Vertaling van "discriminatie in geval van gelijke arbeid lijkt sterk " (Nederlands → Frans) :

Directe discriminatie in geval van gelijke arbeid lijkt sterk te zijn verminderd, maar er zijn grote problemen met de waardering van arbeid die voornamelijk door vrouwen of mannen wordt verricht, in het bijzonder wanneer deze waardering wordt uitgevoerd in collectieve overeenkomsten.
Tandis que les discriminations directes portant sur un même emploi semblent avoir diminué en importance, des problèmes considérables se posent pour l'évaluation des tâches exécutées principalement par des femmes ou des hommes, en particulier lorsque cette évaluation est réalisée dans le cadre de conventions collectives.

Dat amendement was als volgt verantwoord : « De gevolgen van het ontworpen artikel zijn absurd. Ingeval de grens van 40 % bereikt wordt, zou het aldus streng verboden zijn voor de openbare vastgoedoperator gevolg te geven aan gelijk welke nieuwe uiterst dringende en met redenen omklede aanvraag. Het ontwerp biedt spijtig genoeg geen enkele oplossing in dat geval, zoals een verplichting voor de BGHM om tegemoet te komen aan de aanvragen die niet kunnen worden behandeld wegens die beperking. Het criterium, te weten het aantal toewijzingen tijdens het vorige jaar, lijkt overigens weinig relevant, aangezien dat sterk variabel kan zijn van het ene jaar tot het andere én weinig duidelijk, aangezien noch aan de hand van het artikel noch aan de hand van de opmerkingen erbij duidelijk wordt gemaakt of het gaat over de toewijzingen op grond van artikel 30 of op grond van dit artikel » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2012-2013, A-355/2, p. 388).
Cet amendement était justifié comme suit : « L'article en projet est absurde dans ses effets. Ainsi, dans l'hypothèse où le seuil de 40 % serait atteint, il serait strictement interdit pour l'opérateur immobilier public de faire suite à toute nouvelle demande d'extrême urgence et dûment motivable comme tel. Le projet n'avance regrettablement aucune solution à cette hypothèse, telle une obligation pour la SLRB de répondre aux demandes qui ne pourrai [en]t être traitée [s] en raison de cette limite. Par ailleurs, le critère fondé sur le seul nombre d'attributions effectuées pendant l'année précédente apparaît peu pertinent, dès lors que celui- ci puisse être particulièrement variable d'une année à l'autre et peu claire, dès lors que ni l'article ni son commentaire ne permet de comprendre s'il s'agit des attributions effectuées en application de l'article 30 ou du présent article » (Doc. parl., Parlement de la Région de Bruxelles-Capitale, 2012-2013, A-355/2, p. 388).

De Arbeidsrechtbank te Brussel vraagt ook of artikel 39 van de Arbeidsovereenkomstenwet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met het verbod van discriminatie op grond van leeftijd zoals bepaald in de richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep, in zoverre werknemers van vijftig jaar en ouder die hun arbeidsprestaties hebben verminderd op basis van de cao nr. 77bis, in geval van ontslag slechts recht hebben op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon voor de verminderde arbeidsprestaties, « terwijl werknemers jonger dan 50 jaar, die niet van deze regeling gebruik kunnen maken en bijgevolg door deze regeling ook niet worden aangezet om hun arbeidsprestaties te verminderen, in geval van ontslag recht hebben op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van loon voor niet-gereduceerde prestaties ».
Le Tribunal du travail de Bruxelles demande également si l'article 39 de la loi relative aux contrats de travail est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'interdiction de la discrimination fondée sur l'âge, prévue dans la directive 2000/78/CE du Conseil du 27 novembre 2000 portant création d'un cadre général en faveur de l'égalité de traitement en matière d'emploi et de travail, dans la mesure où les travailleurs âgés de cinquante ans et plus qui ont réduit leurs prestations de travail sur la base de la CCT n° 77bis n'ont droit, en cas de licenciement, qu'à une indemnité de congé calculée en fonction de la rémunération perçue pour les prestations de travail réduites, « alors que les travailleurs de moins de 50 ans, qui ne peuvent faire usage de cette réglementation et qui, par conséquent, ne sont pas incités par ce système à réduire leurs prestations de travail, ont droit, en cas de licenciement, à une indemnité de préavis calculée sur la base de la rémunération pour prestations non réduites ».

M. overwegende dat groei en werk alleen niet volstaan om personen uit de armoede te halen, dat de segmentering van de arbeidsmarkt toegenomen is, dat de arbeids- en levensomstandigheden er vooral door de financiële crisis sterk op achteruitgegaan zijn, dat de onzekerheid op arbeidsgebied, die moet worden bestreden, toeneemt, dat het bestaan van werkende armen de laatste jaren steeds meer wordt erkend, maar dat het een probleem blijft dat niet voldoende onderkend lijkt te worden in het licht van de uitdagingen waarvoor dit onze samenlevingen stelt, en dat het aantal werkende armen aanzienlijk is gestegen, en dat nu 8 procent van de actieve bevolking met een baan armoede lijdt en 22 procent van de personen die het risico lopen in de armoede te vervallen een baan heeft ; overwegende dat het toegang hebben tot waardige en gelijke arbeidsomstandigheden een stap in de goede richting is om armoede en sociale uitsluiting van geïsoleerde gezinnen en mensen een halt toe te roepen;
M. considérant que la croissance et l'emploi, même de qualité, ne permettent pas à eux seuls de sortir les personnes de la pauvreté, que la segmentation du marché du travail a augmenté, que les conditions de vie et de travail se sont fortement dégradées, en particulier dans la foulée de la crise financière, que la précarisation du travail, contre laquelle il convient de lutter, augmente gravement, que le phénomène des travailleurs pauvres a gagné en reconnaissance ces dernières années mais demeure un problème qui ne semble pas pris en compte à la hauteur des défis qu'il pose à nos sociétés, et que leur nombre a considérablement augmenté, 8 % des travailleurs étant confrontés à la pauvreté et 22 % des personnes menacées de pauvreté ayant un emploi ; considérant que le fait d'avoir accès à des conditions de travail dignes et égalitaires est un pas en avant pour freiner la pauvreté et l'exclusion sociale des familles et personnes isolées,

M. overwegende dat groei en werk alleen niet volstaan om personen uit de armoede te halen, dat de segmentering van de arbeidsmarkt toegenomen is, dat de arbeids- en levensomstandigheden er vooral door de financiële crisis sterk op achteruitgegaan zijn, dat de onzekerheid op arbeidsgebied, die moet worden bestreden, toeneemt, dat het bestaan van werkende armen de laatste jaren steeds meer wordt erkend, maar dat het een probleem blijft dat niet voldoende onderkend lijkt te worden in het licht van de uitdagingen waarvoor dit onze samenlevingen stelt, en dat het aantal werkende armen aanzienlijk is gestegen, en dat nu 8 procent van de actieve bevolking met een baan armoede lijdt en 22 procent van de personen die het risico lopen in de armoede te vervallen een baan heeft; overwegende dat het toegang hebben tot waardige en gelijke arbeidsomstandigheden een stap in de goede richting is om armoede en sociale uitsluiting van geïsoleerde gezinnen en mensen een halt toe te roepen;
M. considérant que la croissance et l’emploi, même de qualité, ne permettent pas à eux seuls de sortir les personnes de la pauvreté, que la segmentation du marché du travail a augmenté, que les conditions de vie et de travail se sont fortement dégradées, en particulier dans la foulée de la crise financière, que la précarisation du travail, contre laquelle il convient de lutter, augmente gravement, que le phénomène des travailleurs pauvres a gagné en reconnaissance ces dernières années mais demeure un problème qui ne semble pas pris en compte à la hauteur des défis qu’il pose à nos sociétés, et que leur nombre a considérablement augmenté, 8 % des travailleurs étant confrontés à la pauvreté et 22 % des personnes menacées de pauvreté ayant un emploi; considérant que le fait d’avoir accès à des conditions de travail dignes et égalitaires est un pas en avant pour freiner la pauvreté et l’exclusion sociale des familles et personnes isolées,

In het actieprogramma [7] committeerden de regeringen zich aan het "waarborgen en bevorderen van de eerbiediging van de basisrechten van werknemers, met inbegrip van het verbod op gedwongen arbeid en kinderarbeid, vrijheid van vereniging en het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen, gelijke betaling van vrouwen en mannen voor werk van gelijke waarde en non-discriminatie in arbeid en beroep, daarbij volledig uitvoering gevend aan de verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), voor zover het staten betreft die partij zijn bij die verdragen, dan wel rekening houdende met de beginselen die vervat zijn in deze verdragen in het geval van landen die geen partij zijn bij die verdragen, teneinde aldus te streven naar duurzame economische groei en duurzame ontwikkeling".
Dans le Programme d'action [7], les gouvernements se sont engagés à «protéger et promouvoir le respect des droits fondamentaux des travailleurs, notamment en interdisant le travail forcé et le travail des enfants, en respectant la liberté d'association, la liberté de constituer des syndicats et de mener des négociations collectives, l'égalité de rémunération entre hommes et femmes pour un travail de valeur égale et en abolissant la discrimination dans l'emploi, appliquer pleinement les conventions de l'Organisation internationale du Travail (OIT) dans le cas des États qui en font partie, et tenir compte des principes qui y sont énoncés dans le cas des autres États afin de réaliser une croissance économique réellement soutenue et un développement véritablement durable».