Vertaling van "diens faillissement en aldus definitief aansprakelijk " (Nederlands → Frans) :

« Schendt artikel 6 van de wet van 27 december 1994 tot goedkeuring van het verdrag inzake de heffing van rechten voor het gebruik van bepaalde wegen door zware vrachtwagens, ondertekend te Brussel op 9 februari 1994 en tot invoering van een Eurovignet overeenkomstig de richtlijn 93/89/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 25 oktober 1993 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en artikel 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten van 3 juli 1978, in zover het bepaalt dat in geval van niet-betaling van het Eurovignet door de eigenaar de bestuurder van het voertuig hoofdelijk gehouden is tot betaling van het Eurovignet nu het tot gevolg heeft dat de bestuurder van het voertuig die werknemer is de betaling van het Eurovignet niet kan verhalen op de werkgever gelet op diens faillissement en aldus definitief aansprakelijk blijft voor de door zijn werkgever gepleegde fout bestaande uit het niet betalen van het Eurovignet, daar waar de artikelen 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten precies voorzien in een civielrechtelijke immuniteit voor de fouten gepleegd door de werknemer in uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst, met als gevolg dat de werkgever voor deze fouten definitief aansprakelijk blijft ?
« L'article 6 de la loi du 27 décembre 1994 portant assentiment de l'accord relatif à la perception d'un droit d'usage pour l'utilisation de certaines routes par des véhicules utilitaires lourds, signé à Bruxelles le 9 février 1994, et instaurant une Eurovignette, conformément à la directive 93/89/CEE du Conseil des Communautés européennes du 25 octobre 1993, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail, en tant qu'il dispose qu'à défaut de paiement de l'eurovignette par le propriétaire, le conducteur du véhicule est solidairement tenu au paiement de l'eurovignette, dès lors que cette disposition a pour effet que le conducteur du véhicule qui est travailleur salarié ne peut récupérer le paiement de l'eurovignette à charge de l'employeur, eu égard à la faillite de celui-ci, et qu'il demeure ainsi définitivement responsable de la faute commise par son employeur consistant dans le non-paiement de l'eurovignette, alors que les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi relative aux contrats de travail prévoient précisément une immunité civile pour les fautes commises par le travailleur dans l'exécution de son contrat de travail, avec pour effet que l'employeur demeure définitivement responsable de ces fautes ?

« Schendt artikel 6 van de wet van 27 december 1994 tot goedkeuring van het verdrag inzake de heffing van rechten voor het gebruik van bepaalde wegen door zware vrachtwagens, ondertekend te Brussel op 9 februari 1994 en tot invoering van een Eurovignet overeenkomstig de Richtlijn 93/89/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 25 oktober 1993 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en artikel 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten van 3 juli 1978, in zover het bepaalt dat in geval van niet-betaling van het Eurovignet door de eigenaar de bestuurder van het voertuig hoofdelijk gehouden is tot betaling van het Eurovignet nu het tot gevolg heeft dat de bestuurder van het voertuig die werknemer is de betaling van het Eurovignet niet kan verhalen op de werkgever gelet op diens faillissement en aldus definitief aansprakelijk blijft voor de door zijn werkgever gepleegde fout bestaande uit het niet betalen van het Eurovignet, daar waar de artikelen 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten precies voorzien in een civielrechtelijke immuniteit voor de fouten gepleegd door de werknemer in uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst, met als gevolg dat de werkgever voor deze fouten definitief aansprakelijk blijft ?
« L'article 6 de la loi du 27 décembre 1994 portant assentiment de l'accord relatif à la perception d'un droit d'usage pour l'utilisation de certaines routes par des véhicules utilitaires lourds, signé à Bruxelles le 9 février 1994, et instaurant une eurovignette, conformément à la Directive 93/89/CEE du Conseil des Communautés européennes du 25 octobre 1993, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail, en tant qu'il dispose qu'à défaut de paiement de l'eurovignette par le propriétaire, le conducteur du véhicule est solidairement tenu au paiement de l'eurovignette dès lors que cette disposition a pour effet que le conducteur du véhicule qui est travailleur salarié ne peut répercuter le paiement de l'eurovignette sur l'employeur eu égard à la faillite de celui-ci et qu'il demeure ainsi définitivement responsable de la faute commise par son employeur consistant dans le non-paiement de l'eurovignette, alors que les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi relative aux contrats de travail prévoient précisément une immunité civile pour les fautes commises par le travailleur dans l'exécution de son contrat, avec pour effet que l'employeur demeure définitivement responsable de ces fautes ?

Is dat misschien omdat bepaalde landen, door de manier waarop zij het overigens juiste idee om een permanent mechanisme voor crisisbeheer op te richten hebben behandeld, de meerwaarde van een dergelijk mechanisme in de praktijk ongedaan hebben gemaakt en aldus een verkeerde boodschap aan de markten hebben gestuurd, met alle gevaren van dien, namelijk dat wij terechtkomen bij een mechanisme van een zichzelf waarmakende profetie van een beheerst faillissement?
Peut-être est-ce parce que le traitement qu’un groupe d’États membres réservait à ce qui était, toutes choses égales par ailleurs, une bonne idée, à savoir la création d’un mécanisme permanent de gestion de crise, semblait supprimer dans la pratique la valeur ajoutée d’un tel mécanisme, envoyant dès lors le mauvais message aux marchés et entraînant un risque d’aboutir à un mécanisme qui réalise la prédication d’une faillite contrôlée?

Aldus zou die werknemer definitief aansprakelijk blijven voor de door zijn werkgever gepleegde fout, wat in strijd zou zijn met de regels waarin artikel 1384, derde lid, van het Burgerlijk Wetboek en artikel 18 van de wet betreffende de arbeidsovereenkomsten voorzien.
De la sorte, ce travailleur resterait définitivement responsable de la faute commise par son employeur, ce qui serait contraire aux règles de l'article 1384, alinéa 3, du Code civil et de l'article 18 de la loi relative aux contrats de travail.

2. Schendt artikel 4 van de wet van 20 juli 1990 houdende sociale bepalingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in samenhang gelezen inzonderheid met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in zoverre zij de wetsverzekeraar en het [Fonds voor arbeidsongevallen] toestaan op te treden tegen de aansprakelijke van het arbeidsongeval in de plaats van het slachtoffer, zelfs voor bedragen die zij hem niet hebben uitbetaald of niet zullen uitbetalen, met als gevolg dat de aansprakelijke van het ongeval en zijn verzekeraar die bedragen niet meer zullen moeten betalen aan het slachtoffer, dat aldus definitief zal zijn beroofd van dat deel van de schadevergoeding, dat hem zou zijn toegekomen in geval van een ongeval van gemeen recht ?
2. L'article 4 de la loi du 20 juillet 1990 portant des dispositions sociales viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution combinés notamment avec l'article 1 du Protocole additionnel n° 1 à la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales en tant qu'ils permettent à l'assureur-loi et au [Fonds des accidents du travail] d'agir contre le responsable de l'accident du travail en lieu et place de la victime, même pour des montants qu'ils ne lui ont pas versés et ne lui verseront pas, avec pour conséquence que le responsable de l'accident et son assureur n'auront plus à payer ces montants à la victime qui sera ainsi définitivement privée de cette partie de l'indemnité qui lui serait revenue en cas d'accident de droit commun ?

2. Schendt artikel 4 van de wet van 20 juli 1990 houdende sociale bepalingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in samenhang gelezen inzonderheid met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in zoverre zij de wetsverzekeraar en het Fonds voor arbeidsongevallen toestaan op te treden tegen de aansprakelijke van het arbeidsongeval in de plaats van het slachtoffer, zelfs voor bedragen die zij hem niet hebben uitbetaald of niet zullen uitbetalen, met als gevolg dat de aansprakelijke van het ongeval en zijn verzekeraar die bedragen niet meer zullen moeten betalen aan het slachtoffer, dat aldus definitief zal zijn beroofd van dat deel van de schadevergoeding, dat hem zou zijn toegekomen in geval van een ongeval van gemeen recht ?
2. L'article 4 de la loi du 20 juillet 1990 portant des dispositions sociales viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution combinés notamment avec l'article 1 du Protocole additionnel n° 1 à la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales en tant qu'ils permettent à l'assureur-loi et au Fonds des accidents du travail d'agir contre le responsable de l'accident du travail en lieu et place de la victime, même pour des montants qu'ils ne lui ont pas versés et ne lui verseront pas, avec pour conséquence que le responsable de l'accident et son assureur n'auront plus à payer ces montants à la victime qui sera ainsi définitivement privée de cette partie de l'indemnité qui lui serait revenue en cas d'accident de droit commun ?

De echtgenoot van de gefailleerde die zich persoonlijk aansprakelijk heeft gesteld voor de schuld van deze laatste, wordt ingevolge de verschoonbaarheid bevrijd van die verplichting (.)» Wanneer het faillissement echter is afgesloten onder het oude regime en dus vóór 1 oktober 2002, kunnen het voormelde arrest van het Arbitragehof en artikel 29 van de wet van 4 september 2002 evenwel niet voor gevolg hebben dat het voordeel van de verschoonbaarheid uitgebreid wordt tot de echtgenoot of de borg van de verschoonbaar verklaarde gefailleerde voor diens fiscale schulden waarvan het belastbaar feit zich heeft voorgedaan vóór het vonnis van faillietverklaring.
Le conjoint du failli qui s'est personnellement obligé à la dette de son époux est libéré de cette obligation par l'effet de l'excusabilité (.)» Toutefois, lorsque la faillite a été clôturée sous l'empire de l'ancien régime et donc antérieurement au 1er octobre 2002, l'arrêt précité de la Cour d'arbitrage ainsi que l'article 29 de la loi du 4 septembre 2002 susmentionnée ne peuvent néanmoins avoir pour conséquence d'étendre le bénéfice de l'excusabilité au conjoint ou à la caution du failli déclaré excusable pour les dettes fiscales du failli dont le fait générateur est antérieur au jugement déclaratif de faillite.