Traduction de «draagwijdte van artikel 119 eeg-verdrag » (Néerlandais → Français) :

Men kan zich de vraag stellen of er op dit domein nog wel een richtlijn nodig is ten aanzien van de werknemers (in loondienst), gelet op de uitgebreide rechtspraak van het hof die de draagwijdte van artikel 119 EEG-Verdrag heeft gepreciseerd.
On peut même se demander si, en ce domaine, une directive est encore nécessaire à l'égard des travailleurs salariés, vu la jurisprudence étendue de la Cour qui a précisé la portée de l'article 119 du Traité de Rome.

Het voorstel van richtlijn beoogt de wijziging van de richtlijn teneinde haar in overeenstemming te brengen met het artikel 119 EEG-Verdrag, zoals geïnterpreteerd door het Europees Hof van Justitie (de zogenaamde « Barber »-rechtspraak).
La proposition de directive vise à modifier la directive afin de la mettre en conformité avec l'article 119 du Traité CEE, tel qu'il fut interprété par la Cour de Justice européenne (la jurisprudence « Barber »).

Krachtens deze interpretatie vormen de aanvullende sociale zekerheidsregelingen (alle vormen van bedrijfspensioenen) een onderdeel van het loon in de zin van artikel 119 EEG-Verdrag, dat het beginsel van gelijke beloning van mannen en vrouwen formuleert.
En vue de cette interprétation, les régimes de sécurité sociale complémentaires (toutes les formes de pensions d'entreprise) sont un élément du salaire au sens de l'article 119 du Traité de Rome, qui formule le principe de l'égalité de salaire entre hommes et femmes.

21. Hieruit volgt, dat een onderdaan van een Lid-Staat, die naar een andere Lid-Staat is gegaan om aldaar overeenkomstig artikel 48 EEG-Verdrag in loondienst te werken, en die terugkeert naar de Lid-Staat waarvan hij de nationaliteit bezit, om zich daar als zelfstandige te vestigen, aan artikel 52 EEG-Verdrag het recht ontleent om op het grondgebied van laatstgenoemde staat te worden vergezeld door zijn echtgenoot - die onderdaan is van een derde land - onder dezelfde voorwaarden als die welke zijn neergelegd in verordening nr. 1612/68, richtlijn 68/350 of richtlijn 73/148.
21. Il suit de là qu'un ressortissant d'un Etat membre, qui s'est rendu sur le territoire d'un autre Etat membre afin d'y exercer une activité salariée, en vertu de l'article 48 du traité, et qui revient s'établir, pour exercer une activité non salariée, sur le territoire de l'Etat membre dont il a la nationalité, tire des dispositions de l'article 52 du traité le droit d'être accompagné sur le territoire de ce dernier Etat par son conjoint, ressortissant d'un pays tiers, dans les mêmes conditions que celles prévues par le règlement n °1612/68, la directive 68/360 ou la directive 73/148.

De Raad van State heeft omtrent die maatregelen opnieuw de draagwijdte van artikel 119 van de voormelde wet van 7 december 1998 opgeworpen.
Le Conseil d'Etat a rappelé à ce sujet la portée de l'article 119 de la loi du 7 décembre 1998 précitée.

Onverminderd de artikelen 126 en 127 van dat Verdrag, zoals zij zijn gewijzigd bij het Verdrag van Maastricht van 7 februari 1992, dient te worden opgemerkt dat volgens het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen de toegangsvoorwaarden tot de beroepsopleiding onder de werkingssfeer van het Verdrag vallen en « het heffen van een vergoeding, inschrijvingsgeld of schoolgeld van studenten die onderdaan zijn van een andere Lid-Staat, als voorwaarde voor toelating tot het beroepsonderwijs, terwijl een dergelijke last niet wordt opgelegd aan eigen onderdanen, [.] een door artikel 7 EEG-Verdrag verboden discriminatie op grond van de nationaliteit » vormt (arrest Gravier van 13 februari 1985, H.v.J., Jur., p. 615).
Sans préjudice des articles 126 et 127 de ce Traité, tels qu'ils ont été modifiés par le Traité de Maastricht du 7 février 1992, il convient de relever que selon la Cour de justice des Communautés européennes, les conditions d'accès à la formation professionnelle relèvent du domaine d'application du Traité et que « l'imposition d'une redevance, d'un droit d'inscription ou d'un minerval, comme condition pour l'accès aux cours d'enseignement professionnel, aux étudiants ressortissant des autres Etats membres, alors qu'une même charge n'est pas imposée aux étudiants nationaux, constitue une discrimination en raison de la nationalité prohibée par l'article 7 du traité » (arrêt Gravier du 13 février 1985, C. J.C. E., Rec., p. 615).

Onverminderd de artikelen 126 en 127 van dat Verdrag, zoals zij zijn gewijzigd bij het Verdrag van Maastricht van 7 februari 1992, dient te worden opgemerkt dat volgens het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen de toegangsvoorwaarden tot de beroepsopleiding onder de werkingssfeer van het Verdrag vallen en « het heffen van een vergoeding, inschrijvingsgeld of schoolgeld van studenten die onderdaan zijn van een andere Lid-Staat, als voorwaarde voor toelating tot het beroepsonderwijs, terwijl een dergelijke last niet wordt opgelegd aan eigen onderdanen, [.] een door artikel 7 EEG-Verdrag verboden discriminatie op grond van de nationaliteit » vormt (arrest Gravier van 13 februari 1985, Jur., p. 615).
Sans préjudice des articles 126 et 127 de ce Traité, tels qu'ils ont été modifiés par le Traité de Maastricht du 7 février 1992, il convient de relever que selon la Cour de justice des Communautés européennes, les conditions d'accès à la formation professionnelle relèvent du domaine d'application du Traité et que « l'imposition d'une redevance, d'un droit d'inscription ou d'un minerval, comme condition pour l'accès aux cours d'enseignement professionnel, aux étudiants ressortissant des autres Etats membres, alors qu'une même charge n'est pas imposée aux étudiants nationaux, constitue une discrimination en raison de la nationalité prohibée par l'article 7 du traité » (arrêt Gravier du 13 février 1985, Rec. C. J.C. E., p. 615).

7 . Wanneer de Raad of de Commissie geen partij bij een zaak is, zendt het Gerecht deze instelling een afschrift toe van het verzoekschrift en het verweerschrift, met uitzondering van de daaraan gehechte bijlagen, om haar in staat te stellen te constateren of de niet-toepasselijkheid van een van haar handelingen wordt aangevoerd in de zin van artikel 36, derde alinea, EGKS-Verdrag, artikel 184 EEG-Verdrag of artikel 156 EGA-Verdrag .
Lorsque le Conseil ou la Commission n'est pas partie à une affaire, le Tribunal lui transmet une copie de la requête et du mémoire en défense, à l'exclusion des annexes à ces documents, pour lui permettre de constater si l'inapplicabilité d'un de ses actes est invoquée au sens de l'article 36, troisième alinéa, du traité CECA, de l'article 184 du traité CEE ou de l'article 156 du traité CEEA.