zin (verzekering met uitgesteld kapitaal, lijfrenteverzekering) of nog om gemengde verzekeringen, die slechts een verzekering bij overlijden en een verzekering bij leven naast elkaar doen bestaan -, kan niet worden geloochend dat die soort van verzekering nauw verbonden is met de persoon van de verzekerde; het voordeel ervan diende, door de aard ervan, bijgevolg te worden beschouwd als een eigen goed, los van de vervaldag van de verzekering en zelfs wanneer het huwelijksvermogensstelsel dat is van de algehele gemeenschap.
Le risque assuré étant soit la survie, soit le décès de l'assuré - qu'il s'agisse d'assurances en cas de décès (assurance-vie entière, temporaire, assurance de survie, assurance à terme fixe), d'assurances en cas de vie ou assurances-vie au sens étroit (assurance de capital différé, assurance de rente viagère) ou d'assurances mixtes, lesquelles ne sont que la juxtaposition d'une assurance en cas de décès et d'une assurance en cas de vie -, on ne peut nier que ce type d'assurance est lié intimement à la personne de l'assuré; il convenait donc d'en considérer le bénéfice comme bien propre par nature, indépendamment de l'échéance de l'assurance et même lorsque le régime matrimonial est celui de la communauté universelle.