Traduction de «dit laatste geoordeeld » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

er is met betrekking tot de feiten over enig punt onjuist geoordeeld
un point de fait a été mal jugé

geldschieter in laatste instantie | kredietverstrekker in laatste instantie | lender of last resort
prêteur de dernier recours | prêteur de dernier ressort

laatst toegestaan tijdstip | laatste tijdstip
date au plus tard

vergoeding voor laatste ziekte
indemnité de décès

laatste wilsbeschikking
disposition à cause de mort

in laatste instantie
en dernière instance

Omschrijving: Aanhoudend eten van niet voor consumptie bestemde stoffen (zoals aarde, verfbladders, etc.). Het kan voorkomen als één van vele symptomen die deel uitmaken van een uitgebreidere psychiatrische stoornis (zoals autisme) of als een betrekkelijk geïsoleerd psychopathologisch gedrag; alleen die laatste vorm is hier geclassificeerd. Het verschijnsel doet zich het meest voor bij zwakzinnige kinderen en indien er tevens zwakzinnigheid aanwezig is, dient F70-F79 als de hoofddiagnose gekozen te worden.
Définition: Trouble caractérisé par la consommation persistante de substances non nutritives (par exemple de la terre, des bouts de peinture, etc.). Il peut faire partie d'un trouble psychiatrique plus global (tel un autisme) ou constituer un comportement psychopathologique relativement isolé. C'est seulement dans ce dernier cas que l'on fait le diagnostic de pica. Ce comportement s'observe surtout chez des enfants présentant un retard mental; dans ce dernier cas, le retard mental doit constituer le diagnostic principal (F70-F79).

ongeval dat in laatste 12 maanden medische aandacht vereiste
accident exigeant une attention médicale dans les derniers 12 mois

laatste bevindingen in de sportwetenschappen toepassen | recentste bevindingen in de sportwetenschappen toepassen
appliquer les dernières découvertes scientifiques en matière de sport

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Toen de minister contact opnam met de Europese Commissaris voor Werkgelegenheid, Sociale Zaken en Gelijke Kansen, heeft deze laatste geoordeeld dat een akkoord tussen de sociale partners niet hetzelfde was als een wet of een reglement en dat dit dus niet volstond om te kunnen besluiten dat de richtlijn correct was omgezet.
Contacté par le ministre, le commissaire européen chargé de l'emploi, des affaires sociales et de l'égalité des chances, a estimé qu'un accord des partenaires sociaux n'équivalait pas à une loi ou un règlement et donc ne suffisait pas pour pouvoir considérer que la directive était correctement transposée.

De Ministerraad voert aan dat het antwoord op de prejudiciële vraag niet nuttig is voor de oplossing van het geschil voor de verwijzende rechter, nu deze laatste heeft geoordeeld dat de eisende partij als arbeider was tewerkgesteld, zodat artikel 82 van de Arbeidsovereenkomstenwet niet op hem van toepassing is.
Le Conseil des ministres fait valoir que la réponse à la question préjudicielle n'est pas utile à la solution du litige devant le juge a quo, dès lors que ce dernier a estimé que la partie demanderesse était occupée en tant qu'ouvrier, de sorte que l'article 82 de la loi relative aux contrats de travail ne lui est pas applicable.

Uit het verwijzingsarrest blijkt dat het Hof van Beroep heeft geoordeeld dat de uitbetaalde compensatievergoeding onder de toepassing van artikel 28, eerste lid, 3°, a), van het WIB 1992 juncto artikel 171, 5°, c), van het WIB 1992 valt, en dat zij dient te worden belast tegen de gemiddelde aanslagvoet met betrekking tot het geheel van de belastbare inkomsten van het laatste vorige jaar waarin de belastingplichtige een normale beroepswerkzaamheid heeft gehad, te weten 50,9 pct. voor het aanslagjaar 2003 en 42,8 pct. voor het aanslagjaar 2004.
Il ressort de l'arrêt de renvoi que la Cour d'appel a jugé que l'indemnité compensatoire allouée relève de l'application de l'article 28, alinéa 1, 3°, a), du CIR 1992, combiné avec l'article 171, 5°, c), du CIR 1992, et qu'elle doit être imposée au taux moyen afférent à l'ensemble des revenus imposables de la dernière année antérieure pendant laquelle le contribuable a eu une activité professionnelle normale, à savoir 50,9 % pour l'exercice d'imposition 2003 et 42,8 % pour l'exercice d'imposition 2004.

In een recent arrest van 21 mei 2015 heeft het Grondwettelijk Hof geoordeeld dat het niet redelijkerwijze verantwoord was dat slachtoffers van een arbeidsongeval (of van een beroepsziekte) geen vordering tot schadevergoeding kunnen instellen tegen hun werkgever die de wettelijke en reglementaire bepalingen betreffende het welzijn van de werknemers bij de uitvoering van hun werk zwaarwichtig heeft overtreden, en die hiervoor in gebreke is gesteld, enkel omdat de administratie (sociale inspectie) het risico op verlies van de immuniteit niet uitdrukkelijk heeft vermeld in de ingebrekestelling (laatste voorwaarde van artikel 46).
Récemment, dans un arrêt du 21 mai 2015, la Cour constitutionnelle a estimé qu'il n'était pas raisonnable que des victimes d'un accident du travail (ou d'une maladie professionnelle) ne puissent pas intenter une action en dommages et intérêts contre leur employeur qui a gravement méconnu ses obligations en matière de bien-être et qui a été mis en demeure de se mettre en règle, au seul motif que l'administration (inspection sociale) n'a pas explicitement mentionné dans la mise en demeure le risque de la perte de l'immunité (dernière condition de l'article 46).

Ter gelegenheid van de bespreking met betrekking tot artikel 329bis maakten het belang van het kind en de door de rechter uitgeoefende marginale toetsing het voorwerp uit van de volgende opmerkingen : « Toetsing aan het belang van het kind moet ofwel altijd ofwel nooit mogelijk zijn. Bovendien moet de toetsingsmogelijkheid uiteraard gelijklopend zijn in artikel 329bis en artikel 332quinquies. Hoe dan ook is de toetsingsbevoegdheid best marginaal als men de biologische werkelijkheid vooropstelt. In zijn meest recente arrest ter zake heeft het Arbitragehof duidelijk geoordeeld dat een toetsing aan het belang van het minderjarige kind altijd mogelijk moet zijn (arrest nr. 66/2003). Het is daarmee teruggekomen op eerdere rechtspraak. Dit laatste arrest ligt bovendien in de lijn van de Europese rechtspraak. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de vaderlijke erkenning in het belang van het kind kan worden geweigerd, ook al wordt het bestaan van de biologische band niet betwist (EHRM, arrest-Yousef t. Nederland van 5 november 2002). Dat wil nog niet zeggen dat de regel dat nooit een toetsing mogelijk is, strijdig zou zijn met onze Grondwet of met artikel 8 EVRM. Zie trouwens wetsvoorstel 0209/001, zij het dat dat ten onrechte enkel de erkenning en niet de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap betreft. De spreker is van oordeel dat op het gebied van de oorspronkelijke afstamming de biologische waarheid mag overwegen, zodat er nooit toetsing aan het belang van het kind hoeft te zijn. Waar de vaststelling van de afstamming met de biologische ouder voor het kind nadelig zou zijn, kan de functionering daarvan worden uitgeschakeld, vb. via ontzetting van het ouderlijk gezag.
A l'occasion de la discussion portant sur l'article 329bis, l'intérêt de l'enfant et le contrôle marginal exercé par le juge firent l'objet des observations suivantes : « La prise en compte de l'intérêt de l'enfant doit être toujours possible, ou ne jamais l'être. En outre, cette possibilité doit évidemment être identique dans les articles 329bis et 332quinquies. Quoi qu'il en soit, il est préférable que cette possibilité de prendre en compte l'intérêt de l'enfant soit marginale si l'on consacre la réalité biologique. Dans son arrêt le plus récent en la matière, la Cour d'arbitrage a clairement estimé que la prise en compte de l'intérêt de l'enfant mineur devrait être toujours possible (arrêt n° 66/2003), revenant ainsi sur la jurisprudence antérieure. Cet arrêt s'inscrit en outre dans le droit fil de la jurisprudence européenne. La Cour européenne des droits de l'homme a estimé que la reconnaissance paternelle peut être refusée dans l'intérêt de l'enfant, bien que l'existence du lien biologique ne soit pas contestée (CEDH, arrêt Yousef V. Pays-Bas du 5 novembre 2002). Cela ne signifie pas pour autant que la règle selon laquelle la prise en compte de l'intérêt de l'enfant n'est jamais possible serait contraire à notre Constitution ou à l'article 8 de la CEDH. L'orateur renvoie du reste à la proposition de loi n° 0209/001, bien qu'elle n'ait trait, à tort, qu'à la reconnaissance de la paternité et non à l'établissement de celle-ci par voie judiciaire. L'intervenant est d'avis qu'en ce qui concerne la filiation initiale, la vérité biologique peut prévaloir, de sorte qu'il n'est jamais nécessaire de prendre en compte l'intérêt de l'enfant. Lorsque l'établissement de la filiation avec le parent biologique est susceptible de nuire à l'enfant, le fonctionnement peut en être exclu, par exemple, par le biais d'une déchéance de l'autorité parentale. Lorsque l'établissement de la filiation avec un parent non biologique serait souhaitable pour l'enfant, l'adoption constitue un ...

De libellering van het artikel in samenlezing met artikel 3, § 2, laatste lid, impliceert dat, zelfs als de bevoegde benoemings- en aanwijzingscommissie met een meerderheid van drie vierde van de stemmen heeft geoordeeld dat de kandidaat geslaagd is voor het mondelinge evaluatie-examen, de machtiging toch nog kan worden geweigerd.
Si on le lit conjointement avec le dernier alinéa du § 2 de l'article 3, ce texte implique que l'autorisation peut être refusée, même si la commission de nomination et de désignation compétente estime, à la majorité des trois quarts des voix, que le candidat a réussi l'examen oral d'évaluation.

In zijn arrest nr. 169/2011 van 10 november 2011, heeft het Grondwettelijk Hof uiteindelijk geoordeeld dat een werkneemster die is verwijderd van een deeltijdse arbeid die een risico inhoudt voor haar zwangerschap, maar die een andere deeltijdse werkzaamheid heeft voortgezet die niet datzelfde risico inhield, de mogelijkheid moet hebben de nabevallingsrust in die andere deeltijdse werkzaamheid te verlengen met de periode gedurende welke zij die laatste deeltijdse werkzaamheid heeft voortgezet.
Dans son arrêt n° 169/2011 du 10 novembre 2011, la Cour constitutionnelle a finalement estimé " qu'une travailleuse qui a été écartée d'un travail à temps partiel présentant un risque pour sa grossesse mais qui a poursuivi une autre activité à temps partiel ne présentant pas le même risque, doit avoir la possibilité de prolonger sa période de repos postnatal à concurrence de la période pendant laquelle elle a continué le travail à temps partiel " .

Na intern onderzoek en overleg met de verschillende representatieve vakbondsorganisaties die overeenkomstig artikel 54 van de taalwetten hieromtrent geraadpleegd moeten worden en waarvan de laatste haar advies op 19 juni 2006 aan de NBB heeft bezorgd, heeft de NBB op 22 juni 2006 geoordeeld dat de verdeling van de betrekkingen binnen de NBB per trappen van de hiërarchie zoals vastgesteld in het koninklijk besluit van 13 oktober 1983 nog steeds een passende en werkzame basis vormde voor de vaststelling van de taalkaders van de NBB.
Une enquête et une concertation internes menées avec les différentes organisations syndicales représentatives devant être consultées conformément à l’article 54 des lois linguistiques et dont un dernier avis a été rendu à la BNB le 19 juin 2006, ont amené la BNB à décider le 22 juin 2006 que la répartition des emplois au sein de la BNB par niveau de la hiérarchie, telle que fixée par l’arrêté royal du 13 octobre 1983 constituait toujours une base adéquate et fonctionnelle pour la fixation des cadres linguistiques de la BNB.

Daar deze laatste reden volgens artikel 9.2 van Verordening (EG) 2082/94 aanvaardbaar is, heeft de Commissie geoordeeld dat Spanje wat betreft additionaliteit heeft voldaan aan zijn verplichtingen voor de periode 1994-1999.
Considérant cette dernière justification comme recevable en vertu de l'article 9, paragraphe 2, du règlement (CEE) 2082/94, la Commission, a considéré que l'Espagne avait rempli ses obligations en matière d'additionnalité pour la période 1994-1999.

Ondanks de discussie tussen de heren Vandenberghe en Van Quickenborne over het al dan niet bestaan van een arrest van de Kamer van inbeschuldigingstelling, is het juist dat deze laatste geoordeeld heeft dat in België onmogelijk personen kunnen worden vervolgd die beschuldigd worden van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de mensheid of volkenmoord, als ze zich niet in België bevinden. De KI steunt hiervoor op artikel 12 van het Wetboek van strafvordering volgens hetwelk de vermoedelijke dader zich in België moet bevinden.
Malgré la discussion à laquelle nous venons d'assister entre MM. Vandenberghe et Van Quickenborne, sur l'existence ou non d'un arrêt de la chambre des mises en accusation, il est vrai que cette dernière a considéré qu'il était exclu de poursuivre, en Belgique, des personnes accusées de crimes de guerre, de crimes contre l'humanité ou de génocide lorsque ces crimes ont été commis à l'étranger mais que l'auteur ne se trouve pas en Belgique et ce, eu égard à l'article 12 du Code de procédure pénale qui dit que l'inculpé doit se trouver en Belgique.