Vertaling van "duidelijk vastgelegde sancties " (Nederlands → Frans) :

Voor het niet-meedelen of foutief doorgeven van deze gegevens gelden bij dit artikel duidelijk vastgelegde sancties.
Cet article prévoit des sanctions claires pour les cas où ces données ne seraient pas communiquées ou seraient communiquées de manière incorrecte.

De voorschriften voor de verslaglegging van tweejaarlijkse en jaarlijkse financiële verklaringen moeten daarom duidelijk worden vastgelegd en er moeten passende sancties worden opgelegd als deze voorschriften niet worden nageleefd.
Les règles relatives à l'établissement d'états financiers bisannuels et annuels doivent être clairement fixées, et des sanctions appropriées doivent être prévues en cas d'infraction.

35. In de door het EP goedgekeurde en door de voorzitter van de Subcommissie mensenrechten, Hélène Flautre, en door parlementslid Elena Valenciano opgestelde documenten over de gevolgen van, en de maatregelen die zijn verbonden aan, de mensenrechtendialogen met derde landen, werd verzocht om een verbetering van de informatie-, overleg- en participatie-instrumenten van het EP bij die dialogen, evenals om een rationalisatie van het gebruik van sancties van de EU tegen derde landen. Het doel hiervan is ervoor te zorgen dat de mensenrechtenverbintenissen die zijn vastgelegd in de verschillende overeenkomsten tussen de EU en haar partners niet kunnen worden geschaad door schendingen van de mensenrechten, zonder dat een oplossing wordt gezocht en op samenhangende wijze maatregelen worden genomen op basis van duidelijke en transparante criteria die een objectieve beoordeling mogelijk maken.
35. Les rapports adoptés par le PE et élaborés par la présidente de la sous-commission "Droits de l'homme", Hélène Flautre, et par la députée Elena Valenciano, sur l'impact et les actions consacrées aux dialogues sur les droits humains avec les pays tiers, demandent une amélioration des mécanismes d'information, de consultation et de participation du PE à ces dialogues, ainsi que la rationalisation du recours aux sanctions contre les pays tiers de la part de l'UE, de sorte que les engagements en matière de droits humains figurant dans les divers types d'accords entre l'UE et ses partenaires ne puissent être violés sans entraîner une réaction et une action cohérente sur la base de critères clairs et transparents permettant une évaluation objective.

62. is van oordeel dat duidelijker moet worden afgebakend wat de rol is van de Raad, van de Commissie en van de L3-comités; is voorts van mening dat voor een streng toezicht (vooral als duidelijk is dat concurrentie in het geding is) een hoog niveau van onafhankelijkheid en neutraliteit noodzakelijk is dat niet goed kan worden gecombineerd met een overwegend politiek profiel; wijst erop dat de lidstaten moeten worden aangespoord tot convergentie van de bevoegdheden van de nationale toezichthouders, met name wat betreft sancties; is van mening dat een sterkere convergentie tussen toezichthouders het zakendoen dient te vereenvoudigen van ondernemingen die momenteel afhankelijk zijn van meer dan één regelgever; vestigt er de aandacht op dat de L3-comités momenteel de grootste uitdaging voor de feitelijke samenwerking vormen; pleit daartoe voor de ontwikkeling van opleidingsprogramma's voor toezichthouders op de financiële markt en verzoekt de Commissie na te gaan in hoeverre voor heel Europa geldende normen kunnen worden vastgelegd voor de opleiding van nationale toezichthouders in overeenstemming met en ter bevordering van een gemeenschappelijke Europese toezichtcultuur;
62. estime qu'une affectation plus précise des fonctions est souhaitable entre le Conseil, la Commission et les comités de niveau 3; considère également qu'une supervision forte (notamment dans les cas où la relation avec les questions de concurrence est évidente) passe par un niveau élevé d'indépendance et de neutralité, qui ne saurait s'accommoder d'un profil excessivement politique; souligne que les États membres devraient être incités à faire converger les pouvoirs des superviseurs nationaux, en particulier en matière de sanctions; considère qu'une plus grande convergence entre superviseurs devrait faciliter l'activité de sociétés dépendant aujourd'hui de plusieurs régulateurs; souligne que les problèmes les plus importants en matière de coopération pratique résident dans les comités de niveau 3; propose à cet effet la création de programmes de formation au profit des superviseurs des marchés financiers et invite la Commission à vérifier dans quelle mesure des normes européennes de formation des superviseurs nationaux pourraient être définies pour promouvoir une culture européenne commune de supervision;

61. is van oordeel dat duidelijker moet worden afgebakend wat de rol is van de Raad, van de Commissie en van de L3-comités; is voorts van mening dat voor een streng toezicht (vooral als duidelijk is dat concurrentie in het geding is) een hoog niveau van onafhankelijkheid en neutraliteit noodzakelijk is dat niet goed kan worden gecombineerd met een overwegend politiek profiel; wijst op de noodzaak dat de lidstaten moeten worden aangespoord tot convergentie van de bevoegdheden van de nationale toezichthouders, met name wat betreft sancties; is van mening dat een sterkere convergentie tussen toezichthouders het zakendoen zal vereenvoudigen van ondernemingen die momenteel afhankelijk zijn van meer dan één regelgever; vestigt er de aandacht op dat de L3-comités momenteel het grootste probleem voor de feitelijke samenwerking vormen; pleit voor de ontwikkeling van opleidingsprogramma's voor toezichthouders op de financiële markt en verzoekt de Commissie na te gaan in hoeverre voor heel Europa geldende normen kunnen worden vastgelegd voor de opleiding van toezichthouders met behoud en bevordering van een gemeenschappelijke Europese toezichtcultuur;
61. estime qu'une affectation plus précise des fonctions est souhaitable entre le Conseil, la Commission et les comités de niveau 3; considère également qu'un contrôle fort (notamment dans les cas où la relation avec les questions de concurrence est évidente) passe par un niveau élevé d'indépendance et de neutralité, qui ne saurait s'accommoder d'un profil excessivement politique; souligne que les États membres devraient être incités à faire converger les pouvoirs des superviseurs nationaux, en particulier en matière de sanctions; considère qu'une plus grande convergence entre superviseurs devrait faciliter l'activité de sociétés dépendant aujourd'hui de plusieurs régulateurs; souligne que les problèmes les plus importants en matière de coopération pratique résident dans les comités de niveau 3; propose à cet effet la création de programmes de formation au profit des contrôleurs des marchés financiers et invite la Commission à vérifier dans quelle mesure des normes européennes de formation des contrôleurs nationaux pourraient être définies pour promouvoir une culture européenne commune de surveillance;