Hoe komt het toch dat als het om de Israëlische autoriteiten gaat, het volkenrecht en de schendingen van de mensenrechten altijd ter zijde worden geschoven in naam van niet gevoerde onderhandelingen? Hoe komt het dat het Kwartet in plaats van druk uit te oefenen en aan te dringen op de routekaart, de tijd gewoon voorbij laat gaan en toestaat dat in Palestina en Israël nog steeds mensen omkomen?
Pourquoi, en ce qui concerne les autorités israéliennes, les violations du droit international et des droits de l’homme doivent-elles toujours être mises de côté au nom de négociations qui n’existent pas, et pourquoi le Quatuor, au lieu d’exercer une pression en faveur de la feuille de route, tolère-t-il ce temps qui passe et toutes ces morts en Palestine et en Israël?