De eerste uitspraak heeft tot gevolg dat een bezoeker of migrant uit een ander EU-land, die geen cent heeft bijgedragen aan de kosten van de Britse gezondheidsdienst, dezelfde toegang tot gezondheidszorg krijgt als een Britse onderdaan die heel zijn of haar werkzame leven belasting en verzekeringspremies heeft betaald. Het betekent ook nog eens dat de eigen bevolking langer moet wachten op een behandeling.
La première dit qu’un visiteur ou migrant d’un autre pays qui n’a aucunement contribué au régime national des soins de santé doit bénéficier du même accès aux soins de santé qu’un résident britannique qui a payé des impôts et des cotisations d’assurance pendant toute sa vie, ce qui contribuera à retarder les soins.