Omdat voor bepaalde nieuwe schadegevallen, die door de protocollen worden ingevoerd, mede door de leemte tussen de tienjarige en de dertigjarige verjaring, vermoedelijk geen verzekeraar zal worden gevonden, voorziet dat artikel in de mogelijkheid voor de staat om een staatswaarborg toe te kennen voor de risico's die niet door de markt worden gedekt.
Vu que certains des nouveaux dommages introduits par les protocoles, ainsi que le gap entre prescription décennale et trentenaire, sont susceptibles de ne pas trouver assureur, cet article prévoit la possibilité pour l'État d'octroyer une garantie d'État pour les risques non couverts par le marché.
