Vertaling van "diplomatieke en politieke inspanningen van europa zullen hierop " (Nederlands → Frans) :

De diplomatieke en politieke inspanningen van Europa zullen hierop gericht moeten zijn, hoewel dit Europa er niet van mag weerhouden de veiligheid en de naleving van de wet op eigen grondgebied te garanderen, want dat is waar de burger om vraagt.
L’Europe devra orienter ses efforts politiques et diplomatiques vers cet objectif mais cela ne signifie pas qu’elle doit s’abstenir de garantir, sur son propre territoire, ce que demande la population, à savoir la sécurité et le respect des lois.

81. bevestigt nogmaals zich sterk te zullen inzetten om een einde maken aan de straffeloosheid van de zwaarste misdaden die de internationale gemeenschap aanbelangen, en om ervoor te zorgen dat de slachtoffers van oorlogsmisdaden, van misdaden tegen de menselijkheid en volkerenmoord aanspraak kunnen maken op gerechtigheid, en spreekt daarom nogmaals zijn grote steun uit voor het Internationaal Strafhof (ICC); vindt het betreurenswaardig dat in 2014 geen enkel land het Statuut van Rome heeft geratificeerd; benadrukt de verantwoordelijkheid om een einde te maken aan straffeloosheid en om gerechtelijke vervolging in te stellen tegen de verantwoordelijken van genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden, met inbegrip van misdaden met seksueel geweld; uit er zijn diepe bezorgdheid over dat meerdere aanhoudingsbevelen nog niet zijn uitgevoerd; dringt er bij de EU op aan krachtige diplomatieke en politieke steun te blijven geven om de betrekkingen tussen het ICC en de VN te versterken en uit te breiden, met name in de VN Veiligheidsraad, alsook in haar bilaterale betrekkingen en in alle andere fora; dringt er bij de EU, met inbegrip van haar delegaties, en de lidstaten op aan meer inspanningen te leveren ter bevordering van de universaliteit van het Statuut van Rome en de ratificatie en daadwerkelijke tenuitvoerlegging van dit document; verzoekt de EU-lidstaten om het ICC te voorzien van de benodigde middelen en om hun steun aan het internationaal strafrechtelijk systeem verder op te trekken, onder meer door financiële steun te verlenen aan organisaties uit het maatschappelijk middenveld, bijvoorbeeld via het Europees instrument voor democratie en mensenrechten (EIDHR); dringt aan op de tenuitvoerlegging van de EU-toolkit uit 2013 betreffende de complementariteit tussen de internationale en de nationale rechtsbedeling;
81. réaffirme sa volonté ferme de mettre fin à l'impunité pour les crimes les plus graves qui préoccupent la communauté internationale et de rendre justice aux victimes des crimes de guerre, des crimes contre l'humanité et des génocides et réaffirme dès lors son ferme soutien à la Cour pénale internationale (CPI); estime qu'il est regrettable qu'aucun État n'ait ratifié le Statut de Rome en 2014; attire l'attention sur la responsabilité qui incombe à tous les États de mettre un terme à l'impunité et d'engager des poursuites judiciaires contre les auteurs de génocides, de crimes contre l'humanité et de crimes de guerre, y compris les crimes impliquant des violences sexuelles; s'inquiète vivement du fait que plusieurs mandats d'arrêt n'ont toujours pas été exécutés; demande instamment que l'Union poursuive son ferme soutien diplomatique et politique pour renforcer et élargir les liens entre la CPI et l'ONU, notamment au Conseil de sécurité des Nations unies, ainsi que dans ses relations bilatérales et dans toutes les autres instances; demande à l'Union, notamment à ses délégations, ainsi qu'à tous ses États membres, de redoubler d'efforts en vue de la promotion de l'universalité du statut de Rome, de sa ratification et de sa mise en œuvre effective; demande aux États membres de doter la CPI des moyens nécessaires et d'accroître leur soutien au système de la justice pénale internationale, notamment par le biais d'une aide financière aux acteurs de la société civile, par exemple au moyen de l'instrument européen pour la démocratie et les droits de l'homme (IEDDH); demande l'application effective de la boîte à outils de l'Union de 2013 en matière de complémentarité entre justice nationale et justice internationale;

80. bevestigt nogmaals zich sterk te zullen inzetten om een einde maken aan de straffeloosheid van de zwaarste misdaden die de internationale gemeenschap aanbelangen, en om ervoor te zorgen dat de slachtoffers van oorlogsmisdaden, van misdaden tegen de menselijkheid en volkerenmoord aanspraak kunnen maken op gerechtigheid, en spreekt daarom nogmaals zijn grote steun uit voor het Internationaal Strafhof (ICC); vindt het betreurenswaardig dat in 2014 geen enkel land het Statuut van Rome heeft geratificeerd; benadrukt de verantwoordelijkheid om een einde te maken aan straffeloosheid en om gerechtelijke vervolging in te stellen tegen de verantwoordelijken van genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden, met inbegrip van misdaden met seksueel geweld; uit er zijn diepe bezorgdheid over dat meerdere aanhoudingsbevelen nog niet zijn uitgevoerd; dringt er bij de EU op aan krachtige diplomatieke en politieke steun te blijven geven om de betrekkingen tussen het ICC en de VN te versterken en uit te breiden, met name in de VN Veiligheidsraad, alsook in haar bilaterale betrekkingen en in alle andere fora; dringt er bij de EU, met inbegrip van haar delegaties, en de lidstaten op aan meer inspanningen te leveren ter bevordering van de universaliteit van het Statuut van Rome en de ratificatie en daadwerkelijke tenuitvoerlegging van dit document; verzoekt de EU-lidstaten om het ICC te voorzien van de benodigde middelen en om hun steun aan het internationaal strafrechtelijk systeem verder op te trekken, onder meer door financiële steun te verlenen aan organisaties uit het maatschappelijk middenveld, bijvoorbeeld via het Europees instrument voor democratie en mensenrechten (EIDHR); dringt aan op de tenuitvoerlegging van de EU-toolkit uit 2013 betreffende de complementariteit tussen de internationale en de nationale rechtsbedeling;
80. réaffirme sa volonté ferme de mettre fin à l'impunité pour les crimes les plus graves qui préoccupent la communauté internationale et de rendre justice aux victimes des crimes de guerre, des crimes contre l'humanité et des génocides et réaffirme dès lors son ferme soutien à la Cour pénale internationale (CPI); estime qu'il est regrettable qu'aucun État n'ait ratifié le Statut de Rome en 2014; attire l'attention sur la responsabilité qui incombe à tous les États de mettre un terme à l'impunité et d'engager des poursuites judiciaires contre les auteurs de génocides, de crimes contre l'humanité et de crimes de guerre, y compris les crimes impliquant des violences sexuelles; s'inquiète vivement du fait que plusieurs mandats d'arrêt n'ont toujours pas été exécutés; demande instamment que l'Union poursuive son ferme soutien diplomatique et politique pour renforcer et élargir les liens entre la CPI et l'ONU, notamment au Conseil de sécurité des Nations unies, ainsi que dans ses relations bilatérales et dans toutes les autres instances; demande à l'Union, notamment à ses délégations, ainsi qu'à tous ses États membres, de redoubler d'efforts en vue de la promotion de l'universalité du statut de Rome, de sa ratification et de sa mise en œuvre effective; demande aux États membres de doter la CPI des moyens nécessaires et d'accroître leur soutien au système de la justice pénale internationale, notamment par le biais d'une aide financière aux acteurs de la société civile, par exemple au moyen de l'instrument européen pour la démocratie et les droits de l'homme (IEDDH); demande l'application effective de la boîte à outils de l'Union de 2013 en matière de complémentarité entre justice nationale et justice internationale;

Hoewel er nog veel werk verzet moet worden, heb ik er vertrouwen in dat deze inspanningen met succes zullen worden bekroond en dat Europa zowel economisch als politiek versterkt uit deze ervaring te voorschijn zal komen.
Bien qu'il reste du chemin à parcourir, je ne doute pas que ces efforts aboutiront et que l'Europe sortira renforcée de cette épreuve, aussi bien économiquement que politiquement.

31. is tevreden met de wet inzake de bescherming van het gezin en de voorkoming van geweld tegen vrouwen; prijst het nationale actieplan ter bestrijding van geweld tegen vrouwen (2012-2015) en benadrukt de noodzaak om dit daadwerkelijk in het hele land ten uitvoer te leggen; dringt er bij het ministerie van Gezinszaken en Sociaal Beleid op aan zijn inspanningen voort te zetten om het aantal opvanghuizen voor vrouwen en minderjarigen die gevaar lopen, te vergroten en de kwaliteit ervan te verbeteren; benadrukt dat het van belang is om vrouwen die het slachtoffer zijn geworden van geweld, concrete alternatieven te bieden en het vooruitzicht dat zij zelf zullen kunnen voorzien in hun levensonderhoud; prijst Turkije om zijn inspanningen op alle niveaus met betrekking tot de strijd tegen eremoorden, huiselijk geweld en het verschijnsel van gedwongen huwelijken en kindbruiden en onderstreept het feit dat het belangrijk is een nultolerantie aan de dag te leggen voor geweld tegen vrouwen en dat het belangrijk is de preventiemaatregelen voortdurend op te voeren; is evenwel bezorgd door het feit dat, ondanks deze inspanningen, geweld tegen vrouwen nog steeds vaak voorkomt en vraagt dat personen die slachtoffers niet beschermen en helpen, worden geïdentificeerd en vervolgd; benadrukt het feit dat het belangrijk is de armoede bij vrouwen aan te pakken en de sociale inclusie van vrouwen te verbeteren; verzoekt het ministerie voort te gaan met de actieve bevordering van vrouwenrechten, het onderwijs van vrouwen – inclusief door de dichting van de genderkloof in het secundair onderwijs – en de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt (die laag blijft), in de politiek en in hoge functies in de publieke en de privésector, indien nodig via de invoering van gereserveerde quota's en de herziening van bepaalde specifieke wetten op het gebied van werkgelegenheid in Turkije; moedigt de Turkse regering aan de wet op de politieke partijen en de verkiezingswet te herzien, om de in ...
31. se félicite de la loi sur la protection de la famille et la prévention des violences faites aux femmes; se félicite du plan national d'action visant à lutter contre les violences faites aux femmes (2012-2015) et insiste sur la nécessité de l'appliquer efficacement dans tout le pays; demande au ministère de la famille et de la politique sociale de poursuivre ses efforts visant à augmenter le nombre des foyers d'accueil pour les femmes et les mineurs en danger et à améliorer leur qualité ; souligne qu'il est important d'offrir aux femmes qui ont été victimes de violences des solutions concrètes et des perspectives d'autonomie; salue les efforts déployés par la Turquie à tous les niveaux dans la lutte contre les "crimes d'honneur", les violences domestiques et le phénomène des mariages forcés et des mineures promises en mariage; souligne l'importance de mener une politique de tolérance zéro à l'égard des violences faites aux femmes et de poursuivre l'instauration de mesures de prévention; reste cependant préoccupé par le fait que, malgré ces efforts, des violences continuent d'être régulièrement perpétrées à l'encontre des femmes, et demande l'identification et la poursuite des personnes qui refusent de protéger et d'aider les victimes; souligne l'importance de la lutte contre la pauvreté des femmes et d'une meilleure insertion sociale des femmes; demande au ministère de continuer à promouvoir activement les droits des femmes, leur éducation – notamment en comblant l'écart entre les hommes et les femmes dans l'enseignement secondaire – et leur participation au marché du travail, qui reste faible dans le milieu politique et dans les hautes fonctions de l'administration et du secteur privé, le cas échéant en fixant des quotas réservés et en révisant certaines dispositions législatives spéciales sur l'emploi en Turquie; encourage le gouvernement turc à revoir la loi sur les partis politiques et la loi électorale afin que la présence des femmes devienne une pr ...

Wie kan er garanderen dat op een bepaalde dag, onder een andere regering uiteraard, geen discrete contacten zullen plaatsvinden om in bepaalde gevallen vervolgingen te vragen en misschien te doen begrijpen dat een bepaald onderzoek een ernstige slag zou toebrengen aan de politieke en diplomatieke inspanningen van ons land in een of ander deel van de wereld?
Qui peut garantir qu'un jour, dans un prochain gouvernement bien entendu, des contacts discrets n'auront pas lieu pour demander des poursuites dans tel cas et, peut-être, faire comprendre que l'instruction de telle autre plainte porterait un coup sérieux aux efforts politiques ou diplomatiques déployés par notre pays dans telle ou telle partie du monde ?