Vertaling van "echter ook aandacht blijven besteden aan aanslepende humanitaire crises zoals " (Nederlands → Frans) :

We moeten echter ook aandacht blijven besteden aan aanslepende humanitaire crises zoals deze.
Mais nous ne devons pas détourner notre attention des crises humanitaires actuelles comme celle‑ci.

19. verzoekt alle humanitaire spelers om, gelet op de duur van de huidige crises, onderwijs integraal deel te laten uitmaken van hun humanitaire respons en zich nog meer in te zetten voor onderwijs, door bij crisissituaties al in een vroege fase onderwijsmaatregelen te nemen en ervoor te zorgen dat hiervoor voldoende middelen worden uitgetrokken; verzoekt ze voorts bijzondere aandacht te besteden aan kwetsbare groepen zoals meisjes, gehandicapten en armen, rekening te houden met ontheemde kinderen en jongeren die onderdak hebben gevonden in gastgemeenschappen, en gepaste aandacht te schenken aan secundair onderwijs, zodat adolescenten niet worden uitgesloten van onderwijs;
19. demande à tous les acteurs de l'aide humanitaire, étant donné le caractère prolongé des crises contemporaines, de veiller à ce que l'éducation fasse partie intégrante de leur intervention ainsi que d'intensifier leur engagement dans l'éducation en recourant aux pôles d'action dès les premières phases de la crise et en veillant à y consacrer des fonds suffisants; invite ces acteurs à accorder une attention particulière aux groupes vulnérables comme les filles, les enfants handicapés et les enfants pauvres, à tenir compte des enfants et des jeunes déplacés dans leur communauté d'accueil et à prendre dûment en considération l'enseignement secondaire afin de veiller à ce que les adolescents ne soient pas privés d'éducation;

92. neemt kennis van het bestaan van mensenrechtensubcommissies, waarin de landen aan de zuidoever van de Middellandse Zee (Marokko, Tunesië, Libanon, Jordanië, Egypte, Israël en de Palestijnse Autoriteit) zitting hebben, in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid en verzoekt de Raad en de Commissie mensenrechtensubcommissies op te richten in alle buurlanden; herhaalt zijn verzoek aan parlementariërs betrokken te zijn bij de voorbereidingen van de vergaderingen van die subcommissies en geïnformeerd te worden over de resultaten ervan; is verheugd over de raadpleging vooraf en achteraf van het maatschappelijk middenveld door de delegatie van de Commissie in het partnerland en door de betreffende diensten van de Commissie in Brussel; plaatst echter vraagtekens bij de doeltreffendheid en de samenhang van de gehanteerde methode en in het bijzonder bij de criteria voor de evaluatie van het binnen deze subcommissies gevoerde overleg; is van oordeel dat deze subcommissies specifiek toezicht moeten uitoefenen op in de actieplannen vermelde mensenrechtenvraagstukken, maar benadrukt dat overleg over mensenrechten absoluut niet beperkt moet blijven tot deze subcommissies en benadrukt het belang van coördinatie met andere mensenrechtengerelateerde kwesties, zoals migratie; benadrukt dat deze kwesties moeten worden meegenomen in de politieke dialoog op het hoogste niveau, om zo de samenhang van het EU-beleid op dit vlak te vergroten; blijft ervan overtuigd dat het Europees nabuurschapsbeleid zoals het is opgesteld en gestructureerd (actieplan, monitoringverslag en subcommissies) een krachtige hefboom zou kunnen zijn voor het bevorderen van de mensenrechten indien de Europese Unie een echte politieke wil zou tonen om de mensenrechten op samenhangende, systematische en overkoepelende wijze voorop te stellen; is derhalve van mening dat eerbiediging van de mensenrechten en democratische beginselen een eerste vereiste moet zijn bij het intensiveren van de betrekkingen tus ...
92. prend note de l'existence de sous-commissions des droits humains, associant des pays de la rive sud de la Méditerranée (Maroc, Tunisie, Liban, Jordanie, Égypte, Israël et Autorité palestinienne), inscrites dans le cadre de la politique européenne de voisinage et invite le Conseil et la Commission à créer des sous-commissions des droits de l'homme avec tous les pays voisins; préconise à nouveau que des parlementaires soient associés à la préparation des réunions de ces sous-commissions et informés de leurs résultats; se félicite de la consultation en amont et en aval de la société civile par la délégation de la Commission dans le pays partenaire et par les services concernés de la Commission à Bruxelles; s'interroge cependant sur l'efficacité et la cohérence de la méthode employée et, en particulier, sur les critères d'évaluation des discussions menées au sein de ces sous-commissions; estime que ces sous-commissions doivent permettre le suivi spécifique des questions de droits de l'homme inscrites dans les plans d'action, mais rappelle que les discussions en matière de droits de l'homme ne doivent en aucun cas être confinées à ces sous-commissions et souligne à cet égard l'importance de la coordination avec d'autres sous-commissions qui s'intéressent à des aspects liés aux droits de l'homme, tels que les migrations; met en avant la nécessité d'inclure ces questions dans le cadre du dialogue politique jusqu'au plus haut niveau de manière à renforcer la cohérence de la politique de l'Union en la matière et de réduire les dissonances dans les déclarations sur la situation en matière de droits de l'homme faites à la presse par les deux parties; reste convaincu que la politique européenne de voisinage, telle qu'elle est conçue et telle qu'elle s'articule (plan d'action, rapport de suivi et sous-commissions), pourrait être un véritable levier de promotion des droits humains si l'Union faisait preuve d'une réelle volonté politique de faire respecter la primauté de ...

4. is zich ervan bewust dat de fundamentele humanitaire beginselen van menselijkheid, neutraliteit, onpartijdigheid en onafhankelijkheid van de humanitaire hulp moeten worden beschermd en verdiept, – de niet-naleving van deze beginselen zou nadelig kunnen zijn voor de humanitaire hulpverleners en de getroffen bevolkingen –, zonder daarbij de werkelijke humanitaire behoeften en rampsituaties uit het oog te verliezen, door bijzondere aandacht te besteden aan de meest kwetsbare bevolkingsgroepen, zoals vrouwen en kinderen, en dat bij de verdeling van de hulp ook het beginsel van non-discriminatie moet worden gerespecteerd; is overtuigd van het bestaan van een politieke complementariteit tussen humanitaire noodhulp en het zoeken naar politieke of diplomatieke oplossingen voor de crises die aan de ramp ten grondslag liggen; is van mening dat het concept "Linking Relief, Rehabilitation and Development" (LRRD, koppeling tussen noodhulp, herstel en ontwikkeling) als strategische benadering bij het externe en humanitaire optreden van de Europese Unie moet worden gehanteerd; stelt zich daarom achter het voorstel van de Commissie tot selectie van een aantal "LRRD pilot"-landen die ervaring hebben op dit gebied, voornamelijk in specifieke regio’s die dramatisch te lijden hebben onder de gevolgen van de klimaatsverandering en die onder bijzonder toezicht zouden moeten worden geplaatst, en beschouwt dit als beslissend element voor het succes van de EU-strategie op humanitair vlak;
4. est conscient de la nécessité de protéger et d'approfondir les principes d'humanité, neutralité, impartialité et indépendance de l'aide humanitaire – dont le non-respect pourrait porter préjudice tant au personnel humanitaire qu'aux populations affectées – sans perdre de vue les véritables besoins et urgences humanitaires détectés, en accordant une attention particulière aux groupes les plus vulnérables de la population, tels que les femmes et les enfants, ainsi que de l'obligation de respecter aussi le principe de non-discrimination dans la distribution des aides; est convaincu qu'il existe une complémentarité politique entre l'aide humanitaire d'urgence et la relance, ou l'accompagnement, de la recherche de solutions politiques et diplomatiques aux crises qui sont à l'origine de l'urgence; estime que la notion de lien entre l'aide d'urgence, la réhabilitation et le développement (LARD) doit avoir un caractère stratégique dans l'action extérieure et humanitaire de l'Union européenne; appuie donc la proposition de la Commission de déterminer des pays pilotes LARD ayant de l'expérience dans ce domaine, en particulier dans des régions précises qui souffrent de manière dramatique des conséquences du changement climatique et qui devraient faire l'objet d'une surveillance particulière, et considère que c'est un élément décisif pour le succès des stratégies européennes dans le domaine humanitaire;

16. neemt kennis van de in de Grondwet opgenomen bepaling over het opzetten van een Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulp, hetgeen een duidelijk signaal is van de belangstelling van de Europese Unie voor ontwikkeling; wijst niettemin met nadruk op de uitdaging voor de EU, die speciale zorg en aandacht dient te besteden aan het vaststellen van de werkwijze van het korps en ervoor dient te zorgen dat alleen ervaren vrijwilligers aan het korps kunnen deelnemen; is van mening dat dit initiatief het proces van verbetering van de kwaliteit en professionaliteit van personeel dat bij humanitaire crises wordt ingezet dient te versterken via aanvulling van reeds beschikbare opleidingsprogramma's, nauwe samenwerking met NGO's, de opstelling van een register van beschikbare hulpbronnen en de verspreiding van vooraf geïdentificeerde goede operationele praktijken; verzoekt de Commissie haalbaarheidsstudies te verrichten in verband met de toekomstige ontwikkeling van deze bepaling; onderstreept de noodzaak van erkenning van het verschil tussen civiele en militaire aspecten bij gemeenschappelijke missies op het gebied van ontwapening, humanitaire missies, conflictpreventie en handhaving en herstel van vrede, zoals vastgelegd in artikel III-309, lid 1;
16. prend note de la disposition prévue par le traité constitutionnel de créer un Corps volontaire européen d'aide humanitaire, ce qui constitue un signal clair de l'intérêt que l'Union européenne porte au domaine qui nous concerne; souligne néanmoins le défi auquel est confrontée l'UE qui doit prêter une attention particulière à l'établissement du mode de fonctionnement de ce Corps, en prévoyant que seuls des volontaires expérimentés puissent y participer; déclare que cette initiative doit renforcer le processus d'amélioration de la qualité et du professionnalisme des ressources humaines déployées pendant les crises humanitaires en complétant les programmes de formation déjà existants en coopérant étroitement avec les ONG, établissant un registre des ressources disponibles et diffusant les bonnes pratiques opérationnelles prédéfinies; invite la Commission à entreprendre des études de faisabilité pour l'évolution future de cette disposition; souligne la nécessité de distinguer entre environnement civil et militaire dans le cadre d'actions communes dans le domaine du désarmement, des missions humanitaires, de la prévention des conflits et du maintien et du rétablissement de la paix, comme le stipule l'article III-309, paragraphe 1;