Vertaling van "door de regeringspartijen en hun bondgenoten voorgestelde bepaling " (Nederlands → Frans) :

Vermits de door de regeringspartijen en hun bondgenoten voorgestelde bepaling daarbij ook nog tot doel heeft deze fundamentele Vlaamse toegevingen te betonneren in de Grondwet en in bijzondere wetten om ze zo definitief te onttrekken aan een eventuele beslissing van de democratische Vlaamse meerderheid in dit land, spreekt het voor zich dat de indiener van dit amendement deze bepaling volledig wenst te schrappen.
Étant donné que la disposition proposée par les partis du gouvernement et leurs alliés vise de surcroît à ancrer ces concessions flamandes fondamentales dans la Constitution et dans des lois spéciales pour les soustraire ainsi définitivement à une éventuelle décision de la majorité démocratique flamande de ce pays, il va de soi que nous souhaitons supprimer complètement cette disposition.

Nochtans is het belang hiervan voor de deelstaten bijzonder groot, gelet op hun financiering zoals geregeld door de huidige Bijzondere Financieringswet en zoals ze volgens de intenties van de regeringspartijen en hun bondgenoten zal worden gewijzigd overeenkomstig het door hen afgesloten communautaire akkoord in het kader van de zesde staatshervorming.
Pourtant, ces possibilités revêtent une importance particulièrement grande pour les entités fédérées, étant donné la manière dont leur financement est réglé par l'actuelle loi spéciale de financement et eu égard à la future modification de celle-ci, comme l'envisagent les partis du gouvernement et leur alliés, par l'accord communautaire qu'ils ont conclu dans le cadre de la sixième réforme de l'État.

Het opzet van deze bepaling bestaat erin de bepalingen uit het communautaire akkoord dat door de regeringspartijen en hun medestanders werd afgesloten die betrekking hebben op de ontdubbeling van het gerechtelijk arrondissement Brussel grondwettelijk en in bijzondere wetten te betonneren.
Ces dispositions visent à bétonner dans la Constitution et dans des lois spéciales l'accord des partis du gouvernement et de leurs alliés sur le dédoublement de l'arrondissement judiciaire de Bruxelles.

De voorgestelde bepaling legt een strengere straf op aan iedere persoon die door zijn gedrag de vrijheid van eredienst en de vrije uitoefening ervan zou verhinderen van personen die zich in een kwetsbare situatie bevinden, inzonderheid vanwege hun leeftijd.
La disposition proposée prévoit une peine plus sévère à l'encontre de toute personne qui, par son comportement, entraverait la liberté de manifestation et d'exercice d'un culte au détriment de personnes en situation de vulnérabilité, notamment en raison de leur âge.

De door de minister voorgestelde bepaling verleent het gerechtelijk onderzoek prioriteit op het parlementair onderzoek, hetgeen indruist tegen de stelling dat samenloop van beide mogelijk moet zijn onder meer omdat zij elk hun eigen finaliteit hebben.
La disposition proposée par le ministre donne la priorité à l'enquête judiciaire sur l'enquête parlementaire, ce qui est contraire à la thèse selon laquelle le concours des deux enquêtes doit être possible, notamment parce que chacune a sa finalité propre.

Volgens de verzoekende partijen in de zaak nr. 5927 doet artikel 21, eerste lid, 4°, van het decreet van 7 november 2013 afbreuk aan de vrijheid van onderwijs omdat die decretale bepaling aan de « ARES » de bevoegdheid zou overdragen van de inrichtende machten van het katholiek onderwijs om het aanbod van de door hun instellingen aan de studenten voorgestelde studies en opleidingen te organiseren en de inhoud ervan te bepalen.
Selon les parties requérantes dans l'affaire n° 5927, l'article 21, alinéa 1, 4°, du décret du 7 novembre 2013 porte atteinte à la liberté de l'enseignement parce que cette disposition législative transférerait à l'ARES la compétence des pouvoirs organisateurs de l'enseignement catholique d'organiser l'offre des études et des formations proposées aux étudiants par leurs établissements et d'en déterminer le contenu.

Die bepaling werd op algemene wijze verantwoord als volgt : « Sedert 2001 is de wetgeving die de provinciale instelling regelt, in essentie geregionaliseerd. Het Waalse Gewest regelt sindsdien de organisatie, het bestuur en de financiën van de Provincie. Die wetgeving werd vastgelegd in het decreet van 31 januari 2004 [lees : 12 februari 2004] tot organisatie van de Waalse provincies, waarvan nagenoeg alle bepalingen sindsdien werden gecodificeerd en thans in Boek II van het tweede deel van het Wetboek van de plaatselijke democratie en decentralisatie worden teruggevonden. In het kader van zijn bevoegdheden beschikt het Waalse Gewest dus over tal van hefbomen die het mogelijk maken dat bevoegdheidsniveau te ondersteunen. In de Regionale Beleidsverklaring wordt op de pagina's 255 en 256 ervan een hervorming van de provinciale instelling uitgestippeld. Een niet-verwaarloosbaar deel van die hervorming bestaat uit een ' herschikking van de provinciale bevoegdheden die wordt geleid door de beginselen van samenhang, van subsidiariteit en van doeltreffendheid ', waarbij de Regering het idee steunt dat ' de Provincies hun optreden moeten richten op de domeinen waar een optreden op bovengemeentelijke schaal een meerwaarde biedt '. Dat beginsel heeft tot gevolg dat ' de provinciale bevoegdheden waarbij de Gemeenschappen, het Gewest of de gemeenten doeltreffender kunnen optreden, door de provincies worden opgegeven en aan die Gemeenschappen, dat Gewest of die gemeenten worden toevertrouwd '. In de Verklaring worden huisvesting en energie als twee van die op te geven bevoegdheden geïdentificeerd. Een grondig onderzoek van de initiatieven die in naam van het provinciaal belang, zoals gedefinieerd in de artikelen 41 en 162 van de Grondwet, door de Provincies zijn genomen, bevestigt de analyse van de partners van de Waalse politieke meerderheid. Het blijkt duidelijk dat, inzake huisvesting of energie, het grootste deel van het beleid dat door de Provincies ten uitvoer is gelegd, h ...
Cette disposition a été justifiée, de façon générale, comme suit : « Depuis 2001, la législation régissant l'institution provinciale a été, pour l'essentiel, régionalisée. La Région wallonne réglemente depuis lors l'organisation, l'administration et les finances de la Province. Cette législation fut définie dans le décret du 31 janvier 2004 [lire : du 12 février 2004] organisant les provinces wallonnes, dont la quasi-totalité des dispositions ont été codifiées depuis et se retrouvent actuellement sous le Livre II de la deuxième partie du Code de la Démocratie Locale et de la Décentralisation. Dans le cadre de ses compétences, la Région wallonne dispose donc de nombreux leviers permettant d'encadrer ce niveau de pouvoir. La Déclaration de Politique Régionale, en ses pages 255 et 256, pose les jalons d'une réforme de l'institution provinciale. Une part non-négligeable de cette réforme consiste en un « réaménagement des compétences provinciales guidé par les principes de cohérence, de subsidiarité et d'efficacité », le Gouvernement soutenant l'idée que ' les Provinces doivent concentrer leur action dans les domaines où une action à l'échelle supra-communale présente une plus-value '. Ce principe a pour corollaire que ' les compétences provinciales où les Communautés, la Région ou les communes peuvent intervenir de façon plus efficace soient abandonnées par les provinces et confiées à ces Communautés, Région ou communes '.

Dezelfde memorie van toelichting stelt voorts vast dat, indien het in het geding zijnde inschrijvingsgeld moest worden terugbetaald door de instellingen die het hebben geïnd bovenop het schoolgeld waarin de wet van 29 mei 1959 voorziet, een groot aantal onder hen ertoe verplicht zouden zijn hun deuren te sluiten, zodat de bestreden bepaling wordt voorgesteld als een bepaling die tegemoetkomt aan een « dwingende reden van algemeen belang, namelijk het voortbestaan van de onderwijsinstellingen dat zou worden bedreigd indien het vonnis van de Rechtbank van eerste aanleg te Namen gezaghebbend zou worden in de rechtspraak, en de studenten die dat inschrijvingsgeld hebben betaald, in groten getale de terugbetaling ervan zouden eisen » (ibid., p. 5).
Le même exposé des motifs constate encore que si les droits en cause devaient être remboursés par les établissements qui les ont perçus au-delà du minerval prévu par la loi du 29 mai 1959, un grand nombre d'entre eux seraient contraints de fermer leurs portes, de sorte que la disposition attaquée est présentée comme répondant à « un motif impérieux d'intérêt général, à savoir la survie des établissements d'enseignement qui serait menacée si le jugement du tribunal de première instance de Namur devait faire jurisprudence et que les étudiants qui ont acquitté ces droits venaient en grand nombre en exiger le remboursement » (ibid., p. 5).