En op de een of andere manier heeft Europa bedacht dat, als een mens niet uitgezet kan worden naar het land waar hij of zij vandaan komt, wij dan maar het dichtstbijzijnde land nemen of het land waar iemand doorheen gereisd is voordat hij of zij in Europa aankwam.
L’Europe s’est imaginé, je ne sais pourquoi, que, si une personne ne peut être renvoyée dans son pays d’origine, il suffit de prendre le pays le plus proche ou le pays par lequel cette personne a voyagé avant son arrivée en Europe.
