Vertaling van "doen hebben aangezien " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Gedrag dat wordt gekenmerkt door herhaaldelijke daadwerkelijke- of pogingen tot, brandstichting in gebouwen of andere objecten, zonder duidelijk motief en door een voortdurende preoccupatie met onderwerpen die met vuur en brand van doen hebben. Dit gedrag gaat vaak samen met gevoelens van toegenomen spanning voor de daad en intense opwinding direct na de uitvoering ervan.
Définition: Trouble caractérisé par des actes ou tentatives multiples visant à mettre le feu aux objets et aux biens sans motif apparent, associé à des préoccupations idéiques persistantes concernant le feu ou l'incendie. Ce comportement s'accompagne souvent d'un état de tension croissante avant l'acte et d'une excitation intense immédiatement après.

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

volledige rechtsmacht hebben om uitspraak te doen in geschillen
avoir une compétence de pleine juridiction pour statuer sur les litiges

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De afdeling Wetgeving stelt zich vragen bij de relevantie van de verwijzing naar "de datum van inwerkingtreding van de bepaling die artikel 39/1 invoegt", die op nogal ongelukkige wijze wordt gevolgd door een andere verwijzing naar "de datum van inwerkingtreding van artikel 14/8", aangezien die twee bepalingen blijkbaar niets van doen hebben met de termijn bepaald bij artikel 14/1, § 1, tweede lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 2009.
La section de législation s'interroge quant à la pertinence de la référence à « la date d'entrée en vigueur de la disposition qui insère l'article 39/1 », suivie de manière peu cohérente par une autre à « la date d'entrée en vigueur de l'article 14/8 », ces deux dispositions paraissant toutes deux étrangères au délai prévu à l'article 14/1, § 1, alinéa 2, de l'arrêté royal du 16 mars 2009.

Desalniettemin acht verzoeker zich slachtoffer van discriminatie, aangezien een ambtenaar in een rang hoger dan AD 5 zijn rang zou hebben behouden indien deze zou zijn aangesteld op de post, bedoeld in de kennisgeving van vacature, terwijl verzoeker zijn anciënniteit niet kon doen gelden, aangezien tijdelijk functionarissen enkel konden worden aangesteld in rang AD 5.
Le requérant se considère, toutefois, victime d’une discrimination du fait qu’un fonctionnaire titulaire d’un grade supérieur au grade AD 5 aurait conservé son grade au cas où il aurait été nommé au poste objet de l’avis de vacance, alors que, avec un classement possible pour les agents temporaires uniquement au grade AD 5, il a été empêché de faire valoir son ancienneté.

« Schendt artikel 356 van het WIB 1992, zoals ingevoerd bij artikel 2 van de wet van 22 december 2009 houdende fiscale bepalingen (B.S. 31 december 2009), zoals door het Hof van Cassatie in zijn op 13 februari 2015 (A.R. nr. F.13.0150.N) en op 26 [lees : 5] november 2015 (A.R. nr. F.14.0014.N) gewezen [arresten] in die zin geïnterpreteerd dat het de belastingadministratie toestaat aan de rechtbank een subsidiaire aanslag voor te stellen door binnen een termijn van zes maanden na een vonnis van nietigverklaring louter een conclusie ter griffie neer te leggen zonder aan het annulatiegebrek een einde te moeten maken, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en beperkt het op onevenredige wijze de rechten van de belastingplichtige, in zoverre het de belastingadministratie het recht verleent procedurefouten te begaan zonder enig gevolg voor haar, terwijl zij de adressaten van haar opdracht, die nochtans van algemeen belang is, fundamentele waarborgen ontzegt, en doet het geen verschil in behandeling ontstaan tussen twee categorieën van belastingplichtigen naar gelang van de door een van de partijen begane fouten, waarbij de enen het voordeel genieten van de mogelijkheden tot tegenspraak ten aanzien van de wettigheid van de komende aanslag en van procedurele waarborgen a priori, vóór de vestiging van de aanslag, wanneer de belastingadministratie hem [lees : hun] een bericht van wijziging of een kennisgeving van aanslag van ambtswege toezendt, terwijl de anderen dezelfde procedurele waarborgen worden ontzegd, die verbonden zijn met de aan de komende rechtzetting voorafgaande concrete en cijfermatige gegevens, aangezien zij nooit één keer een bericht van wijziging of een bericht van aanslag van ambtswege zullen hebben ontvangen, ongeacht of het gaat om de aanvankelijke procedure dan wel om de procedure van subsidiaire aanslagen, en zij niet de minste opmerking zullen hebben kunnen doen gelden, waarbij men een gerechtelijk debat over de wettigheid van subsidiaire aanslagen gevo ...
« L'article 356 du CIR 1992, tel qu'introduit par l'article 2 de la loi du 22 décembre 2009 portant des dispositions fiscales (M.B. 31 décembre 2009), tel qu'interprété par la Cour de cassation dans ses [arrêts] rendus le 13 février 2015 (R.G. n° F.13.0150.N.) et le 26 [lire : 5] novembre 2015 (R.G. n° F.14.0014.N.) comme autorisant l'administration fiscale à proposer au Tribunal une cotisation subsidiaire par simple dépôt de conclusions au greffe dans un délai de six mois à l'issue d'un jugement d'annulation sans devoir purger le vice d'annulation, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution et limite-t-il les droits du contribuable de manière disproportionnée en ce qu'il confère à l'administration fiscale le droit de commettre des erreurs de procédure sans aucune conséquence pour elle alors qu'elle prive les destinataires de sa mission pourtant d'intérêt général de garanties fondamentales et ne crée-t-il pas une différence de traitement entre deux catégories de contribuables en fonction des erreurs commises par une des parties, les uns bénéficiant de possibilités de contradiction quant à la légalité de l'imposition à venir et de garanties procédurales a priori, avant l'établissement de l'imposition, lorsque l'administration fiscale lui [lire : leur] envoie un avis de rectification ou une notification d'imposition d'office alors que les autres sont privés des mêmes garanties procédurales liées à l'information concrète et chiffrée préalable au redressement à venir puisqu'ils n'auront jamais une seule fois obtenu un avis de rectification ni un avis d'imposition d'office, qu'il s'agisse de la procédure initiale ou de la procédure en cotisations subsidiaires, et n'auront pas pu faire valoir la moindre observation, laissant un débat judiciaire sur la légalité de cotisations subsidiaires se nouer sur base de seuls écrits de procédure échangés au stade judiciaire ?

Dezelfde auteurs stellen vervolgens bij het subsidiair amendement nr. 25 voor het laatste lid van dit artikel te doen vervallen aangezien deze tekst niet in overeenstemming is met de andere amendementen die zij hebben ingediend (Stuk Senaat, 1997-1998, nr. 1-679/4) :
Les mêmes auteurs proposent ensuite, par la voie de l'amendement subsidiaire nº 25, de supprimer le dernier alinéa de cet article, étant donné que ce texte n'est pas conforme aux autres amendements qu'ils ont déposés (do c. Sénat, 1997-1998, nº 1-679/4) :

Bij aangetekende brieven, respectievelijk van 14 april 2016 (zaak nr. 6242), van 31 maart 2016 (zaken nrs. 6243 en 6246), van 14 april 2016 (zaak nr. 6248) en van 7 oktober 2016 (zaak nr. 6228), hebben de verzoekende partijen in die zaken het Hof laten weten dat zij afstand doen van hun beroepen, in zoverre die voor hen zonder voorwerp zijn geworden, aangezien zij alle een beslissing van de Dienst voorafgaande beslissingen van de FOD Financiën hebben ontvangen waarin wordt bevestigd dat zij aan de rechtspersonenbelasting onderworpen blijven.
Par lettres recommandées, respectivement du 14 avril 2016 (affaire n° 6242), du 31 mars 2016 (affaires n 6243 et 6246), du 14 avril 2016 (affaire n° 6248) et du 7 octobre 2016 (affaire n° 6228), les parties requérantes dans ces affaires ont fait savoir à la Cour qu'elles se désistaient de leurs recours, dans la mesure où ceux-ci étaient devenus sans objet pour elles, ayant toutes reçu une décision du Service des décisions anticipées du SPF Finances confirmant leur maintien à l'impôt des personnes morales.

Het kan niet worden betwist dat indien, zoals in de memorie van toelichting wordt beweerd, de verplichting voor de gewone en de administratieve rechtscolleges om het Arbitragehof terzake een prejudiciële vraag te stellen, geen afbreuk zou doen aan de bevoegdheid van die rechtscolleges om een wetgevende akte die ze onverenigbaar achten met een rechtstreeks toepasselijke internationaal verdrag buiten toepassing te laten, aangezien het Arbitragehof enkel bevoegd zou zijn om de internationale of supranationale rechtsregel uit te leggen, noch de grondwetgever van 1980 noch die van 1988 en evenmin de bijzondere wetgever van 1989 de verscheidene voorstellen zouden hebben verworpen die ertoe strekten het Arbitragehof bevoegd te maken om uitspraak te doen over de prejudiciële vragen die terzake aan het Hof zouden worden gesteld, onder meer met het argument dat de toekenning van een dergelijke bevoegdheid de miskenning van de bevoegdheid van die rechtscolleges zou betekenen.
Il est incontestable que si, comme le prétend l'exposé des motifs, l'obligation pour les juridictions judiciaires et administratives de poser une question préjudicielle en ce domaine à la Cour d'arbitrage ne portait pas atteinte au pouvoir de ces juridictions d'écarter l'application d'un acte législatif jugé incompatible avec un traité international directement applicable parce que seule l'interprétation de la règle de droit international ou supranational reviendrait à la Cour d'arbitrage, ni le constituant de 1980 ni celui de 1988 ni le législateur spécial de 1989 n'auraient rejeté les diverses propositions tendant à attribuer à la Cour d'arbitrage la compétence de statuer sur les questions préjudicielles qui lui seraient posées en ce domaine, au motif notamment que l'octroi d'une telle compétence méconnaîtrait le pouvoir de ces juridictions.

10. gezien de « Consensus van Monterrey » van maart 2002, die tot stand kwam op de Internationale conferentie over ontwikkelingsfinanciering, waarop meer dan 170 landen zich ertoe hebben verbonden hun ontwikkelingsinspanning op te voeren in de armste landen ter wereld en aangezien de rijkste landen hiertoe beloofd hebben 0,7 % van hun BNI ter beschikking te stellen en de schulden kwijt te schelden; dat de EU zich ertoe heeft verbonden voor 2015 (2010 voor België) 0,7 % van zijn BNI aan te zullen wenden voor de ontwikkelingssamenwerking met de armste landen; dat er in de « Consensus van Monterrey » een voorstel van internationale regeling is opgenomen om de schuld teniet te doen, wat een eerste stap moet zijn op weg naar een eerlijke en transparante arbitrageprocedure, die uiterst wenselijk is voor de landen met een schuldenlast;
10. vu le « Consensus de Monterrey » de mars 2002, adopté lors de la de la Conférence internationale sur le financement du développement, au terme de laquelle plus de 170 pays se sont engagés à accroître le développement au sein des pays les plus pauvres du monde et que pour ce faire les pays riches ont promis de mettre à disposition 0,7 % de leur RNB et de mettre un terme au fardeau de la dette; que l'UE s'est engagée à atteindre avant 2015 (2010 pour la Belgique) un taux d'allocation de ses ressources à la coopération au développement des pays les plus pauvres, s'élevant à 0,7 % de son RNB; que dans le « Consensus de Monterrey », avait été prévue une proposition de mécanisme international de sortie de la dette qui devait constituer un premier pas sur la voie d'une procédure d'arbitrage honnête et transparente, hautement souhaitable pour les pays endettés;

Aangezien de meeste maatregelen tot doel hebben in verschillende gradaties de bescherming van de bedreigde getuigen te verzekeren en de leden van het parket een belangrijke plaats in de commissie hebben gekregen, is het logisch de Getuigenbeschermingscommissie onder de bevoegdheid van het openbaar ministerie te doen ressorteren.
Étant donné que la plupart des mesures consistent à assurer, à des degrés divers, la sécurité des témoins menacés et qu'une place importante, au sein de la commission, est réservée aux membres du parquet, il est raisonnable de faire dépendre la Commission de protection des témoins du ministère public.

Aangezien het Fonds in de plaats treedt van de nationale afwikkelingsfinancieringsregelingen van de lidstaten die aan het Fonds deelnemen, kunnen de lidstaten die bij de inwerkingtreding van deze verordening al een nationale afwikkelingsfinancieringsregeling hebben opgezet, conform hun nationale recht bepalen wat zij met deze regelingen doen.
Dans la mesure où le Fonds remplace les dispositifs de financement des procédures de résolution des États membres qui y participent, les États membres qui disposeront déjà de tels dispositifs au moment de l'entrée en vigueur de ce règlement pourront décider de leur utilisation, conformément à leur droit national.