Vertaling van "door onnodige administratieve eisen " (Nederlands → Frans) :

3. De partijen komen overeen om, zolang de SPS-maatregelen niet zijn geharmoniseerd of de gelijkwaardigheid niet is erkend, overleg te plegen over mogelijkheden om de handel te vergemakkelijken en onnodige administratieve eisen te beperken.
3. En l'absence de mesures SPS harmonisées ou de la reconnaissance d'équivalences, les parties conviennent de se concerter sur les moyens de faciliter leurs échanges commerciaux et de réduire les exigences administratives inutiles.

4. De EG en de overeenkomstsluitende CARIFORUM-staten mogen in het kader van de administratieve eisen voor een octrooiaanvraag voor een uitvinding waarbij als noodzakelijk onderdeel van de uitvinding biologisch materiaal wordt gebruikt eisen dat de aanvrager de bronnen van het door hem gebruikte biologische materiaal vermeldt en in de beschrijving van de uitvinding opneemt.
4. La partie CE et les États signataires du CARIFORUM peuvent exiger, dans le cadre des conditions administratives d'obtention d'un brevet dans le cas d'inventions utilisant du matériel biologique en tant qu'élément nécessaire de l'invention, que le candidat identifie les sources du matériel biologique qu'il a utilisé et qu'il décrit comme faisant partie de l'invention.

Art. 11. Een persoon aan wie door de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening een administratieve sanctiemaatregel wordt opgelegd, zal in geen geval van zijn vroegere werkgever enigerlei compensatie kunnen eisen die hoger is dan de aanvullende vergoeding waarop het recht had vóór de sanctie.
Art. 11. Une personne faisant l'objet d'une sanction administrative de l'Office national de l'emploi ne pourra en aucun cas revendiquer une quelconque compensation auprès de son ancien employeur au-delà du complément d'entreprise auquel il avait droit avant la sanction.

Art. 9. Een werknemer aan wie door de RVA een administratieve sanctiemaatregel wordt opgelegd, zal in geen geval van zijn vroegere werkgever enigerlei compensatie kunnen eisen die hoger is dan de aanvullende vergoeding waarop het recht had vóór de sanctie.
Art. 9. Un travailleur faisant l'objet d'une sanction administrative de l'ONEm ne pourra en aucun cas revendiquer une quelconque compensation auprès de son ancien employeur au-delà du complément auquel il avait droit avant la sanction.

Gelet op de verordening (EU) nr. 1178/2011 van de Commissie van 3 november 2011 tot vaststelling van technische eisen en administratieve procedures met betrekking tot de bemanning van burgerluchtvaartuigen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad, gewijzigd bij verordening (EU) nr. 290/2012 van de Commissie van 30 maart 2012, bij verordening (EU) nr. 70/2014 van de Commissie van 27 januari 2014, bij verordening (EU) nr. 245/2014 van de Commissie van 13 maart 2014, bij verordening (EU) nr. 2015/445 van de Commissie van 17 maart 2015 ; Gelet op de wet van 27 juni 1937 houdende herziening van de wet van 16 november 1919, betreffende de regeling der Luchtvaart, artikel 5, § 1, gewijzigd bij de wet van 2 januari 2001 ; Gelet op het koninklijk besluit van 25 oktober 2013 tot uitvoering van verordening (EU) nr. 1178/2011 van de Commissie van 3 november 2011 tot vaststelling van technische eisen en administratieve procedures met betrekking tot de bemanning van burgerluchtvaartuigen, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad ; Overwegende het ministerieel besluit van 27 oktober 1982 houdende regeling van de burgerlijke vergunningen van bestuurder van vrije ballon ; Gelet op de betrokkenheid van de gewestregeringen ; Gelet op advies n° 58.164/4 van de Raad van State, gegeven op 5 oktober 2015, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973 ; Op de voordracht van de Minister van Mobiliteit, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. In artikel 40, 3° van het koninklijk besluit van 25 oktober 2013 tot uitvoering van verordening (EU) nr. 1178/2011 van de Commissie van 3 november 2011 tot vaststelling van technische eisen en administratieve procedures met betrekking tot de bemanning van burgerluchtvaartuigen, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad wordt het cijfer « 20 ...
Vu le règlement (UE) n° 1178/2011 de la Commission du 3 novembre 2011 déterminant les exigences techniques et les procédures administratives applicables au personnel navigant de l'aviation civile conformément au règlement (CE) n° 216/2008 du Parlement européen et du Conseil, modifié par le règlement (UE) n° 290/2012 de la Commission du 30 mars 2012, par le règlement (UE) n° 70/2014 de la Commission du 27 janvier 2014, par le règlement (UE) n° 245/2014 de la Commission du 13 mars 2014 et par le règlement (UE) n° 2015/445 de la Commission du 17 mars 2015 ; Vu la loi du 27 juin 1937 portant révision de la loi du 16 novembre 1919 relative à la réglementation de la navigation aérienne, l'article 5, § 1 modifié par la loi du 2 janvier 2001 ; Vu l'arrêté royal du 25 octobre 2013 portant exécution du règlement (UE) n° 1178/2011 de la Commission du 3 novembre 2011 déterminant les exigences techniques et les procédures administratives applicables au personnel navigant de l'aviation civile conformément au règlement (CE) n° 216/2008 du Parlement européen et du Conseil ; Considérant l'arrêté ministériel du 27 octobre 1982 portant réglementation des licences civiles de pilote de ballon libre ; Vu l'association des gouvernements des Régions ; Vu l'avis n° 58.164/4 du Conseil d'Etat, donné le 5 octobre 2015, en application de l'article 84, § 1, alinéa 1, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973 ; Sur la proposition de la Ministre de la Mobilité, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. A l'article 40, 3° de l'arrêté royal du 25 octobre 2013 portant exécution du règlement (UE) n° 1178/2011 de la Commission du 3 novembre 2011 déterminant les exigences techniques et les procédures administratives applicables au personnel navigant de l'aviation civile conformément au règlement (CE) n° 216/2008 du Parlement européen et du Conseil, le chiffre « 2015 » est remplacé par le chiffre « 2018 ».

- RPAS-vlieginstructeurs Art. 35. § 1. De vlieginstructie die vereist is voor de afgifte van een attest van bestuurder van een RPA, een bewijs van bevoegdheid voor bestuurder van een RPA of van de afgifte of de vernieuwing van een eraan verbonden bevoegdverklaring wordt enkel gegeven door diegene die : 1° houder is van een geldig bewijs van bevoegdheid voor bestuurder van een RPA ; 2° de cursus instructietechniek zoals bedoeld in FCL.930.FI, b), 1) van de verordening (EU) nr. 1178/2011 van de Commissie van 3 november 2011 tot vaststelling van technische eisen en administratieve procedures met betrekking tot de bemanning van burgerluchtvaartuigen, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 216/2008 van het Europees Parlement en de Raad, heeft gevolgd ; 3° beschikt over een vliegervaring van minstens 100 uur als bestuurder van een RPA ; 4° geslaagd is voor de vaardigheidstest voor RPAS-vlieginstructeur die afgenomen door een ervaren RPAS-examinator, die hiertoe speciaal door het DGLV is aangewezen.
- Instructeurs de vol RPAS Art. 35. § 1. Nul ne peut dispenser l'instruction en vol requise pour la délivrance d'une attestation de télépilote, une licence de télépilote ou la délivrance ou le renouvellement d'une qualification associée s'il : 1° n'est titulaire d'une licence de télépilote en cours de validité ; 2° n'a suivi le cours d'enseignement et d'apprentissage visé au FCL.930.FI, b), 1) du règlement (UE) n° 1178/2011 de la Commission du 3 novembre 2011 déterminant les exigences techniques et les procédures administratives applicables au personnel navigant de l'aviation civile conformément au règlement (CE) n° 216/2008 du Parlement européen et du Conseil ; 3° ne dispose d'une expérience de vol d'au moins 100 heures comme télépilote ; 4° n'a réussi l'examen pratique comme instructeur de vol RPAS devant un examinateur RPAS expérimenté, spécialement désigné à cette fin par la DGTA.

België onderscheidt zich jammer genoeg in negatieve zin door de normatieve inflatie, de explosieve toename van het aantal procedures en te vervullen administratieve formaliteiten, de toename van het aantal eisen en normen waaraan men moet voldoen, en de complexiteit van de wetteksten en de regelgeving die van toepassing zijn op de beroepsactiviteiten van de zelfstandigen en bedrijfsleiders.
Malheureusement, la Belgique se démarque négativement par l'inflation législative, l'explosion du nombre de procédures et de démarches administratives à réaliser, par la multiplication des exigences et normes à respecter ou encore par la complexité des textes légaux et réglementations qui encadrent les activités professionnelles des indépendants et des chefs d'entreprise.

Het betreft dus de eisen tot herstelvergoeding voor buitengewone schade veroorzaakt door een administratieve overheid (artikel 11), de moeilijkheden betreffende de respectievelijke bevoegdheid van de provinciale en gemeentelijke overheden of van de openbare instellingen (artikel 12), de beroepen ter voorkoming of opheffing van strijdigheid tussen beslissingen van onder haar bevoegdheid ressorterende administratieve rechtscolleges (artikel 13), de beroepen tot nietigverklaring ingesteld tegen de akten, de reglementen en de impliciet afwijzende beslissingen (artikel 14, §§ 1 en 3), de cassatieberoepen ingesteld tegen de door de administratieve rechtscolleges gewezen beslissingen (artikel 14, § 2), de verschillende beroepen inzake de lokale besturen bedoeld in artikel 16, 1º tot 6º, het administratieve kort geding (artikelen 17 en 18) en de vorderingen tot het opleggen van een dwangsom (artikel 36).
Sont donc visés les demandes d'indemnités d'un dommage exceptionnel causé par une autorité administrative (article 11), les difficultés relatives à la compétence respective des autorités provinciales et communales ou des établissements publics (article12), les recours tendant à prévenir ou résoudre les contrariétés des décisions entre les juridictions administratives (article 13), les recours en annulation formés contre les actes, les règlements et les décisions implicites de rejet (article 14, §§ 1 et 3), les recours en cassation des décisions des juridictions administratives (article 14, § 2), les différents recours en matière de pouvoirs locaux visés à l'article 16, 1º à 6º, le référé administratif (articles 17 et 18) et les demandes d'astreinte (article 36).