Vertaling van "echt europees kader de resolutie van failliet gaande " (Nederlands → Frans) :

14. roept de Commissie op om snel het verwachte wetsvoorstel in te dienen om binnen een echt Europees kader de resolutie van failliet gaande banken aan te pakken, waarbij een gemeenschappelijk reglement, alsmede een gemeenschappelijke set interventie-instrumenten en -triggers worden gegarandeerd, en de betrokkenheid van belastingbetalers zo klein mogelijk wordt gehouden, namelijk via de oprichting van geharmoniseerde resolutiefondsen die door de sectoren zelf worden gefinancierd (met een op risico's gebaseerde aanpak);
14. invite la Commission à présenter rapidement la proposition législative prévue afin d'entreprendre, dans un véritable cadre européen, la résolution des défaillances bancaires, en garantissant un ensemble commun de règles ainsi qu'une panoplie commune d'outils et de paramètres d'intervention, en réduisant au minimum la participation des contribuables, notamment par la création de fonds harmonisés et financièrement autonomes (selon une approche fondée sur le risque) pour la résolution des défaillances du secteur;

De heer Willems wijst op het belang van dit voorstel van resolutie voor het ruimere debat dat gaande is over de samenwerking tussen ESA en de Europese Unie en de creatie van een echt Europees ruimtevaartbeleid.
M. Willems souligne l'importance de la proposition de résolution en question dans le cadre du débat plus large qui est en cours sur la collaboration entre l'ESA et l'Union européenne et sur la création d'une véritable politique spatiale européenne.

In zijn resolutie van 7 juli 2010 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende grensoverschrijdende crisisbeheersing in de bankensector verzocht het Europees Parlement „de Commissie om uit hoofde van de artikelen 50 en 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie één of meer wetgevingsvoorstellen in te dienen inzake een EU-kader voor crisisbeheer, een financieel stabiliteitsfonds van de EU en een Eenheid afwikkeling”, en in zijn resolutie van 20 november 2012 met aanbevelingen aan de Commissie inzake het verslag van de voorzitters van de Europese Raad, de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en de Eurogroep met als titel „Naar een echte economische en monetaire unie” verklaarde het Parlement dat „het doorbreken van de negatieve terugkoppelingseffecten tussen overheden, banken en de reële economie cruciaal is voor het soepel functioneren van de EMU”, betoogde het dat „er dringend behoefte is aan aanvullende en verstrekkende maatregelen om de crisis in de bankensector op te lossen” en „om een volledig operationele Europese bankenunie te kunnen realiseren” en tegelijkertijd „de voortdurende goede werking van de interne markt voor financiële diensten en het vrije verkeer van kapitaal te kunnen zeker te stellen”.
Dans sa résolution du 7 juillet 2010 contenant des recommandations à la Commission sur la gestion des crises transfrontalières dans le secteur bancaire, le Parlement européen a demandé à la Commission de lui présenter, «sur la base des articles 50 et 114 du traité sur le fonctionnement de l'Union européenne, une ou plusieurs propositions législatives relatives à un cadre de l'Union pour la gestion des crises, à un fonds de stabilité financière de l'Union et à une unité de résolution» et, dans sa résolution du 20 novembre 2012 contenant des recommandations à la Commission sur le rapport des présidents du Conseil européen, de la Commission européenne, de la Banque centrale européenne et de l'Eurogroupe «Vers une véritable Union économique et monétaire», il a estimé «qu'il est primordial pour le bon fonctionnement de l'UEM de rompre les boucles de rétroaction négative entre les États souverains, les banques et l'économie réelle», a souligné «l'impérieuse nécessité d'adopter des mesures supplémentaires de grande envergure pour résoudre la crise du secteur bancaire» et «la mise en place d'une union bancaire européenne pleinement opérationnelle» tout en veillant à ne «pas entraver le bon fonctionnement continu du marché intérieur des services financiers et la libre circulation des capitaux».

(1 ter) In zijn resolutie van 7 juli 2010 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende grensoverschrijdende crisisbeheersing in de bankensector verzocht het Europees Parlement „de Commissie om uiterlijk op [ ... ] op basis van de artikelen 50 en 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, één of meer wetgevingsvoorstellen in te dienen inzake een EU-kader voor crisisbeheer, een financieel stabiliteitsfonds van de EU (het Fonds) en een Eenheid afwikkeling”, en in zijn resolutie van 20 november 2012 met aanbevelingen aan de Commissie inzake het verslag van de voorzitters van de Europese Raad, de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en de Eurogroep met als titel „Naar een echte economische en monetaire unie” verklaarde het Parlement dat „het doorbreken van het patroon van negatieve terugkoppelingseffecten tussen overheden, banken en de reële economie cruciaal is voor een soepele werking van de EMU”, betoogde het dat „er dringend behoefte is aan aanvullende en verstrekkende maatregelen om de crisis in de bankensector op te lossen” en „om een volledig operationele Europese bankenunie te kunnen verwezenlijken” en tegelijkertijd „de voortdurende goede werking van de interne markt voor financiële diensten en het vrije verkeer van kapitaal te kunnen waarborgen”.
(1 ter) Dans sa résolution du 7 juillet 2010 contenant des recommandations à la Commission sur la gestion des crises transfrontalières dans le secteur bancaire, le Parlement européen a demandé à la Commission de lui présenter [...] sur la base des articles 50 et 114 du traité sur le fonctionnement de l'Union européenne, une ou plusieurs propositions législatives relatives à un cadre de l'Union pour la gestion des crises, à un fonds de stabilité financière de l'Union et à une unité de résolution« et, dans sa résolution du 20 novembre 2012 contenant des recommandations à la Commission sur le rapport des présidents du Conseil européen, de la Commission européenne, de la Banque centrale européenne et de l'Eurogroupe »Vers une véritable Union économique et monétaire«, il a estimé »qu'il est primordial pour le bon fonctionnement de l'UEM de rompre les boucles de rétroaction négative entre les États souverains, les banques et l'économie réelle«, a souligné »l'impérieuse nécessité d'adopter des mesures supplémentaires de grande envergure pour résoudre la crise du secteur bancaire« et »la mise en place d'une union bancaire européenne pleinement opérationnelle« tout en veillant à ne »pas entraver le bon fonctionnement continu du marché intérieur des services financiers et la libre circulation des capitaux«.

C. overwegende dat het Parlement in bovengenoemde resolutie van 23 mei 2013 van mening is dat een nieuw instrument voor convergentie en concurrentievermogen (ICC) dat wordt voorgesteld, overeenkomstig de gewone wetgevingsprocedure moet worden goedgekeurd, op de communautaire methode gebaseerd moet zijn en moet voorzien in adequaat toezicht door het Europees Parlement; overwegende dat het Parlement erop wijst dat een dergelijk mechanisme moet worden gefinancierd met middelen uit een nieuwe faciliteit die volgens de communautaire methode wordt ingesteld en beheerd en integraal deel uitmaakt van de EU-begroting, maar wel buiten de maxima van het meerjarig financieel kader (MFK) blijft, om te waarborgen dat het Europees Parlement hierbij volledig betrokken is; overwegende dat het Parlement het met de Commissie eens is dat ICC's de eerste bouwstenen zijn voor een echte begrotingscapaciteit die steun verleent voor solidariteit en de tenuitvoerlegging van structurele hervormingen die duurzame groei bevorderen;
C. considérant que, dans sa résolution susmentionnée du 23 mai 2013, le Parlement est d'avis que tout nouvel instrument proposé en matière de convergence et de compétitivité (ICC) devrait être adopté conformément à la procédure législative ordinaire, reposer sur la méthode communautaire et garantir un contrôle adéquat par le Parlement; considérant que le Parlement souligne qu'un tel mécanisme devrait être financé au moyen d'un nouvel instrument lancé et régi conformément à la méthode communautaire en tant que partie intégrante du budget de l'Union, mais en dehors des plafonds du CFP, de façon à garantir la pleine implication du Parlement européen; considérant qu'il convient avec la Commission que les ICC jettent les bases d'une véritable capacité budgétaire afin de soutenir la solidarité et la mise en œuvre de réformes structurelles durables favorisant la croissance;

Het Europees Parlement heeft er herhaaldelijk toe opgeroepen om nog beter te zorgen voor een echt gelijk speelveld voor alle actoren op Unieniveau. Tegelijkertijd heeft het niet nagelaten te wijzen op belangrijke omissies in het toezicht van de Unie op de steeds sterker geïntegreerde financiële markten (in zijn resoluties van 13 april 2000 over de mededeling van de Commissie — Tenuitvoerlegging van het kader voor financiële markten: een actieplan , van 21 november 2002 over de regels inzake bedrijfseconomisch toezicht in de Europese Unie , van 11 juli 2007 over het beleid op het gebied van financiële diensten (2005-2010) — Witboek , van 23 september 2008 met aanbevelingen aan de Commissie inzake hedgefondsen en private equity en van 9 oktober 2008 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende de Lamfalussy follow-up: de toekomstige toezichtstructuur , en in zijn standpunten van 22 april 2009 over het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) en van 23 april 2009 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over ratingbureaus ).
Le Parlement européen a réclamé à plusieurs reprises le renforcement de l’homogénéité des conditions de concurrence pour toutes les parties prenantes au niveau de l’Union et relevé les graves lacunes de la surveillance, au sein de l’Union, de marchés financiers toujours plus intégrés [dans ses résolutions du 13 avril 2000 sur la communication de la Commission concernant la mise en œuvre du cadre d’action pour les services financiers: plan d’action , du 21 novembre 2002 sur les règles de surveillance prudentielle dans l’Union européenne , du 11 juillet 2007 sur la politique des services financiers 2005-2010 – livre blanc , du 23 septembre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur les fonds alternatifs et les sociétés de capital-investissement , et du 9 octobre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur le suivi Lamfalussy: structure à venir de la supervision , et dans ses positions du 22 avril 2009 sur la proposition modifiée de directive du Parlement européen et du Conseil sur l’accès aux activités de l’assurance directe et de la réassurance et leur exercice (Solvabilité II) et du 23 avril 2009 sur la proposition de règlement du Parlement européen et du Conseil sur les agences de notation de crédit ].

(1 bis) Geruime tijd voor de financiële crisis riep het Europees Parlement er al met regelmaat toe op om nog beter te zorgen voor een echt gelijk speelveld voor alle actoren op Unieniveau. Tegelijkertijd liet het niet na te wijzen op aanzienlijke omissies in het Unietoezicht op de steeds sterker geïntegreerde financiële markten (in zijn resoluties van 13 april 2000 over de mededeling van de Commissie – Tenuitvoerlegging van het kader voor financiële markten: een actieplan, van 25 november 2002 over de regels inzake bedrijfseconomisch toezicht in de Europese Unie, van 11 juli 2007 over het beleid op het gebied van financiële diensten (2005-2010) – Witboek, 23 september 2008 met aanbevelingen aan de Commissie inzake hedgefondsen en private equity, van 9 oktober 2008 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende de Lamfalussy follow-up: de toekomstige toezichtstructuur, van 22 april 2009 over het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) en van 23 april 2009 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over ratingbureaus).
(1 bis) Bien avant le début de la crise financière, le Parlement européen a réclamé à plusieurs reprises la mise en place de conditions véritablement identiques pour toutes les parties prenantes au niveau de l'Union européenne et mis en exergue les échecs importants de la surveillance, au niveau de l'Union, de marchés financiers de plus en plus intégrés (voir ses résolutions du 13 avril 2000 sur la communication de la Commission concernant la mise en œuvre du cadre d'action pour les services financiers: plan d’action, du 25 novembre 2002 sur les règles de surveillance prudentielle dans l'UE, du 11 juillet 2007 sur la politique des services financiers 2005-2010 – Livre blanc, du 23 septembre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur les fonds alternatifs et les sociétés de capital-investissement, du 9 octobre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur le suivi Lamfalussy: structure à venir de la supervision, du 22 avril 2009 sur la proposition modifiée de directive du Parlement européen et du Conseil sur l’accès aux activités de l’assurance directe et de la réassurance et leur exercice (Solvabilité II) et du 23 avril 2009 sur la proposition de règlement du Parlement européen et du Conseil sur les agences de notation de crédit).