Vertaling van "discriminatie want " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bestrijding van discriminatie [ discriminatie | discriminerende behandeling ]
lutte contre la discrimination [ discrimination | traitement discriminatoire ]

discriminatie op grond van seksuele geaardheid [ discriminatie op grond van het behoren tot een seksuele minderheid | discriminatie van homoseksuelen ]
discrimination fondée sur l'orientation sexuelle [ discrimination envers les homosexuels ]

discriminatie op grond van politieke opvatting [ politieke discriminatie ]
discrimination politique

directe of indirecte discriminatie | rechtstreekse of onrechtstreekse discriminatie
discrimination directe ou indirecte

discriminatie op grond van godsdienst | religieuze discriminatie
discrimination fondée sur la religion | discrimination religieuse

discriminatie op grond van etnische afkomst | etnische discriminatie
discrimination ethnique

gebrekkige auditieve discriminatie
altération de la sensibilité auditive

vervolging of discriminatie, vermeend of reëel, meer op basis van het behoren tot een groep (bepaald door huidskleur, religie, etnische oorsprong, etc.) dan op grond van persoonlijke kenmerken.
Définition: Discrimination ou persécution, réelle ou perçue comme telle, pour des raisons d'appartenance à un groupe (défini par la couleur de la peau, la religion, l'origine ethnique, etc.) et non pour des raisons liées à la personne.

aangepaste handschoen of want
gants/mitaines d'assistance

antimicrobiële handschoen of want
gant antimicrobien

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Eigenlijk doet de politie zelf aan discriminatie want ze legt immers een kusverbod op aan holebi's en niet aan alle mensen op de Groenplaats.
À vrai dire, il s’agit de discrimination de la part de la police même car elle impose une interdiction de s’embrasser sur la Groenplaats aux lesbigays mais pas à tout le monde.

Mevrouw de T' Serclaes heeft terecht de link gemaakt met de bestrijding van discriminatie want leeftijd kan inderdaad een grond zijn voor discriminatie.
Mme de T' Serclaes a fait à juste titre le lien avec la lutte contre les discriminations, parce que l'âge peut être effectivement une cause de discrimination.

De minister waarschuwt voor een te algemene aanpak van alle problemen die te maken hebben met discriminatie want dit dreigt de invoering van instrumenten ter bestrijding van de discriminatie in het veld te vertragen.
La ministre met en garde contre une volonté de vouloir globaliser tous les problèmes touchant aux discriminations car cela risque de ralentir la mise en place d'instruments de lutte sur le terrain.

Eigenlijk vormen quota's geen discriminatie, want ze versnellen alleen de procedure die leidt tot rechtvaardigheid en tot een sociologisch adequate vertegenwoordiging van de maatschappij.
Au fond, les quotas ne sont pas discriminatoires puisqu'ils sont de nature à accélérer la procédure afin d'aboutir à l'équité et à une représentation sociologique adéquate de la société.

Dit is geen discriminatie want er is hier een goede reden voor.
Il ne s'agit pas d'une discrimination, car il y a une bonne raison à cela.

In het advies dat zij heeft uitgebracht over het voorontwerp van wet tot hervorming van de adoptie heeft de afdeling wetgeving van de Raad van State, de « niet-definitieve aard van sommige bepalingen en leemten in het ontwerp » vaststellend, in het bijzonder opgemerkt : « [...] in de memorie van toelichting [wordt] onderstreept dat ' ... naar aanleiding van de bespreking van onderhavig wetsontwerp (zal) moeten worden onderzocht of op termijn de mogelijkheid moet worden voorzien de adoptie toe te laten door twee samenwonenden van gelijk geslacht. Dit zal uiteraard het voorwerp moeten zijn van een ruim maatschappelijk debat dat tevens in het parlementaire halfrond zijn weerklank zal vinden'. Dat is een fundamentele vraag, want het gaat om de levenswijze en de burgerlijke staat van de personen die als adoptant in aanmerking kunnen komen. De oplossing waarvoor in het ontwerp (ontworpen artikel 344-2 van het Burgerlijk Wetboek) is gekozen, namelijk adoptie alleen toestaan hetzij aan twee al dan niet gehuwde personen van een verschillend geslacht, hetzij aan vrijgezellen, is klaarblijkelijk niet definitief. De steller van het ontwerp wordt erop attent gemaakt dat enerzijds zulk een aangelegenheid niet mag worden overgelaten aan de instanties van de gemeenschappen in het kader van het onderzoek naar de geschiktheid van de kandidaat-adoptant om een kind te adopteren en dat anderzijds aan het Arbitragehof vaak prejudiciële vragen zijn gesteld in verband met adoptie, waarbij problemen inzake gelijkheid en non-discriminatie tussen de verschillende categorieën van adoptanten zijn opgeworpen » (ibid., 2000-2001, DOC 50-1366/001 en 50-1367/001, pp. 157-158).
Dans l'avis qu'elle a rendu sur l'avant-projet de loi réformant l'adoption, la section de législation du Conseil d'Etat, constatant « le caractère non définitif de certaines dispositions et lacunes du projet », avait observé en particulier : « [...] l'exposé des motifs souligne qu'il faudra examiner, '... à l'occasion de la discussion du présent projet, si, à terme, il faut prévoir de permettre à deux cohabitants du même sexe d'adopter. Cette question devra naturellement faire l'objet d'un large débat de société qui devra se répercuter dans l'hémicycle parlementaire'. Cette question est fondamentale puisqu'elle concerne le mode de vie, l'état civil des personnes qui pourront se porter candidates à une adoption. L'option retenue par le projet (article 344-2 en projet du Code civil), à savoir réserver l'adoption soit à des couples de sexe différent mariés ou non, soit à des célibataires, n'est visiblement pas définitivement arrêtée. L'attention de l'auteur du projet est attirée d'une part, sur le fait qu'une telle question ne peut être abandonnée aux autorités communautaires dans le cadre de l'examen de l'aptitude à adopter et que, d'autre part, la Cour d'arbitrage a souvent été saisie de questions préjudicielles en rapport avec l'adoption soulevant des problèmes d'égalité et de non-discrimination par rapport aux différentes catégories d'adoptants » (ibid., 2000-2001, DOC 50-1366/001 et 50-1367/001, pp. 157-158).

Het ontbreken van die jurisdictionele waarborg, die wel is toegekend aan de kandidaten voor een vergelijkend examen voor de toegang tot een openbaar ambt, die over een beroep bij de Raad van State beschikken tegen beslissingen die te hunnen aanzien zijn genomen door SELOR, is strijdig met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie : die ontstentenis staat niet in verhouding tot de gewettigde zorg de vrijheid van handelen van de Hoge Raad voor de Justitie te vrijwaren want het belang dat wordt beschermd door de invoering van een beroep tot nietigverklaring is even reëel en even legitiem bij de kandidaten aan wie de toegang wordt ontzegd tot een ambt ter voorbereiding op de magistratuur als bij de kandidaten aan wie de toegang tot een ander openbaar ambt wordt ontzegd.
L'absence de cette garantie juridictionnelle, laquelle est par contre reconnue aux candidats à un concours d'accès à une fonction publique, qui disposent d'un recours devant le Conseil d'Etat contre les décisions prises à leur égard par le SELOR, est contraire au principe d'égalité et de non-discrimination : cette absence est disproportionnée au regard du souci légitime de sauvegarder la liberté d'action du Conseil supérieur de la Justice car l'intérêt protégé par l'institution d'un recours en annulation est aussi réel et aussi légitime chez les candidats auxquels est refusé l'accès à une fonction préparatoire à la magistrature que chez les candidats auxquels est refusé l'accès à une autre fonction publique.

In de loop van de parlementaire voorbereiding is de vraag gerezen of dat mechanisme van een vonnis dat wordt geacht op tegenspraak te zijn gewezen een discriminatie zou invoeren tussen de beklaagde die verschijnt of zich door zijn advocaat laat vertegenwoordigen op de inleidingszitting en nadien niet meer verschijnt, en diegene die beslist helemaal niet te komen, want de sanctie zou onevenredig kunnen zijn en bovendien een pervers gevolg kunnen hebben, in die zin dat het rechtssubject liever niet verschijnt om de mogelijkheid tot verzet te behouden (Parl. St., Senaat, 2002-2003, nr. 2-1356/2, pp. 2 en 3).
Au cours des travaux préparatoires, la question s'est posée de savoir si ce mécanisme de jugement réputé contradictoire créait une discrimination entre le prévenu qui se présente ou se fait représenter par son avocat à l'audience d'introduction puis ne se présente plus et celui qui décide de ne pas venir du tout, car la sanction pourrait être disproportionnée et en outre entraîner un effet pervers, les justiciables préférant ne pas venir pour se ménager la voie de l'opposition (Doc. parl., Sénat, 2002-2003, n° 2-1356/2, pp. 2 et 3).

Het criterium van de « objectieve differentiëring », dat de Ministerraad afleidt uit de verdeling van de bewijslast in de burgerlijke en de strafrechtspleging, doorstaat de analyse niet langer, want het is niet objectiveerbaar (de houding die deze of gene beklaagde vanuit empirisch oogpunt zou kunnen aannemen en de reactie van deze of gene magistraat op die houding kunnen zeker geen objectief en redelijk criterium ter verantwoording van de betwiste discriminatie vormen), en is onwerkdadig, want krachtens artikel 1315 van het Burgerlijk Wetboek en artikel 870 van het Gerechtelijk Wetboek staat het aan het slachtoffer om de fout - die een misdrijf vormt - van diegene die door hem voor het burgerlijk gerecht is opgeroepen, te bewijzen, zodat de verweerder in de burgerlijke rechtsvordering die voor de burgerlijke rechtbank wordt opgeroepen, naar het voorbeeld van de beklaagde die voor het strafgerecht wordt vervolgd, er vanuit wettelijk oogpunt niet toe gehouden is zijn medewerking te verlenen aan de bewijsvoering; indien hij nalaat voor het door het burgerrechtelijk rechtscollege bevolen deskundigenonderzoek te verschijnen, zullen hem de - in voorkomend geval ongunstige - conclusies van de deskundige worden tegengeworpen.
Le critère de « différenciation objective », déduit par le Conseil des ministres de la répartition de la charge de la preuve dans les procédures civile et pénale, ne résiste pas plus à l'analyse, car il ne peut être objectivé (l'attitude que pourrait empiriquement adopter tel ou tel prévenu et la réaction de tel ou tel magistrat à cette attitude ne peuvent certainement pas constituer un critère de justification objective et raisonnable de la discrimination litigieuse) et est inopérant puisque, en vertu de l'article 1315 du Code civil et de l'article 870 du Code judiciaire, c'est à la victime qu'il incombe de prouver la faute - constitutive d'infraction - de celui qu'elle a assigné devant la juridiction civile, de telle sorte qu'à l'instar du prévenu poursuivi devant la juridiction répressive, le défendeur à l'action civile attrait devant la juridiction civile n'est légalement pas tenu de collaborer à l'administration de la preuve; s'il s'abstient de comparaître à l'expertise ordonnée par la juridiction civile, il se verra opposer les conclusions - le cas échéant défavorables - de l'expert.